یولیا ناوالنایا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
یولیا ناوالنایا
Юлия Навальная
ناوالنایا در سال ۲۰۲۴
نام بومیЮлия Навальная
نام هنگام تولدیولیا بوریسوونا ناوالنایا
زادهٔ۲۴ ژوئیهٔ ۱۹۷۶ ‏(۴۷ سال)
مسکو, روسیه شوروی, اتحاد جماهیر شوروی
محل تحصیلدانشگاه اقتصاد پلخانف روسیه
پیشهاقتصاددان
شناخته‌شده برایمخالف ولادمیر پوتین
حزب سیاسییابلوکو (۲۰۱۱–۲۰۰۰)
همسر(ها)آلکسی ناوالنی
(ا. ۲۰۰۰–۲۰۲۴)
فرزندان۲

یولیا بوریسوونا ناوالنایا (روسی: Юлия Борисовна Навальная, née Абросимова؛ IPA: [ˈjʉlʲɪjə nɐˈvalʲnəjə]) زاده ۲۴ ژوئیه ۱۹۷۶) یک چهره عمومی، اقتصاددان و بیوه رهبر مخالفان روسیه، الکسی ناوالنی است. او در رسانه ها به عنوان "بانوی اول" مخالفان روسیه توصیف شده است. پس از مرگ شوهرش اعلام کرد که به کار او ادامه خواهد داد.[۱]

سنین جوانی و تحصیلات[ویرایش]

ناوالنایا در ۲۴ ژوئیه ۱۹۷۶ در مسکو، اتحاد جماهیر شوروی ، در خانواده دانشمند بوریس الکساندرویچ آبروسیموف (۱۹۹۶-۱۹۵۲) به دنیا آمد. مادرش برای وزارت صنایع سبک کار می کرد. وقتی ناوالنایا کلاس پنجم بود والدینش طلاق گرفتند و مادرش برای بار دوم با یکی از کارمندان کمیته برنامه ریزی دولتی اتحاد جماهیر شوروی ازدواج کرد. در سال ۲۰۲۰، روزنامه نگار اولگ کاشین گفت که پدر ناوالنایا، بوریس بوریسویچ آبروسیموف، دبیر سفارت روسیه در بریتانیا، که با سرویس های ویژه مرتبط است، و عمه او النا بوریسوا آبروسیموا، یکی از نویسندگان قانون اساسی روسیه است. . ناوالنی در پاسخ به این امر گواهی فوت پدرشوهرش را به تاریخ ۱۹۹۶ منتشر کرد [۲]

ناوالنایا از دانشکده روابط اقتصادی بین المللی آکادمی اقتصادی روسیه پلخانف فارغ التحصیل شد، بعداً دوره کارآموزی را در خارج از کشور گذراند،.[۳]

حرفه[ویرایش]

او مدتی در یک بانک در مسکو کار کرد. [۴]

مشارکت در حرفه سیاسی الکسی ناوالنی[ویرایش]

see caption
ناوالنایا با الکسی ناوالنی در راهپیمایی ۱۲ ژوئن ۲۰۲۳ در مسکو

پس از سال ۲۰۰۷، الکسی ناوالنی به عنوان یک وبلاگ نویس و سیاستمدار مخالف در روسیه به شهرت رسید. ناوالنایا اولین منشی و دستیار همسرش شد. زندگی این دو به طور قابل توجهی عمومی تر شد، به طوری که ناوالنایا به عنوان "بانوی اول مخالفان روسیه" در کانون توجه قرار گرفت. [۵] ناظران خاطرنشان می کنند که او هرگز سعی نکرد خود را به عنوان یک شخصیت مستقل نشان دهد: ناوالنایا همیشه مانند یک همسر فداکار و همراه ("همسر دکبریست ") رفتار می کند، اما در صورت نیاز شوهرش برای اظهارات تند و اقدامات قاطع آماده است، اما مستقیما به آن مربوط نیست. به سیاست او در تعدادی از تجمعات سخنرانی کرد. او رئیس گارد ملی روسیه ویکتور زولوتوف را که در سپتامبر ۲۰۱۸ الکسی ناوالنی را به یک "دوئل" دعوت کرد، به عنوان "دزد، ترسو و راهزن گستاخ" نامید. [۶][۷]

ناوالنایا در اواخر تابستان و اوایل پاییز ۲۰۲۰ توجه عمومی را به خود جلب کرد، زمانی که همسرش به‌دلیل مسمومیت مشکوک در بیمارستان امسک بستری شد. او خواستار آزادی ناوالنی برای معالجه به آلمان شد و حتی مستقیماً به ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه مراجعه کرد. [۸][۹][۱۰] پس از تایید کارشناسان آلمانی مسمومیت ناوالنی ، لئونید روشال، پزشک روسی گفت که هیچ ماده سمی در نمونه های ناوالنی در روسیه یافت نشد و پیشنهاد ایجاد یک تیم روسی- آلمانی در این زمینه را داد. ناوالنایا او را متهم کرد که "نه به عنوان یک پزشک، بلکه به عنوان صدای دولت" عمل می کند. [۱۱][۱۲][۱۳] او به همراه شوهرش به برلین رفت، در بیمارستان شاریته در کنار او بود و ناوالنی بعداً پیامی ارسال کرد "یولیا، تو مرا نجات دادی". [۱۴] نوایا گازتا و مخاطبانش ناوالنایا را به عنوان قهرمان سال ۲۰۲۰ معرفی کردند. [۱۵] رسانه های کلیدی اروپایی از نزدیک فعالیت او را دنبال کردند و پست های او را در شبکه های اجتماعی نقل کردند. [۱۶]

در ژانویه ۲۰۲۱، ناوالنایا به همراه همسرش به روسیه بازگشت. پس از بازداشت ناوالنی در کنترل مرزی، وی اظهار داشت که دستگیری و بسته شدن فرودگاه در ونوکوو مظهر ترس مقامات روسیه از ناوالنی است. او گفت: "الکسی گفت که او نمی ترسد." "- و من هم نمی ترسم. و از همه شما می خواهم که نترسید." [۱۷] بعدها، ناوالنایا مقامات امنیتی را متهم کرد که "او را به عنوان همسر دشمن مردم تحت تعقیب قرار می دهند." او در اینستاگرام نوشت: سال ۳۷ فرا رسید و ما متوجه نشدیم. [۱۸][۱۹][۲۰] در ۲۱ ژانویه، ناوالنایا اعلام کرد که در تظاهرات سال ۲۰۲۱ روسیه شرکت خواهد کرد تا خواستار آزادی همسرش شود. [۲۱] در ۲۳ ژانویه، او بازداشت شد، اما عصر همان روز آزاد شد. [۲۲]

زندگی شخصی[ویرایش]

در تابستان ۱۹۹۸، ناوالنایا در حالی که در تعطیلات در ترکیه بود، با الکسی ناوالنی، یک وکیل، که همچنین ساکن مسکو بود، ملاقات کرد. در سال ۲۰۰۰، او و ناوالنی ازدواج کردند. او یک دختر داریا (متولد ۲۰۰۱) و یک پسر زاخار (متولد ۲۰۰۸) به دنیا آورد. او به والدین شوهرش در کسب و کار مربوط به سبد بافی کمک می کرد. [۲۳] پس از سال ۲۰۰۷، ناوالنایا رسماً در هیچ کجا کار نکرد و خود را "اصلی ترین در مسائل زندگی روزمره و تربیت فرزندان" خواند. [۲۴] در سال ۲۰۰۰، ناوالنایا به همراه همسرش به حزب یابلوکو پیوستند، [۲۵][۲۶] در مه ۲۰۱۱ آن را ترک کرد.

در ۱۶ فوریه ۲۰۲۴، سرویس زندان روسیه اعلام کرد که شوهرش پس از پیاده‌روی و احساس ناخوشی در آن روز صبح در زندان یامالو-ننتس درگذشت . [۲۷][۲۸] ناوالنایا که در کنفرانس امنیتی مونیخ شرکت کرده بود، متعاقباً سخنرانی کرد و در آن اظهار داشت که از صحت گزارش‌ها مطمئن نیست، اما اظهار داشت که اگر شوهرش مرده باشد، پوتین و متحدانش "به دست عدالت خواهند رسید". .[۲۹]

آینده سیاسی احتمالی[ویرایش]

Navalnaya and Navalny hugging after Navalny's release from custody after a successful appeal to the prosecutor's office on 19 July 2013
ناوالنایا و ناوالنی پس از آزادی ناوالنی از بازداشت پس از شکایت موفقیت آمیز به دفتر دادستانی در ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۳ در آغوش گرفتند.

در سال ۲۰۱۵، ناوالنایا از نظر اکو مسکو در رتبه ۶۷ در میان صد زن تاثیرگذار روسیه قرار گرفت. [۳۰] پس از اینکه الکسی ناوالنی حکم تعلیقی را دریافت کرد، این نظر ابراز شد که ناوالنایا می تواند خود را به جای او برای ریاست جمهوری معرفی کند. به گفته شخصیت عمومی روسی، کسنیا سابچاک ، در سال ۲۰۱۸ او این گزینه را به ناوالنی پیشنهاد کرد، اما او آن را رد کرد و گفت: "رای تحویل داده نمی شود".[۳۱]

در سپتامبر ۲۰۲۰، پس از مسمومیت ناوالنی، نظرات به این سو رفت مبنی بر اینکه ناوالنایا شروع به ایفای نقش سیاسی مستقل کرده است و ممکن است به " تسیخانوسکاای روسی" - رهبر کل مخالفان تبدیل شود. [۳۲][۳۳][۳۴] کنستانتین کالاچف، تحلیلگر سیاسی، گفت که نقش ناوالنایا تغییر کرده است: "از همسر یک سیاستمدار، او خودش سیاستمدار می شود". او دارای جذابیت است و در صورت لزوم می تواند به راحتی جانشین همسرش شود. [۳۵] عباس گالیاموف، استراتژیست سیاسی، ناوالنایا را با کرازون آکینو ، همسر رهبر اصلی مخالفان فیلیپین که با رژیم دیکتاتوری که بیست سال حکومت کرد، مخالفت کرد، مقایسه کرد. [۳۶][۳۷][۳۸] همچنین نظراتی وجود دارد که چنین چرخشی از رویدادها بعید است. [۳۹]

در سال ۲۰۲۰، دیمیتری بایکوف ، نویسنده روسی، گفت که ناوالنایا قهرمان لیودمیلا پتروشفسکایا را به او یادآوری کرد: "او با شرایطی قوی تر از او روبرو می شود، اما معجزه ای به او کمک می کند تا شر جهان را شکست دهد." [۴۰]

در ژانویه ۲۰۲۱، کانال تلویزیونی تزارگراد طرفدار کرملین تهدید کرد که پرونده‌های محرمانه الکسی ناوالنی را منتشر خواهد کرد، مگر اینکه ناوالنایا قول دهد "در روسیه سیخانوسکایا نشود" و "بازی‌های سیاسی انجام ندهد".[۴۱][۴۲]

پس از مرگ همسرش در فوریه ۲۰۲۴، یولیا ویدئویی را در فضای مجازی منتشر کرد که در آن اظهار داشت که قصد دارد به کارهای سیاسی همسرش ادامه دهد و از روس ها خواست که مانند شوهرش دور او جمع شوند و گفت: "من به کار الکسی ناوالنی ادامه خواهم داد... می خواهم در یک روسیه آزاد زندگی کنید، من می خواهم یک روسیه آزاد بسازم."[۴۳]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ "«Я продолжу дело Алексея Навального» Обращение Юлии Навальной. Полный текст". Meduza (به روسی). Retrieved 2024-02-20.
  2. ↑ Navalny, Alexei (24 November 2020). "Девочки-убийцы, или предъявите своё свидетельство о смерти" [Killer girls, or show your death certificate]. navalny.com (به روسی). Archived from the original on 19 January 2021. Retrieved 23 January 2021.
  3. ↑ Sokolov, Dmitry (5 December 2020). "От курортного романа к спасительной любви: что связало Юлию и Алексея Навальных" [From a resort romance to saving love: what connected Yulia and Alexei Navalny]. sobesednik.ru (به روسی). Archived from the original on 22 January 2021. Retrieved 23 January 2021.
  4. ↑ Cheprasova, Elizaveta (18 January 2021). "Первая леди оппозиции: что мы знаем о Юлии Навальной" [First Lady of the opposition: what do we know about Yulia Navalnaya]. woman.ru (به روسی). Archived from the original on 20 January 2021. Retrieved 23 January 2021.
  5. ↑ Cheprasova, Elizaveta (18 January 2021). "Первая леди оппозиции: что мы знаем о Юлии Навальной" [First Lady of the opposition: what do we know about Yulia Navalnaya]. woman.ru (به روسی). Archived from the original on 20 January 2021. Retrieved 23 January 2021.
  6. ↑ Navalnaya, Yulia (12 September 2018). "«Вор и трус, наглый бандит». Юлия Навальная ответила главе Росгвардии" ["Thief and coward, impudent bandit." Yulia Navalnaya answered the head of the National Guard of Russia]. Meduza (به روسی). Archived from the original on 29 January 2021. Retrieved 23 January 2021.
  7. ↑ "Юлия Навальная считает обращение главы Росгвардии угрозой всей семье" [Yulia Navalnaya considers the appeal of the head of the National Guard of Russia a threat to the whole family]. Kommersant (به روسی). 12 September 2018. Archived from the original on 28 January 2021. Retrieved 23 January 2021.
  8. ↑ "Юлия Навальная потребовала у Путина разрешение вывезти мужа в Германию" [Yulia Navalnaya demanded permission from Putin to take her husband to Germany]. Meduza (به روسی). 21 August 2020. Archived from the original on 27 January 2021. Retrieved 23 January 2021.
  9. ↑ "Юлия Навальная официально требует от президента Путина разрешить транспортировку ее мужа в Германию" [Yulia Navalnaya officially demands that President Putin allow her husband to be transported to Germany]. Echo of Moscow (به روسی). 21 August 2020. Archived from the original on 28 January 2021. Retrieved 23 January 2021.
  10. ↑ "Алексей и Юлия Навальные дали огромное интервью Юрию Дудю. Мы выбрали главное из разговора, который длится 2,5 часа" [Alexey and Yulia Navalny gave a huge interview to Yuri Dud. We chose the main thing from a conversation that lasts 2.5 hours]. Meduza (به روسی). 6 October 2020. Archived from the original on 7 October 2020. Retrieved 23 January 2021.
  11. ↑ Navalnaya, Yulia (6 September 2020). "«Мой муж — не ваша собственность». Юлия Навальная ответила на инициативу доктора Рошаля по лечению ее супруга" ["My husband is not your property." Yulia Navalnaya responded to Dr. Roshal's initiative to treat her husband]. Meduza (به روسی). Archived from the original on 28 January 2021. Retrieved 23 January 2021.
  12. ↑ Roshal, Leonid (7 September 2020). "«Все понимают Ваше состояние». Леонид Рошаль ответил на критику со стороны Юлии Навальной" ["Everyone understands your condition." Leonid Roshal responded to criticism from Yulia Navalnaya]. Meduza (به روسی). Archived from the original on 28 January 2021. Retrieved 23 January 2021.
  13. ↑ "Юлия Навальная отвергла инициативу доктора Рошаля создать совместную российско-немецкую экспертную группу" [Yulia Navalnaya rejected Dr. Roshal's initiative to create a joint Russian-German expert group]. Echo of Moscow (به روسی). 6 September 2020. Archived from the original on 28 January 2021. Retrieved 23 January 2021.
  14. ↑ Kellogg, Amy (16 October 2020). "Being Navalny: Russian activist, wife explain his brush with death after poisoning, escaping for treatment". Fox News (به انگلیسی). Archived from the original on 19 January 2021. Retrieved 23 January 2021.
  15. ↑ Chelishcheva, Vera (26 December 2020). ""Юля, ты меня спасла"" [Yulia, you saved me]. Novaya Gazeta (به روسی). Archived from the original on 27 January 2021. Retrieved 23 January 2021.
  16. ↑ Cheprasova, Elizaveta (18 January 2021). "Первая леди оппозиции: что мы знаем о Юлии Навальной" [First Lady of the opposition: what do we know about Yulia Navalnaya]. woman.ru (به روسی). Archived from the original on 20 January 2021. Retrieved 23 January 2021.
  17. ↑ "Жена Навального прокомментировала его задержание" [Navalny's wife commented on his detention]. Kommersant (به روسی). 17 January 2021. Archived from the original on 17 January 2021. Retrieved 23 January 2021.
  18. ↑ ""Наступил 37-й год, а мы и не заметили". Юлия Навальная сообщила о слежке" ["The Year of '37 has come, and we did not notice." Yulia Navalnaya reported on surveillance]. Current Time TV (به روسی). 20 January 2021. Archived from the original on 20 January 2021. Retrieved 24 January 2021.
  19. ↑ Navalnaya, Yulia (20 January 2021). "Юлия Навальная: Наступил 37-й год, а мы и не заметили" [Yulia Navalnaya: The Year of '37 has come and we did not notice]. Echo of Moscow (به روسی). Archived from the original on 20 January 2021. Retrieved 24 January 2021.
  20. ↑ "«Наступил 37-й год». Юлия Навальная уверена, что её «караулят» полицейские (фото)" ["The Year of '37 has come." Yulia Navalnaya is sure that the police are "watching" her (photo)]. fontanka.ru (به روسی). 20 January 2021. Archived from the original on 19 January 2021. Retrieved 23 January 2021.
  21. ↑ "Юлия Навальная назвала несколько личных причин пойти 23 января на акцию протеста" [For myself, for him, for our children, for values and ideals]. znak.com. 22 January 2020. Archived from the original on 22 January 2021. Retrieved 23 January 2021.
  22. ↑ "Russia: Police detain thousands at pro-Navalny protests". Deutsche Welle. 23 January 2021. Archived from the original on 24 January 2021. Retrieved 24 January 2021.
  23. ↑ Sokolov, Dmitry (5 December 2020). "От курортного романа к спасительной любви: что связало Юлию и Алексея Навальных" [From a resort romance to saving love: what connected Yulia and Alexei Navalny]. sobesednik.ru (به روسی). Archived from the original on 22 January 2021. Retrieved 23 January 2021.
  24. ↑ Cheprasova, Elizaveta (18 January 2021). "Первая леди оппозиции: что мы знаем о Юлии Навальной" [First Lady of the opposition: what do we know about Yulia Navalnaya]. woman.ru (به روسی). Archived from the original on 20 January 2021. Retrieved 23 January 2021.
  25. ↑ Sokolov, Dmitry (5 December 2020). "От курортного романа к спасительной любви: что связало Юлию и Алексея Навальных" [From a resort romance to saving love: what connected Yulia and Alexei Navalny]. sobesednik.ru (به روسی). Archived from the original on 22 January 2021. Retrieved 23 January 2021.
  26. ↑ Гусев, Владимир (9 February 2017). "Юлия Навальная: первая леди России-2018, которую мы потеряли из-за махинаций ее мужа". Блокнот Россия. Archived from the original on 22 January 2021. Retrieved 23 January 2021.
  27. ↑ "Russian opposition leader Navalny has died, prison service says". BBC. Archived from the original on 16 February 2024. Retrieved 16 February 2024.
  28. ↑ Slawson, Nicola. "Russia-Ukraine war live: Alexei Navalny dies in prison after morning walk, says Russian prison service". Guardian. Archived from the original on 16 February 2024. Retrieved 16 February 2024.
  29. ↑ Bayer, Lili (16 February 2024). "Yulia Navalnaya takes stage at Munich meeting after news of husband's death". The Guardian (به انگلیسی). ISSN 0261-3077. Archived from the original on 16 February 2024. Retrieved 16 February 2024.
  30. ↑ "Эхо-рейтинг: 100 самых влиятельных женщин России — рейтинг" [Echo rating: 100 most influential women in Russia – rating]. Echo of Moscow (به روسی). 8 March 2015. Archived from the original on 18 January 2021. Retrieved 24 January 2021.
  31. ↑ "Собчак: Навальный отказался выдвинуть жену Юлию в президенты". ВЗГЛЯД.РУ (به روسی). Archived from the original on 21 January 2021. Retrieved 24 January 2021.
  32. ↑ ""Российская Тихановская": Потапенко рассказал, кто может стать лидером оппозиции вместо Навального". sobesednik.ru (به روسی). Archived from the original on 22 January 2021. Retrieved 24 January 2021.
  33. ↑ ""Навальный может погибнуть в тюрьме». Прокремлевский политолог Сергей Марков о сценариях будущего для «берлинского пациента"". www.fontanka.ru (به روسی). 18 January 2021. Archived from the original on 19 January 2021. Retrieved 24 January 2021.
  34. ↑ "«Навальный — это бренд, и он будет работать»: сможет ли Юлия Навальная повторить путь Светланы Тихановской". www.e1.ru (به روسی). 20 January 2021. Archived from the original on 29 January 2021. Retrieved 24 January 2021.
  35. ↑ Bennetts, Marc (21 January 2021). "Yulia Navalnaya: I've been under surveillance since Alexei's arrest". The Times. Moscow. ISSN 0140-0460. Archived from the original on 24 January 2021. Retrieved 24 January 2021.(نیازمند آبونمان)
  36. ↑ ""Картинка насилия для Кремля лучше". Аббас Галлямов объясняет страхи российской власти" ["The picture of violence is better for the Kremlin." Abbas Gallyamov explains the fears of the Russian authorities]. Current Time TV (به روسی). 17 January 2021. Archived from the original on 18 January 2021. Retrieved 24 January 2021.
  37. ↑ Gallyamov, Abbas (18 January 2021). "Аббас Галлямов: О политических перспективах Юлии Навальной" [Abbas Gallyamov: On the political prospects of Yulia Navalnaya]. Echo of Moscow (به روسی). Archived from the original on 26 January 2021. Retrieved 24 January 2021.
  38. ↑ Galyamov, Abbas (19 January 2021). "Аббас Галлямов: "Антисистемные настроения создают спрос на "антиполитических" кандидатов"" [Abbas Gallyamov: "Anti-systemic sentiments create demand for "anti-political" candidates"]. NEWSru (به روسی). Archived from the original on 21 January 2021. Retrieved 24 January 2021.
  39. ↑ Shevchenko, Maxim (13 January 2021). "Максим Шевченко: «Эффекта Хомейни» не получится" [Maxim Shevchenko: "The Khomeini Effect" will not work]. Echo of Moscow (به روسی). Archived from the original on 19 January 2021. Retrieved 24 January 2021.
  40. ↑ Bykov, Dmitry (18 December 2020). "Кусок эфира: Дмитрий Быков: Я бы дорого дал, чтобы из Навального не получился авторитарный руководитель" [A piece of air: Dmitry Bykov: I would give dearly so that Navalny does not turn out to be an authoritarian leader]. Echo of Moscow (به روسی). Archived from the original on 28 January 2021. Retrieved 24 January 2021.
  41. ↑ Lobkov, Pavel (16 January 2021). "Телеканал «Царьград» выдвинул ультиматум Юлии Навальной" [TV channel "Tsargrad" issued an ultimatum to Yulia Navalnaya]. TV Rain. Archived from the original on 19 January 2021. Retrieved 24 January 2021.
  42. ↑ "Yulia Navalnaya, Kremlin critic's wife, in the spotlight". France 24. 18 January 2021. Archived from the original on 26 January 2021. Retrieved 24 January 2021.
  43. ↑ Sauer, Pjotr; O'Carroll, Lisa (19 February 2024). "Yulia Navalnaya vows to continue husband Alexei's fight and says Putin killed him". The Guardian. Retrieved 19 February 2024.

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=یولیا_ناوالنایا&oldid=39318963»