شاهزاده هودونگ
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (ژانویه ۲۰۱۹) |
 | این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
| شاهزاده هودونگ | |
| هانگول | |
|---|---|
| هانجا | |
| لاتین‌نویسی اصلاح‌شده | Ho Dong |
| مک‌کیون–ریشاور | Ho Tong |
بخشی از مجموعهٔ |
|---|
| تاریخ کره |
 |
| گاه‌شمار تاریخ کره |
شاهزاده هودونگ، فرزند موهیول، سومین پادشاه گوگوریو بود. تصرف منطقهٔ ناکرانگ توسط موهیول شامل یک داستان رومانتیک می‌باشد که هنوز هم از آن به عنوان ماجرایی عاشقانه و تراژیک یاد می‌شود. در سال ۳۷ میلادی موهیول پسرش شاهزاده هودونگ را به منظور حمله به ناکرانگ جایی که او عاشق شاهدختی شده بود فرستاد. گفته می‌شود شاهدخت ناکرانگ یک طبل رمز آلود را که دارای قدرتی برای به صدا درآوردن یک هشدار در زمان حمله سربازان دشمن بود، پاره نمود. شاهدخت به خاطر معشوقش تصمیم گرفته بود به کشورش خیانت کند. در نتیجه، این طبل خودکار صدا دهنده در زمانی که نیروهای گوگوریو به ناکرانگ حمله نمودند و کشور وی به نابودی کشیده شد، عمل نکرد. او توسط پدر خشمگین خود، چویری کشته شد و شاهزاده هودونگ به دلیل مرگ وی تاسف زیادی خورد. این داستان عاشقانهٔ افسانه‌ای از قرن اول میلادی تا به امروز در کره شناخته شده می‌باشد و از روی ان فیلم‌ها، درام‌ها، اجراهای باله و موسیقایی ساخته می‌شود.
افسانه‌ها تصریح می‌کنند که شاهزاده هودونگ به دلیل یاس به وجود آمده در اثر مرگ شاهدخت ناکرانگ خودکشی نمود. اما منابع تاریخی اظهار می‌کنند که همسر دوم پادشاه موهیول شاهزاده را که پسر همسر اول پادشاه بود، در تله انداخت. زمانی که پادشاه نسبت به هودونگ سو ظن پیدا کرد، شاهزادهٔ بد طالع بدون ذکر هیچ علتی خودکشی نمود. در حقیقت زمانی که پادشاه موهیول جوان بود، او شاهد خودکشی برادرش شاهزاده هیمیانگ بر اساس دستور تسو پادشاه بویو بود. بعدها پادشاه موهیول شاهد این بود که پسرش نیز به همین سرنوشت دچار شد. ظاهراً این تراژدی شوک بزرگی به پادشاه وارد کرد. بعد از اینکه پسرش درگذشت، پادشاه تا زمان مرگش در سال ۴۴ بعد از میلاد هیچ دستاورد مهمی کسب نکرد. او در زمان مرگ ۴۰ سال داشت. در خلال ۲۶ سال سلطنت پر حادثه وی، گوگوریو قوی تر شد و زمینه‌ای برای پادشاهان آینده برای گسترش بیشتر قدرت پادشاهی فراهم شد. سلسله هان ناکرانگ را در سال ۴۴ میلادی توسط امپراتور گوانگ‌وو پس گرفت.