کارل ویتاکر: تفاوت میان نسخه‌ها
Fatranslator (بحث | مشارکت‌ها) جز ربات:افزودن الگو ناوباکس {{روان‌درمانگری}}+تمیز+ |
افزودن مطلب برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
}} |
}} |
||
'''کارل الانسون ویتاکر''' (۱۹۱۲–۱۹۹۵) [[پزشک]] و [[خانواده‌درمانی|خانواده درمانگر]] پیشگام در روان درمانی بود. |
'''کارل الانسون ویتاکر''' (۱۹۱۲–۱۹۹۵) [[پزشک]] و [[خانواده‌درمانی|خانواده درمانگر]] پیشگام در روان درمانی بود. |
||
ویتاکر بنیانگذار خانواده درمانی نمادی - تجربی است. این رویکرد دیدگاهی شهودی و بی قید و شرط به درمان دارد تا بتواند شرایط ایجاد تعامل را برای خانواده‌ها فراهم سازد. این رویکرد با نام خانواده درمانی تجربی نیز شناخته می‌شود. رابطه بین خانواده و درمانگر برای ویتاکر از اهمیت بسیاری برخوردار بود. تسهیل خودمختاری فرد و در عین حال حفظ تعلق خاطر به خانواده از اهداف اصلی ویتاکر در درمان بود. |
ویتاکر بنیانگذار خانواده درمانی نمادی - تجربی است. این رویکرد دیدگاهی شهودی و بی قید و شرط به درمان دارد تا بتواند شرایط ایجاد تعامل را برای خانواده‌ها فراهم سازد. این رویکرد با نام خانواده درمانی تجربی نیز شناخته می‌شود. رابطه بین خانواده و درمانگر برای ویتاکر از اهمیت بسیاری برخوردار بود. تسهیل خودمختاری فرد و در عین حال حفظ تعلق خاطر به خانواده از اهداف اصلی ویتاکر در درمان بود. |
||
کارل ویتاکر با خصوصیات غیر متعارف، پرشور، و بحث انگیزی که دارد، مظهر یک خانواده درمانگر تجربه نگر به شمار می آید. ویتاکر در کتاب ریشه های رواندرمانی که با همکاری روانشناسی به نام مالون (ویتاکر و مالون، 1953) نوشت و نقطه ی عطف کارهای او به شمار می آید. نخستین حامی فعال بودن درمانگر و اعمال فشار به بیماران برای رشد یافتگی و انسجام (پختگی) بود، نه آنکه درمانگر صرفا نوعی بینش و درک فراهم آورد که موجب تسهیل «سازگاری» بیماران با جامعه شود. |
|||
== منابع == |
== منابع == |
||
نسخهٔ ۲۶ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۰۴:۰۵
| کارل ویتاکر کارل ویتاکر | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۹۱۲ |
| درگذشت | ۱۹۹۵ |
کارل الانسون ویتاکر (۱۹۱۲–۱۹۹۵) پزشک و خانواده درمانگر پیشگام در روان درمانی بود. ویتاکر بنیانگذار خانواده درمانی نمادی - تجربی است. این رویکرد دیدگاهی شهودی و بی قید و شرط به درمان دارد تا بتواند شرایط ایجاد تعامل را برای خانواده‌ها فراهم سازد. این رویکرد با نام خانواده درمانی تجربی نیز شناخته می‌شود. رابطه بین خانواده و درمانگر برای ویتاکر از اهمیت بسیاری برخوردار بود. تسهیل خودمختاری فرد و در عین حال حفظ تعلق خاطر به خانواده از اهداف اصلی ویتاکر در درمان بود. کارل ویتاکر با خصوصیات غیر متعارف، پرشور، و بحث انگیزی که دارد، مظهر یک خانواده درمانگر تجربه نگر به شمار می آید. ویتاکر در کتاب ریشه های رواندرمانی که با همکاری روانشناسی به نام مالون (ویتاکر و مالون، 1953) نوشت و نقطه ی عطف کارهای او به شمار می آید. نخستین حامی فعال بودن درمانگر و اعمال فشار به بیماران برای رشد یافتگی و انسجام (پختگی) بود، نه آنکه درمانگر صرفا نوعی بینش و درک فراهم آورد که موجب تسهیل «سازگاری» بیماران با جامعه شود.
منابع
- کری، جرالد؛ ترجمه: سید محمدی، یحیی. نظریه و کاربست مشاوره و روان درمانی، ویراست هفتم. انتشارات ارسباران، زمستان ۱۳۹۰