جرج ایستمن: تفاوت میان نسخهها
جز ربات:انتقال از ردهٔ رده:کارآفرینان اهل آمریکا به رده:کارآفرینان اهل ایالات متحده آمریکا |
جز ربات: حذف میانویکی موجود در ویکیداده: ۳۹ میانویکی |
||
خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
[[رده:مخترعان اهل آمریکا]] |
[[رده:مخترعان اهل آمریکا]] |
||
[[رده:مخترعان خودکشیکرده]] |
[[رده:مخترعان خودکشیکرده]] |
||
[[af:George Eastman]] |
|||
[[az:Corc İstmen]] |
|||
[[bn:জর্জ ইস্টম্যান]] |
|||
[[ca:George Eastman]] |
|||
[[cs:George Eastman]] |
|||
[[da:George Eastman]] |
|||
[[de:George Eastman]] |
|||
[[en:George Eastman]] |
|||
[[es:George Eastman]] |
|||
[[et:George Eastman]] |
|||
[[fi:George Eastman]] |
|||
[[fr:George Eastman]] |
|||
[[gl:George Eastman]] |
|||
[[he:ג'ורג' איסטמן]] |
|||
[[hu:George Eastman (feltaláló)]] |
|||
[[id:George Eastman]] |
|||
[[it:George Eastman (imprenditore)]] |
|||
[[ja:ジョージ・イーストマン]] |
|||
[[jv:George Eastman]] |
|||
[[kn:ಜಾರ್ಜ್ ಈಸ್ಟ್ಮನ್]] |
|||
[[ml:ജോർജ്ജ് ഈസ്റ്റ്മാൻ]] |
|||
[[ms:George Eastman]] |
|||
[[nl:George Eastman]] |
|||
[[no:George Eastman]] |
|||
[[pl:George Eastman]] |
|||
[[pt:George Eastman]] |
|||
[[ro:George Eastman]] |
|||
[[ru:Истмен, Джордж]] |
|||
[[simple:George Eastman]] |
|||
[[sk:George Eastman]] |
|||
[[sv:George Eastman]] |
|||
[[ta:ஜோர்ஜ் ஈஸ்ற்மன்]] |
|||
[[th:จอร์จ อีสต์แมน]] |
|||
[[tr:George Eastman]] |
|||
[[uk:Джордж Істмен]] |
|||
[[ur:جارج ایسٹ مین]] |
|||
[[vi:George Eastman]] |
|||
[[zh:喬治·伊士曼]] |
|||
[[zh-min-nan:George Eastman]] |
نسخهٔ ۱۰ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۰۸:۱۶
جورج ایستمن | |
---|---|
زادهٔ | ۱۲ جولای ۱۸۵۴ نیویورک ایالات متحده آمریکا |
درگذشت | ۱۴ مارچ ۱۹۳۲ روچستر ایالات متحده آمریکا |
محل زندگی | روچستر ایالات متحده آمریکا |
ملیت | آمریکایی |
شناختهشده برای | تاسیس کمپانی ایستمن کداک |
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | مخترع تاجر نیکوکار |
تأثیر گرفته از | اختراع فیلم رول رواج عکاسی بین همهٔ مردم |
جورج ایستمن (به انگلیسی: George Eastman) (زادروز ۱۲ جولای ۱۸۵۴-درگذشته ۱۴ مارچ ۱۹۳۲) مخترع فیلم رول، کارآفرین و بنیانگذار آمریکایی کمپانی کداک است. او کسی است که عکاسی را برای همهٔ مردم ممکن کرد.
او یک نیکوکار و بخشنده بود، برقراری دانشکده موسیقی ایستمن و دانشکدههای دندانپزشکی و پزشکی در دانشگاه روچستر، کمک به ساخت پردیس دوم دانشگاه امآیتی در کنار رودخانه چارلز و اهدا آن به دانشگاه همپتون، ارائهٔ بودجه برای کلینیکها در لندن و دیگر شهرهای اروپایی برای کمک به ساکنان کمدرآمد، از جمله فعالیتهای بشردوستانهٔ وی بود.
ایستمن در سال ۱۸۸۴ فیلم رول را که فیلمی از جنس پلاستیک آغشته به امولسیون ژلاتینی است را ابداع کرد و با ساخت دوربینهای کداک عکاسی را برای مردم عادی مقرون به صرفه نمود و تحول مهمی در عکاسی ایجاد کرد.
زندگی
جورج ایستمن در سال ۱۸۵۴ در یکی از روستاهای نیویورک دیده به جهان گشود. نام پدرش جورج واشنگتن ایستمن و مادرش ماریا ایستمن بود. او دو خواهر بزرگتر از خود به نامهای الن ماریا و کتی داشت. [۱] در همان سال تولد او، پدرش دانشکده اقتصاد ایستمن را در روچستر بنا کرد و چند سال بعد خانواده را برای زندگی به آنجا برد. [۲] در سال ۱۸۶۲ زمانی که دانشکده در حال شکلگیری و رشد بود، پدرش درگذشت و اندک سرمایهای را برای آنها به ارث گذاشت.[۳] در سال ۱۸۷۰ خواهر کوچکترش کتی نیز درگذشت. با پدید آمدن چنین شرایطی، جورج که تنها پسر خانواده بود برای سرپرستی و حمایت مالی مادر و خواهرش مجبور به ترک تحصیل شد و راهی بازار کار گردید. ابتدا برای یک شرکت کوچک بیمه مشغول به کار شد و پس از آن به استخدام بانک محلی روچستر درآمد.
جورج برای گردش آخرهفته قصد داشت دوربینی را اجاره کند و از خانوادهاش عکسبرداری کند. سنگینی، حجم و گرانی مبلغ تهیه یک دوربین و یا حتی یک عکس تمامی فکر او را به خود مشغول ساخت. و او همواره در پی یافتن روشی برای ارزان کردن عکاسی و استفادهٔ آن برای همهٔ مردم بود.
زندگی حرفهای
او به مدت سهسال مشغول آزمایش موادی بود تا بتواند امولسیون ژلاتین را در جایگاه نگاتیو فیلم عکاسی دوربین قرار دهد. سرانجام در سال ۱۸۸۰ توانست دستگاهی با قابلیت کارایی با نگاتیو خشک جهت تهیه عکس اختراع نماید و در ۱۸۸۴ آن را به ثبت رساند.
سرانجام در سال ۱۸۹۲ کمپانی ایستمن کداک افتتاح شد، کمپانی که با ظهور خود انقلاب بزرگی در صنعت عکاسی پدید آورد. اندکی بعد کمپانی کداک توانست با بکارگیری چند نوآوری دیگر، دوربینهای سبک با کارایی بسیار ساده را با نام کداک وارد بازار نماید. شعار تبلیغاتی کارخانهٔ کداک برای دوربینهایش چنین بود که «شما دکمه را فشار دهید، بقیهاش را ما انجام میدهیم. » [۴] در مدت زمان بسیار اندکی دوربینهای عکاسی کداک در سراسر جهان شهرت یافت و میزان تقاضای آن به شدت سرعت گرفت. در همان زمان، ابتکار جدید ایستمن برای پایهریزی ظهور فیلمهای متحرک در سالهای بعد نیز با سر و صدای بسیاری همراه شد.
در سال ۱۸۸۸ هنگامی که ایستمن نام کداک را برای کمپانی و محصولات خود برگزید، از او سؤالات بسیاری در مورد علت انتخاب این نام پرسیده شد و او در پاسخ اظهار داشت که از دوران کودکی علاقه خاصی به حرف "K" داشتهاست و همیشه آن را حرف مورد علاقه و قدرت بخش میدانستهاست. از نظر او انتخاب کلمهای که با این حرف شروع و با آن خاتمه مییابد، قطعاً خوششانسی و موفقیت فراوانی برای او دربر خواهدداشت.
خانهٔ ایستمن
در سال ۱۹۰۲ ایستمن که حال به یک ثروتمند مشهور تبدیل شده بود، تصمیم گرفت تا خانهای را که همیشه در خوابهای کودکیاش میدیده بنا نماید. از همین رو مشهورترین معمار آن دوران در ایالات متحده، فوستر وارنر را به خدمت گرفت و ساخت خانه را آغاز نمود. خانهای به مساحت ۳۲۰۰ متر با ۵۰ اتاق و مجهزترین سیستم گرمایش، تلفن، برق و از همه مهمتر با طراحی داخلی طراحان کاخ سفید که هزینه ساختش مبلغی معادل ۳۳۵ هزار دلار آن زمان شد را در روچستر نیویورک بنا نهاد.[۵] خانهٔ وی در سال ۱۹۹۶ به موزه بین المللی عکاسی و فیلم تبدیل شد.
ویژگیهای شخصی و اخلاقی
از خصوصیات بارز ایستمن میتوان به سخاوتمندی و علمدوستی او اشاره کرد. از آنجا که او در دوران نوجوانی به دلیل مشکلات مالی و خانوادگی نتوانسته بود ادامه تحصیل دهد، در این دوران که صاحب مال و شهرت شده بود همواره به موسسات آموزشی کمکهای شایانی اهدا میکرد. او در دوران حیاتش مبلغی معادل ۲۰ میلیون دلار به مؤسسه فناوری ماساچوست اهدا نمود. همچنین مرکز فنآوری دانشگاه روچستر مبلغی معادل ۶۲۵ هزار دلار در سال ۱۹۰۱ از ایستمن به عنوان هدیه دریافت کرد. او همچنین هدیهای معادل ۲ میلیون دلار به هر یک از موسسات آموزشی توسکگی و دانشگاه همپتون ارایه نمود.
ایستمن علاقه فراوانی به شهر روچستر داشت و با تمام قوا جهت پیشرفت و توسعه این شهر گام برمیداشت. بنای موسسه و انجمن چست به عنوان دانشکده موسیقی این شهر و همچنین بخشیدن منزل مسکونی مشهورش پس از مرگ به دانشگاه روچستر از جمله این اقدامات به شمار میروند.
خودکشی و مرگ
ایستمن به علت سخت شدن بافتهای ستون فقرات فلج شده بود و نمیخواست بقیهٔ عمر را به آن صورت بگذراند و متکی به کمک دیگران باشد و به همین دلیل در ۱۴ مارس ۱۹۳۲ خودکشی کرد. او در آخرین جملهٔ وصیتنامهاش نوشته بود: «من کارم را انجام دادم. پس ماندن دیگر لزومی ندارد. »
پانویس
- ↑ Brayer، George Eastman، ۱۲-۱۴.
- ↑ Brayer، George Eastman، ۱۴.
- ↑ Brayer، George Eastman، ۱۹.
- ↑ edinphoto. «James Clerk Maxwell». دریافتشده در ۲۶ دی ۱۳۹۰.
- ↑ «National Register Information System». دریافتشده در ۲۸ دی ۱۳۹۰.
منابع
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «George Eastman». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۷ دی ۱۳۹۰.