عکس

برای دیگر کاربردها، عکس (ابهام‌زدایی) را ببینید.

اولین محصول شناخته شده بقایای فرآیند نیلیفور نیپس هلیوگرافی ، 1825. این یک جوهر بر روی کاغذ است و یک حکاکی فلانتی قرن هفدهم را بازتولید می کند که مردی را نشان می دهد که اسب را هدایت می کند..

فَرتور یا عَکس (عربی) یا فوتو (به انگلیسی: Photo) گونه‌ای تصویر است که بر اثر تابش نور بر یک سطح حساس به نور (معمولاً فیلم عکاسی یا یک تصویرساز الکترونیکی مانند دستگاه جفت‌کننده بار یا تراشهٔ سیموس (به انگلیسی: CMOS) به‌دست می‌آید. بیشتر فرتورها با استفاده از دوربین آنالوگ گرفته می‌شوند. دوربین آنالوگ از لنز برای واضح‌سازی طول موج‌های مرئیِ نور در بازتولیدی که برای چشمان انسان دیدنی باشد استفاده می‌کند. فرایند ساخت فرتور را عکاسی می‌گویند. نخستین فرتور در سال ۱۸۲۶ یا ۱۸۲۷ م. به‌دست ژوزف نیسه‌فور نیپس ثبت شد. واژه فوتوگراف در سال ۱۸۳۹ توسط سر جان هرشل ابداع شده است و برگرفته از یونانی (φῶς (phos به معنای "نور، درخشش، روشنایی" و (γραφή (Graphê به معنی "نگارش، نوشتن" با هم به معنی "نگارش با پرتو" است. نباید عکس (فرتور) را با تصویر (انگاره) اشتباه بگیریم؛ عکس (جز) نام دسته‌ای از تصویرها (کل) است.

تاریخچه

اصطبل و کبوترخانه (۱۸۲۶ یا ۱۸۲۷), گرفته شده توسط ژوزف نیسه‌فور نیپس,اولین عکس شناخته شده باقی مانده از یک صحنه در دنیای واقعی, تولید شده بوسیله دوربین تاریک‌خانه‌ای. اصلی (چپ) & رنگ‌آمیزی فیلم پیشرفت مجدد (راست).

اولین عکس دائمی ، یک کپی حکاکی شده در معرض تماس ، در سال 1822 با استفاده از فرآیند "هلیوگرافی" مبتنی بر قیر ساخته شده توسط ژوزف نیسه‌فور نیپس ساخته شده است.اولین عکس های یک صحنه در دنیای واقعی ، که با استفاده از یک تاریک خانه ساخته شده است ، چند سال بعد دنبال شد ، اما روند Niepp به اندازه کافی حساس نبود که برای آن برنامه کاربردی باشد: قرار گرفتن در معرض دوربین برای ساعت ها یا روزها طول می کشد.در سال 1829 ، نیپس با لوئی داگر مشارکت کرد تا روشی مشابه اما حساس تر و بهبود یافته را انجام دهند.پس از مرگ نیپس در سال 1833 ، داگور روی گزینه های مبتنی بر هالید نقره متمرکز شد. وی یک ورق مس با روکش نقره را در معرض بخار ید قرار داد و لایه‌ای از یدید نقره حساس به نور ایجاد کرد. برای چند دقیقه آن را در دوربین قرار داد. تصویر پنهان نامرئی حاصل را در معرض دید با دود جیوه ایجاد کرد. سپس بشقاب را در یک محلول نمک داغ شست تا یدید نقره باقی‌مانده از آن خارج شود و این کار را سریع انجام داد. وی، این نخستین روند عملی برای ساختن عکس با دوربین را با بهره گیری از نام خودش داگرئوتایپ نام‌گذاری کرد. وجود آن در 7 ژانویه 1839 به جهانیان اعلام شد ، اما جزئیات کار تا 19 اوت علنی نشد. مخترعین دیگر به زودی پیشرفت هایی را انجام دادند که مدت زمان قرار گرفتن در معرض مورد نیاز را از چند دقیقه به چند ثانیه کاهش داد و این امر باعث شد که عکاسی پرتره واقعاً کاربردی و بسیار پرطرفدار باشد.

داگرئوتایپ کاستی هایی داشت ، به خصوص شکنندگی سطح تصویر آینه مانند و شرایط خاص مشاهده برای نمایش مناسب تصویر. هر کدام از اینها یک مات منحصر به فرد مثبت بود که تنها با کپی کردن آن با دوربین می توان آنرا تکثیر کرد. مخترعین در مورد کار با فرآیندهای بهبود یافته عملی تر عمل کردند. در اواخر دهه 1850 ، داگرئوتایپ جایگزین آمبروتایپ و تینتایپ ارزان تر و راحت تر شد ، که باعث می شود از فرآیند کالدیون استفاده شود. نگاتیوهای مربوط به جمع آوری صفحه شیشه ای که برای ساختن چاپ روی کاغذ آلبومین مورد استفاده قرار می گرفت ، به زودی به روش عکاسی ارجح تبدیل شدند و سال ها حتی پس از معرفی فرآیند مناسب تر ژلاتین در سال 1871 ، این موقعیت را نگه داشتند. -هر چند فرآیند عکاسی تا به امروز ، در درجه اول در حساسیت امولسیون و مواد پشتیبانی استفاده شده ، که در ابتدا شیشه بود ، متفاوت است ، سپس انواع فیلم های پلاستیکی قابل انعطاف ، به همراه انواع مختلف کاغذ برای چاپ های نهایی ارائه شدند.

انواع عکس

عکاسی در معرض نوردهی طولانی از یک تلسکوپ بزرگ و ستارگان

عکسهای غیر دیجیتالی با یک فرایند شیمیایی دو مرحله ای تولید می شوند. در فرایند دو مرحله ای ، فیلم حساس به نور یک تصویر منفی را ضبط می کند (رنگ ها و نورها / تیرگی ها وارونه می شوند). برای تولید یک تصویر کامل، نگاتیومعمولاً ("چاپ شده") روی کاغذ عکاسی منتقل می شود. از چاپ نگاتیو روی فیلم شفاف برای ساخت فیلم های فیلمبرداری استفاده می شود.

از طرف دیگر ، این فیلم برای وارونه کردن تصویر نگاتیو پردازش می شود و دارای شفافیت مثبت است. چنین تصاویری معمولاً در فریم هایی نصب می شوند که اسلاید نامیده می شوند. قبل از پیشرفت های اخیر در عکاسی دیجیتال ، شفافیت ها به دلیل وضوح و دقت در ترسیم رنگ ، مورد استفاده حرفه ای قرار می گرفتند. بیشتر عکس های منتشر شده در مجلات با فیلم شفافیت رنگی گرفته شده اند.

در ابتدا ، تمام عکسها به صورت تک رنگ یا با رنگ کردن بصورت دستی بودند. اگرچه روش هایی برای تهیه عکس های رنگی از اوایل سال 1861 در دسترس بودند ، اما تا دهه 1940 یا 1950 به طور گسترده ای در دسترس نبودند و حتی به همین ترتیب ، تا دهه 1960 بیشتر عکس ها به رنگ سیاه و سفید گرفته شد. از آن زمان ، عکاسی رنگی درعکاسی محبوب شده است ، اگرچه هنوز ازعکاسی سیاه و سفید استفاده می شود ،و از نسبت به رنگی آسان تر می شود.

نگهداری

لازم به ذکر است در عکاسی مدرن ( در قرن 21 ) عکاسی مدلینگ و صنعتی جایگاه ویژه ای به خود اختصاص داده اند

اسطوره ها و اعتقادات

از آنجا که داگرئوتایپ ها بر روی یک سطح آینه انجام می شدند ، بسیاری از روحانیون نیز به استفاده از عکاسی روی آوردند. روحانیون(معتقد به ارتباط با ارواح) ادعا می كردند كه تصویر انسان روی سطح آینه ، شبیه به جستجوی روح شخص است. روحانیون همچنین معتقد بودند كه روح آنها را باز خواهد كرد و به شیاطین اجازه ورود می دهد. در بین مسلمانان ، این كار مكروه بود که در محلی كه با عکس ها تزئین شده است ، عبادت انجام دهند. ناهنجاری های عکاسی و تاریک و مصنوعات گاهی اوقات بینندگان را به این باور می رساند که ارواح یا شیاطین در عکس ها ضبط شده اند.

جستارهای وابسته

• ژوزف نیسه‌فور نیپس
• تاریخ عکاسی در ایران
• عکاسی
• عکسبرداری
• چاپ عکس سیاه و سفید
• تصویر
• عکاسی دیجیتال
• اکسیف تول، برنامه نمایش و ویرایش فراداده‌های عکس‌ها (متا دیتا)
• جان هرشل

عکاسی دیجیتالی