دونقطه (الفبای لاتین): تفاوت میان نسخه‌ها
Yamaha5Bot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
پیشینهٔ استفاده از این نماد به [[عصر هلنیستی]] و [[الفبای یونانی]] بازمی‌گردد. امروزه از این نماد در بسیاری از زبان‌های اروپایی از جمله [[زبان آلمانی|آلمانی]]، [[زبان فرانسوی|فرانسوی]]، [[زبان کاتالان|کاتالان]]، [[زبان اکسیتان|اکسیتان]]، [[زبان هلندی|هلندی]]، [[زبان ویلزی|ویلزی]] و کم و بیش [[زبان انگلیسی]] استفاده می‌شود. در انگلیسی در برخی [[وامواژه]]ها و یا [[واکه مرکب|واکه‌های مرکب]] گاه از این نماد استفاده می‌شود. برای نمونه در نام‌های خاصی مانند Chloë و Zoë، یا واژهٔ coöperate به‌جای cooperate. این شیوه در نشریاتی چون [[نیویورکر]] همچنان مورد استفاده است. در آلمانی حروف اوملاوت‌دار عبارتند از ä, ö و ü. امروزه در نگارش گاه به جای دونقطه از [[مدک]] یا خط تیره استفاده می‌شود. |
پیشینهٔ استفاده از این نماد به [[عصر هلنیستی]] و [[الفبای یونانی]] بازمی‌گردد. امروزه از این نماد در بسیاری از زبان‌های اروپایی از جمله [[زبان آلمانی|آلمانی]]، [[زبان فرانسوی|فرانسوی]]، [[زبان کاتالان|کاتالان]]، [[زبان اکسیتان|اکسیتان]]، [[زبان هلندی|هلندی]]، [[زبان ویلزی|ویلزی]] و کم و بیش [[زبان انگلیسی]] استفاده می‌شود. در انگلیسی در برخی [[وامواژه]]ها و یا [[واکه مرکب|واکه‌های مرکب]] گاه از این نماد استفاده می‌شود. برای نمونه در نام‌های خاصی مانند Chloë و Zoë، یا واژهٔ coöperate به‌جای cooperate. این شیوه در نشریاتی چون [[نیویورکر]] همچنان مورد استفاده است. در آلمانی حروف اوملاوت‌دار عبارتند از ä, ö و ü. امروزه در نگارش گاه به جای دونقطه از [[مدک]] یا خط تیره استفاده می‌شود. |
||
== موارد دیگرِ بهره‌گیری از دونقطه == |
|||
* در زبان‌های [[زبان آلبانیایی|آلبانیایی]] و [[زبان کاشوبی|کاشوبی]]، ë نشان‌دهندهٔ [[واکه بی‌رنگ|واکهٔ بی‌رنگ]] است. |
* در زبان‌های [[زبان آلبانیایی|آلبانیایی]] و [[زبان کاشوبی|کاشوبی]]، ë نشان‌دهندهٔ [[واکه بی‌رنگ|واکهٔ بی‌رنگ]] است. |
||
* در [[زبان آیمارا]]، 〈ä〉 〈ï〉 〈ü〉 نشان‌دهندهٔ واکهٔ کشیده‌اند. |
* در [[زبان آیمارا]]، 〈ä〉 〈ï〉 〈ü〉 نشان‌دهندهٔ واکهٔ کشیده‌اند. |
||
نسخهٔ ۷ مارس ۲۰۱۷، ساعت ۰۷:۵۱
اوملاوت (به آلمانی: umlaut) (به معنای دگرگونی آوایی) یا دونقطه عبارت است از دو نقطه به صورت (¨) که برفراز حروف لاتین به‌ویژه واکه‌ها جای می‌گیرد.
پیشینهٔ استفاده از این نماد به عصر هلنیستی و الفبای یونانی بازمی‌گردد. امروزه از این نماد در بسیاری از زبان‌های اروپایی از جمله آلمانی، فرانسوی، کاتالان، اکسیتان، هلندی، ویلزی و کم و بیش زبان انگلیسی استفاده می‌شود. در انگلیسی در برخی وامواژه‌ها و یا واکه‌های مرکب گاه از این نماد استفاده می‌شود. برای نمونه در نام‌های خاصی مانند Chloë و Zoë، یا واژهٔ coöperate به‌جای cooperate. این شیوه در نشریاتی چون نیویورکر همچنان مورد استفاده است. در آلمانی حروف اوملاوت‌دار عبارتند از ä, ö و ü. امروزه در نگارش گاه به جای دونقطه از مدک یا خط تیره استفاده می‌شود.
موارد دیگرِ بهره‌گیری از دونقطه
- در زبان‌های آلبانیایی و کاشوبی، ë نشان‌دهندهٔ واکهٔ بی‌رنگ است.
- در زبان آیمارا، 〈ä〉 〈ï〉 〈ü〉 نشان‌دهندهٔ واکهٔ کشیده‌اند.
- در زبان لیگوری (رومی)، ö صدای [o:] را می‌رساند.
- در زبان کومی، ӧ (اُ (سیریلیک)) نمایانگر [ə] است.
- در زبان لوکزامبورگی، 〈ä〉 و 〈ë〉 نشان‌دهندهٔ واکهٔ بی‌رنگ‌اند.
- گاه در هنگام نگارش زبان نروژی، حرف Æ را در این زبان به صورت Ä و Ø را نیز Ö می‌نویسند.
- در زبان اودمورت ӝ نشان‌دهندهٔ آوای [dʒ] و ӟ نمایانگر [dʑ] است.
جستارهای وابسته
منابع
Wikipedia contributors, "Diaeresis (diacritic)," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Diaeresis_(diacritic)&oldid=608579797 (accessed June 12, 2014).