دوره بابل میانه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Alitaghipour220 (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۰ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۸:۵۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

تمدن بابل یکی از تمدن‌های باستانی حوزهٔ میان‌رودان است. تاریخ تمدن بابل به چند دوره بخش می‌شود؛ دوره بابل میانه از ۱۵۳۰ تا ۶۲۶ پ. م. می‌باشد.

بابل کهن ۱۸۹۴/۱۸۳۰ پ. م. توسط قبایل سامی اموری‌ها بنیان گذاری شد و توسط هیتی‌ها در ۱۵۹۵/۱۵۳۱ پ. م. تسخیر شد و پایان یافت.

سلسله کاسی‌ها ۱۵۳۰ پ. م.

در سال ۱۵۳۰ ق.م. سلسله کاسی‌ها به سلطنت سلسله حمورابی پایان دادند. در سال ۱۴۷۵ ق.م. سپاه کاسی به ریاست گانداش برای فتح بابل حمله کرد و بابل فتح شد. حکومت کاسی‌ها بر بابل ۴۰۰ ساله شد.[۱]

سلسله عیلام ۱۱۵۸ پ. م.

در سال ۱۱۵۸ ق.م. سپاه عیلام برای فتح بابل حمله کرد و بابل فتح شد و حکومت سلسله کاسی‌ها پایان یافت. شوتروک ناخونته اول شاه ایلام، موفق شد که بابل را تصرف کند. شوتروک ناخونته فرمان به غارت بابل داد و تمام گنجینه‌های آن شهر را به شوش منتقل کرد.

سلسله آشور ۷۲۹ - ۶۲۶ پ. م.

دولت آشور در آغاز تابع بابل بود و یکی از استان‌های کشور بابل بود. آشوری‌ها وقتی که متحد گردیدند از بابل جدا شدند.

پایان دوره بابل میانه ۶۲۶ پ. م.

ژنرال نبوپولاصر در سال ۶۲۶ پ. م. در بابل به قدرت رسید و این آغاز دوران بابل نو ( ۶۲۶ - ۵۳۸ پ. م. ) است. امپراتوری جدید بابل کلدانی می‌باشد.


جستارهای وابسته


منابع