یافث
یافِث (عبری: יפת، به معنی وسعت) در عهد عتیق به عنوان یکی از پسران نوح نامیده شده‌است.[۱] در میان مردم او به عنوان جوان‌ترین پسر نوح معروف گشته‌است، ولی برخی متون او را پسر ارشد نوح می‌دانند.[۲] او و همسرش از جمله کسانی بودند که سوار کشتی نوح شدند و نجات یافتند. در تاریخ طبری و تاریخ شیخ فضل الله همدانی از او به اسم ابوالترک یعنی پدر و جد ترک‌ها یاد میشود[۳] در متون قرون وسطی و ابتدای دوران مدرن اروپا یافث را جد مردمان اروپایی به حساب آورده‌اند.[۴][۵] بر اساس کتاب مقدس، یافث هفت پسر به نام‌های گومر، ماجوج، مدای، یاوان، توبل، مشک و تیراس داشت.
پانویس[ویرایش]
- ↑ پیدایش ۵:۳۲؛۶:۱۰؛۷:۱۳
- ↑ پیدایش ۱۰:۲۱
- ↑ پیدایش ۷:۷؛ پطرس ۳:۲۰
- ↑ Reynolds, Susan (October 1983). "Medieval Origines Gentium and the Community of the Realm". History. Chichester, West Sussex: Wiley-Blackwell. 68 (224): 375–390. doi:10.1111/j.1468-229X.1983.tb02193.x. JSTOR 24417596.
- ↑ Javakhishvili, Ivane (1950), Historical-Ethnological problems of Georgia, the Caucasus and the Near East. Tbilisi, pp. 130–135 (in Georgian).
منابع[ویرایش]
- ویکی‌پدیای انگلیسی، نسخه ۲۲ سپتامبر ۲۰۰۶.
- عاطف الزین، سمیح، داستان پیامبران علیهم السلام در قرآن، ترجمه علی چراغی، اول، تهران: ذکر، ۱۳۸۰، ISBN 9643071634
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان گروسی (همدانی)، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ۹۶۴−۳۳۱−۰۶۸-X
- یاردون سیز (۱۳۸۰)، دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
- جیمز هاکس (۱۳۷۵)، قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴