پیش‌نویس:گاز گرفتن(نیش زدن) گربه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نیش گربه گاز گرفتنی است که توسط گربه اهلی به انسان یا به گربه دیگر و سایر حیوانات وارد می شود. [۱] داده های ایالات متحده نشان می دهد که گاز گرفتن گربه بین 5 تا 15 درصد از کل گاز گرفتن های حیوانی را تشکیل می دهد که به انسان وارد می شود، [۲] [۳] اما ممکن است که این ارقام نتیجه عدم گزارش برخی از گاز گرفتگی ها باشد که توسط برخی افراد بی اهمیت در نظر گرفته می شود. [۴] [۵] اگرچه غیرمعمول است، اما گاز گرفتن گربه گاهی اوقات می تواند باعث هاری شود که منجر به عوارض و به ندرت مرگ می شود. [۶] [۷]

علائم و نشانه ها[ویرایش]

گاز گرفتن های گربه معمولاً به صورت صدمات جزئی در نظر گرفته می شوند، اما اگر از گربه هار گاز گرفته شوید، می تواند منجر به عفونت جدی و ایجاد هاری شود. [۸] علائم شایع شامل درد و تورم در اطراف ناحیه آسیب دیده است. [۲] گاهی اوقات، آسیب مستقیم بافت ناشی از گاز گرفتن گربه می تواند تحرک را مختل کند یا باعث تنوسینوویت یا آرتریت شود. [۹] در این موارد، مشاوره جراحی برای ارزیابی شدت گاز گرفتگی مورد نیاز است. [۲] [۳] برخی از عوارض غیر معمول مانند ترومبوز ورید عمقی ، [۴] آمفیزم زیر جلدی [۱۰] و تاکی کاردی جنین [۱۰] ممکن است اتفاق بیفتد. برخی از عفونت ها که از گاز گرفتن گربه می توان مبتلا شد را موارد دیگری مثل طاعون هم می توان در نظر گرفت. [۱۱]

عفونت ها[ویرایش]

بخش دهانی انسیلوستوما برزیلینس

فلور ساکن در دهان گربه خانگی شامل گونه های پاستورلا ، استاف ، بارتونلا و استرپتوکوک می باشد. [۸] گاز گرفتن گربه بیشتر از گاز گرفتن سگ باعث عفونت می شود. [۵] دندان های گربه به صورت نوک تیز هستند و می توانند زخم های عمیقی ایجاد کنند. پس از گاز گرفتن گربه، پوست روی محل نیش معمولاً به سرعت بسته می شود و ممکن است میکروارگانیسم ها را به دام بیندازد. [۱۲] [۷] گاز گرفتن از گربه می تواند فرد را مبتلا به موارد زیر کند:

  • بیماری خراش گربه، ناشی از باکتری Bartonella henselae [۷] [۱۳]
    • بیماری خراش گربه یک بیماری باکتریایی است که ممکن است افراد پس از گاز گرفتن یا خراشیدن توسط گربه به آن مبتلا شوند. حدود 40 درصد از گربه ها این باکتری را در دهان خود حمل می کنند، گرچه بچه گربه های کوچکتر از یک سال احتمال بیشتری دارد که این باکتری را داشته باشند. [۱۴] بیشتر گربه های مبتلا به این عفونت هیچ نشانه ای از بیماری را نشان نمی دهند.
  • کرم قلابدار ، کرم خمیده دهان برزیلی ، کرم آنسیلوستوما برزیلینس و انسيناريا استنوسفالا
  • کاپنوسیتوفاگا کانی‌مورسوس [۱۵]
  • پاستورلوز ناشی از جنس باکتری Pasteurella [۱۶] [۱۷]
    • پاستورلوزیس یک بیماری باکتریایی است که با نیش و خراش حیوانات اتفاق می افتد. Pasteurella spp یک باکتری معمولی است که در دهان گربه های سالم نیز زندگی می کند. این باکتری ها معمولاً گربه ها را بیمار نمی کنند. با این حال، گربه‌ها می‌توانند در مکان‌هایی که توسط حیوان دیگری روی بدنشان خراشیده یا گاز گرفته شده‌ دچار آبسه یا عفونت‌های پوستی شوند.

در افراد، پاستورلوز باعث زخم دردناک و عفونت های پوستی می شود. در موارد شدید، می تواند باعث عفونت گسترده شود و حتی ممکن است سیستم عصبی را تحت تاثیر قرار دهد.

  • هاری ، یک بیماری عصبی کشنده در حیوانات و افراد است که توسط یک ویروس ایجاد می شود. حیوانات و مردم بیشتر از طریق نیش حیوانات هار آلوده می شوند. گربه های آلوده ممکن است علائم مختلفی داشته باشند، اما اغلب تغییرات رفتاری ناگهانی و فلج پیشرونده دارند. [۱۸]

تشخیص[ویرایش]

تشخیص با کمک مشاهدات شرایط اطراف گزش اتفاق می افتد. زمان گاز گرفتگی، محل گزش و معاینه گاز گرفتگی در نظر گرفته شود. ممکن است فرد دارای زهکشی چرکی مایع از محل گزش باشد. آنها همچنین ممکن است تب داشته باشند و تورم در اطراف زخم ایجاد شود. از آنجایی که در زخم ناشی از گزش سوراخ هایی که نیش ایجاد کرده ممکن است خیلی سریع التیام یابد، ممکن است نیاز به باز کردن مجدد و کاوش داشته باشند. ممکن است از پراکسید هیدروژن در خانه برای باز کردن مجدد زخم استفاده شود و در اطراف زخم فشار وارد شود تا آبسه تخلیه شود. برای زخم های عمیق، ممکن است این روند نیاز به تکرار داشته باشد. در بیمارستان، ممکن است درخواست شود که بیمار قبل از کاوش زخم بیهوش شود.و همچنین وضعیت عصبی عروقی ارزیابی می شود. وضعیت ایمنی بیمار مثل وجود بافت یا اندام پیوندی، بیماری روماتیسمی، دیابت، HIV/AIDS و بیماری سلول داسی شکل، ممکن است نوع درمان را تغییر دهد. تورم غدد لنفاوی و رگه های قرمزی که به سمت بالا تابش می کنند ممکن است مشهود باشد. [۱۹] [۱۳] [۸]

تشخیص هاری گربه معمولاً با مشاهده گربه مشخص می شود. گربه های مبتلا به هاری ممکن است بی قرار به نظر برسند، نفس نفس بزنند و به حیوانات، افراد یا اشیاء دیگر حمله کنند. حیوانات مبتلا به هاری معمولاً در عرض چند روز پس از ظاهر شدن بیماری می میرند. واکسیناسیون گربه می تواند از انتقال هاری توسط گربه، از طریق گاز گرفتن جلوگیری کند. اگر گربه مشکوک به ابتلا به هاری باشد، فرد گاز گرفته شده بلافاصله درمان را با واکسن هاری آغاز می کند. [۱۸]

جلوگیری[ویرایش]

اغلب می توان از نیش گربه با موارد زیر جلوگیری کرد:

  • اجتناب از گربه ها
  • آموزش به کودکان برای این که سر به سر گربه ها یا سایر حیوانات خانگی نگزارند [۲۰]
  • محتاط بودن با گربه های ناآشنا به طور مثال گربه های خیابانی
  • با احتیاط به گربه ها نزدیک شوید، حتی اگر آنها دوستانه به نظر برسند
  • اجتناب از بازی خشن با گربه ها و بچه گربه ها

بازی خشن برای گربه به عنوان تهاجم تلقی می شود. این باعث می شود که گربه هنگام نزدیک شدن توسط انسان حالت تدافعی به خود بگیرد. جلوگیری از گاز گرفتن گربه شامل تحریک نکردن گربه می شود. اگر گربه ای واکنش نشان می دهد، با احتیاط با آن رفتار کنید و مراقب باشید که هیچ گونه واکنش ترس یا پرخاشگری ایجاد نکنید. گربه ممکن است در تلاش برای دفاع از خود، کسی که گربه را نگه داشته یا فردی را که در نزدیکی او می باشد گاز بگیرد.

در مورد سگ ها، احتمال حمله به انسان به خوبی در رفتار سگ شناخته شده است. متأسفانه در گربه ها امکان تشخیص وجود ندارد، که در این زمینه موارد بی شماری هم مستند از وجود حمله گربه وجود دارد [۲۱] [۲۲]

رفتار[ویرایش]

اولین مرحله درمان شامل شستن و سپس شستشوی زخم گزش با آب و الکل ایزوپروپیل است. [۲۳] [۲۴] [۸] در اغلب مواقع، واکسن کزاز تجویز می شود. [۷] اگر گربه ای که گربه یا حیوان دیگری را گاز گرفته باشد و به نظر بیمار باشد، ارزیابی و درمان احتمالی توسط دامپزشک باید صورت گیرد. اگر زخم خطر عفونت کم داشته باشد، گاهی اوقات فقط بخیه می شود. [۲۳] فردی که توسط گربه مبتلا به هاری گاز گرفته شده است نیاز به درمان تخصصی دارد. با شستن فوری زخم ها با آب گرم و صابون می توان از عفونت های ناشی از گاز گرفتن گربه جلوگیری کرد. اگر گربه علیه هاری واکسینه نشده است، به پزشک مراجعه کنید. [۲۰] اگر گربه کسی را گاز گرفته باشد و هیچ مدرکی مبنی بر اینکه گربه علیه هاری واکسینه شده است وجود نداشته باشد، فرد برای عفونت هاری باید درمان شود. [۱۸]

همه گیرشناسی[ویرایش]

بیش از 400000 گزش گربه هر ساله در ایالات متحده گزارش می شود، اگرچه تعداد واقعی گازگرفتگی ها بسیار بیشتر است زیرا بسیاری از این گزش ها گزارش نمی شوند. [۱۹] 40 میلیون خانوار در ایالات متحده گربه خانگی دارند. [۲۵] داده‌های مربوط به تعداد افرادی که توسط گربه‌ها گاز گرفته یا خراشیده شده‌اند محدود است، زیرا بیشتر این حوادث گزارش نمی‌شوند. با این حال، 20-80٪ از گاز گرفتن و خراش گربه عفونی می شود. [۱۶] بیماری خراش گربه یا تب خراش گربه، عفونتی است که باعث تب و تورم غدد لنفاوی می شود، حتی اگر فقط سطح پوست را شکاف دهد، می تواند خراش گربه ایجاد شود. بر اساس گزارش‌هایی که از افراد گازگرفتگه توسط گربه در بیمارستان‌ها که تحت درمان قرار می‌گیرند، زنان بیشتر قربانی گاز گرفتن و خراشیدن گربه می‌شوند. [۱۸] کودکان به دلیل جثه کوچکتر بیشتر در معرض گاز گرفتن سر، گردن و صورت می باشند و بزرگسالان بیشتر در معرض گاز گرفتن دست ها و بازوها هستند. [۸] کسانی که نقص ایمنی دارند بیشتر مستعد ابتلا به عفونت ناشی از گاز گرفتن گربه هستند. [۷]

داده ها نشان می دهد که گاز گرفتن گربه در زنان شایع تر از مردان است، [۲] و در افراد مسن تر ، به ویژه افراد بالای 75 سال بیشتر شایع می باشد. [۲] گاز گرفتن گربه در صبح ها بیشتر اتفاق می افتد، [۲]و در طول بهار و تابستانشایع تر می باشد. [۵] شایع ترین قسمتی که در بدن انسان درگیر می شود بازوها هستند. [۲] مهاجمان معمولاً گربه های ماده خیابانی هستند. [۵]

همچنین ببینید[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • مقالهٔ «Cat bite» در ویکی‌پدیای انگلیسی

لینک های خارجی[ویرایش]

  1. "ITIS Standard Report Page: Felis catus". ITIS Online Database. Reston, Virginia: Integrated Taxonomic Information System. 2011. Retrieved 14 December 2011.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ ۲٫۶ Aziz, Hassan; Rhee, Peter; Pandit, Viraj; Tang, Andrew; Gries, Lynn; Joseph, Bellal (2015-03-01). "The current concepts in management of animal (dog, cat, snake, scorpion) and human bite wounds". Journal of Trauma and Acute Care Surgery (به انگلیسی). 78 (3): 641–648. doi:10.1097/TA.0000000000000531. ISSN 2163-0755. PMID 25710440. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «:0» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ Olcott, Jessica L.; Bula-Rudas, Fernando J. (2018-10-01). "Human and Animal Bites". Pediatrics in Review. 39 (10): 490–500. doi:10.1542/pir.2017-0212. ISSN 0191-9601. PMID 30275032. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «:1» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ G­arrama-Conzuelo, F; Gutierrez-Castillo, A (2019-06-17). "Cathrombosis: Deep Vein Thrombosis After a Cat Bite - A Case Report". Cureus. 11 (6): e4924. doi:10.7759/cureus.4924. PMC 6692098. PMID 31423400.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link) خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «:4» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ Philipsen, T. E. J.; Molderez, C.; Gys, T. (2006-01-01). "Cat And Dog Bites. What To Do?". Acta Chirurgica Belgica. 106 (6): 692–695. doi:10.1080/00015458.2006.11679983. ISSN 0001-5458. PMID 17290697. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «:2» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  6. Gurry, Greta A.; Campion, Veronique; Premawardena, Chamath; Woolley, Ian; Shortt, Jake; Bowden, Donald K.; Kaplan, Zane; Dendle, Claire (2017). "High rates of potentially infectious exposures between immunocompromised patients and their companion animals: an unmet need for education". Internal Medicine Journal. 47 (3): 333–335. doi:10.1111/imj.13361. ISSN 1444-0903. PMID 28260250.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ ۷٫۳ ۷٫۴ "First Aid: Animal Bites". The Nemours Foundation. 2017. Retrieved 2017-06-18. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «kidshealth» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ ۸٫۳ ۸٫۴ Maniscalco, K; Edens, MA (April 20, 2017). "Animal Bites". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine. Retrieved June 17, 2017. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «Man2017» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  9. Jorup, Christina; Wretlind, Bengt; Settergren, Bo; Sandstedt, Karin; Ekblom, Anna Gerber; Cars, Björn; Farra, Anna; Westling, Katarina (2006-12-01). "Cat bite wound infections: A prospective clinical and microbiological study at three emergency wards in Stockholm, Sweden". Journal of Infection (به انگلیسی). 53 (6): 403–407. doi:10.1016/j.jinf.2006.01.001. ISSN 0163-4453. PMID 16483663.
  10. ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ Wagner, Brian K.; Martone, Jeffrey D.; Conte, Harry; Hill, Melissa; Kusan, Karuna (September 2006). "Complications of a Cat Bite". Journal of the American Podiatric Medical Association. 96 (5): 455–457. doi:10.7547/0960455. ISSN 8750-7315. PMID 16988179.
  11. Gage, K. L.; Dennis, D. T.; Orloski, K. A.; Ettestad, P.; Brown, T. L.; Reynolds, P. J.; Pape, W. J.; Fritz, C. L.; Carter, L. G. (2000). "Cases of Cat-Associated Human Plague in the Western US, 1977-1998". Clinical Infectious Diseases. 30 (6): 893–900. doi:10.1086/313804. ISSN 1058-4838. PMID 10852811.
  12. "Animal Bites". Handcare.org. American Society for Surgery of the Hand. 2017. Archived from the original on 28 July 2017. Retrieved 18 June 2017.
  13. ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ "Cat scratch disease". U.S. National Library of Medicine. September 10, 2015. Retrieved June 17, 2017. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «med» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  14. Rijks, J. M.; Cito, F.; Cunningham, A. A.; Rantsios, A.T.; Giovannini, A. (2016). "Disease Risk Assessments Involving Companion Animals: an Overview for 15 Selected Pathogens Taking a European Perspective". Journal of Comparative Pathology. 155 (1): S75–S97. doi:10.1016/j.jcpa.2015.08.003. ISSN 0021-9975. PMID 26422413.
  15. Joanna Zajkowska, Monika Król, Daniel Falkowski, Norina Syed, Anna Kamieńska. "Capnocytophaga canimorsus – An Underestimated Danger After Dog or Cat Bite – Review of the Literature", Przegl Epidemiol. 2016;70(2):289-295. n.d.
  16. ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ Lloret, Albert; Egberink, Herman; Addie, Diane; Belák, Sándor; Boucraut-Baralon, Corine; Frymus, Tadeusz; Gruffydd-Jones, Tim; Hartmann, Katrin; Hosie, Margaret J (2013). "Pasteurella Multocida Infection in Cats". Journal of Feline Medicine and Surgery. 15 (7): 570–572. doi:10.1177/1098612X13489215. ISSN 1098-612X. PMID 23813817. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «LloretEgberink2013» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  17. Chomel, Bruno (2014). "Emerging and Re-Emerging Zoonoses of Dogs and Cats". Animals. 4 (3): 434–445. doi:10.3390/ani4030434. ISSN 2076-2615. PMC 4494318. PMID 26480316.
  18. ۱۸٫۰ ۱۸٫۱ ۱۸٫۲ ۱۸٫۳ https://www.cdc.gov/healthypets/pets/cats.html مالکیت عمومی این مقاله حاوی محتوای تحت مالکیت عمومی از وبگاه http://www.cdc.gov/ Centers for Disease Control and Prevention است.
  19. ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ "Prevent Bite Wounds". American Academy of Pediatrics. 2017. Retrieved June 17, 2017. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «AAP» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  20. ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ "First Aid: Animal Bites (for Parents) - KidsHealth". خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «kidshealth.org» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  21. "German cat attack: Animal Bites (for Parents) - KidsHealth". 15 August 2019.
  22. "Woman dies after bite: Animal Bites (for Parents) - KidsHealth". TVNZ.
  23. ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ "Animal bites Fact sheet N°373". World Health Organization. February 2013. Retrieved June 17, 2017.
  24. https://www.cdc.gov/healthypets/pets/cats.html#what-to-do مالکیت عمومی این مقاله حاوی محتوای تحت مالکیت عمومی از وبگاه http://www.cdc.gov/ Centers for Disease Control and Prevention است.
  25. https://www.cdc.gov/rabies/pets/index.html مالکیت عمومی این مقاله حاوی محتوای تحت مالکیت عمومی از وبگاه http://www.cdc.gov/ Centers for Disease Control and Prevention است.