پابرهنگی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از پابرهنه)
پابرهنه‌ای در حال استراحت

پابرهنگی یا برهنه‌پایی به معنای نپوشیدن پای‌افزار است. پابرهنگی در زبان فارسی به کنایه از فقر نیز به‌کار می‌رود.[۱] پابرهنگی می‌تواند به‌دلیل ساده‌زیستی افراد باشد که مثال مشهور آن سقراط است.[۲]

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. علی‌اکبر دهخدا و دیگران، «پابرهنه» در لغت‌نامهٔ دهخدا.
  2. ویل دورانت و آریل دورانت (۱۳۷۸تاریخ تمدن (ویراست دوم)، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، ص. ۹۳۸