الفبای انگلیسی

الفبای انگلیسی
پانگرام
نوع	الفبا
زبان‌ها	زبان انگلیسی انگلیسی نوشته شده
دورهٔ زمانی	ح. ۱۵۰۰ تا حال حاضر
سامانهٔ مادر	(Proto-writing) هیروگلیف مصری الفبای نیاسینایی الفبای فنیقی الفبای یونانی الفبای ایتالیایی باستان الفبای زبان لاتین الفبای انگلیسی
سامانهٔ فرزند	ISO basic Latin alphabet Cherokee syllabary (in part) اسکاتس Osage alphabet Saanich writing system تعداد دیگری از املا نگارشی مبتنی بر لاتین
ایزو ۱۵۹۲۴	Latn, 215
جهت	چپ به راست
مخفف یونیکد	Latin
دامنه یونیکد	U+0000 تا U+007E زبان اصلی و علائم نگارشی

الفبای انگلیسی (به انگلیسی: English alphabet) یک الفبا مبتنی بر الفبای لاتین است و ٢۶ حرف دارد که بسیاری از این حروف در بسیاری از الفباهای زبان‌های اروپایی مانند فرانسوی، آلمانی، اسپانیایی و غیره مشترک هستند. حروف A-E-I-O-U مصوت و بقیه صامت هستند.

این الفبا در حدود قرن هفتم میلادی از خط لاتین سرچشمه گرفته است. از آن زمان، حروف متعددی به این الفبا اضافه یا حذف شده است تا اینکه در الفبای انگلیسی معاصر ۲۶ حرف وجود دارد. این الفبا با دو حرف ابتدایی یونانی آلفا و بتا آغاز می‌شود.

جدول

شماره	حرف بزرگ	حرف کوچک	تلفظ
1	A	a	اِی
2	B	b	بی
3	C	c	سی
4	D	d	دی
5	E	e	ئی
6	F	f	اِف
7	G	g	جی
8	H	h	اِیْچ (اِچ نادرست است)
9	I	i	آی
10	J	j	جِی
11	K	k	کِی
12	L	l	اِل
13	M	m	اِم
14	N	n	اِن
15	O	o	اُ
16	P	p	پی
17	Q	q	کیو
18	R	r	آر
19	S	s	اِس
20	T	t	تی
21	U	u	یو
22	V	v	وْی
23	W	w	دابِل یو
24	X	x	اِکس
25	Y	y	وای
26	Z	z	زِد (زی تلفظ آمریکایی است)

جستار های وابسته

• Th (دونگاره)
• ch (دونگاره)
• gh (دونگاره)
• بریل انگلیسی

منابع و پانویس

• ویکی‌پدیای انگلیسی