الله: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی

[نسخهٔ بررسی‌نشده]

→ تفاوت قدیمی‌تر تفاوت جدیدتر ←

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده

دیداریویکی‌متن

درخط

نسخهٔ ‏۱ مارس ۲۰۰۹، ساعت ۰۴:۴۸

پرونده:Allah-eser.jpg

نام الّله، اثر حافظ عثمان (قرن 17 ميلادی)

الله نام خداوند در زبان عربی است. مسلمانان الله را تنها پروردگار عالم می‌دانند. این کلمه توسط عرب زبانان مسیحی و یهودی نیز در اشاره به خدا استعمال می‌شود. در مغرب زمین، این کلمه بدلیل استفاده مسلمانان از آن شهرت یافته‌است.^[۱]^[۲]^[۳]

این کلمه همچنین توسط اعراب بت پرست پیش از اسلام برای اشاره به خدای خالق (که امکان دارد به خدای برتر نزد در نظر ایشان بوده) استعمال می‌شده‌است. ^[۴] مفاهیمی که به کلمه الّله نسبت داده شده در بین مکاتب مختلف تفاوت‌هایی با هم دارد. قبل از اسلام الّله تنها خدا نبود، بلکه یاران و همراهانی، پسران و دخترانی داشت. این مفاهیم با ظهور اسلام به شدت مورد انتقاد قرار گرفت. در اسلام، الّله نام برتر خداوند بوده؛ باور مسلمانان این است که تمامی نام‌های دیگر الهی به این نام اشاره میکنند.^[۵] الّله یکتاست، تنها خدا بوده، و خالق توانای جهان می‌باشد. ^[۱]^[۲] اعراب مسیحی جز الّله کلمه دیگری برای اشاره به خدا ندارند. آنها به عنوان مثال از کلماتی مانند الّله الاب (به معنی خدای پدر) استفاده می‌کنند.^[۶]

ریشه‌یابی

نقش الّله بر روی مدال بزرگی که در مسجد اياصوفيه در شهر استانبول ترکيه.

در ریشه‌یابی واژه آن را تشکیل شده از دو بخش ال (الف و لام تعریف) + اله (ایزد یا معبود) می‌دانند.^[۴] خویشاوندهای کلمه الّله در بین زبان‌های سامی دیگر مانند عبری و آرامی موجود است. برخی فرهنگها، کلمه‌های معادل آرامی الّله در زبان آرامی کتب مقدس را אֱלָהָא Ĕlāhā و فرم سریانی آن را ܐܰܠܳܗܳܐ ˀAlâhâ یا Ālōho دانسته اند.^[۷] به هم چسبندن ال و اله در تشکیل الّله (خدا، فرم مذکر) مشابه به هم چسباندن ال و الهه در تشکیل «اللات» (خدا، فرم مؤنث) است.^[۸] . در عمده دست نوشته های قدیمی اعراب مسیحی یا یهودی پیش از اسلام، کلمه "الله" به صورت "الاله" ثبت شده است.

استعمال در عربی

دوران پیش از اسلام

در دوران پیش از اسلام نیز تازیان به الله باور داشتند. اما راه رسیدن و نزدیکی به او را پرستش بت‌ها می‌دانستند.الله خداوند نادیده بود و دارای دو فرزند دختر به نام لات و عزا بود.

در اسلام

واژه «الله» به شکل مکتوب در رسم‌الخط عربی از احترام ویژه‌ای نزد مسلمانان برخوردار است و بسیاری از ایشان دست زدن به این واژه را بدون وضو جایز نمی‌شمارند. از این رو بسیاری از مسلمانان هنگام نوشتن به جای این کلمه «ا...» می‌نویسند. مثلاً «آیت‌ا...» به جای «آیت‌الله». این رسم در میان یهودیان نیز برای نوشتن واژه‌هایی که به خدا باز میگردند رایج است.

بقیه اعراب

پیش از اسلام، اعراب مسیحی و یهودی خدای خود را الله می‌نامیدند، همچنین دیگر نامهای خدا در کتاب مقدس یهودیان و مسیحیان، الوهیم، یهوه و یهوه صبایوت است. پیشتر "الله" فقط برای جانشینی یهوه به کار می رفت. ابن میمون یهودی آن را تنها برای یهوه و نه برای الوهیم به کار برده است. اما در قرون اخیر و در ترجمه های عربی موجود کتاب مقدس "الله" تنها برای ترجمه "الوهیم" به کار رفته است و "یهوه" بدون ترجمه، گذاشته شده یا با "رب" جایگزین شده است. همچنین مشرکان پیش از اسلام هم، یکی از خدایان و خالق اصلی هستی را الله می‌دانستند.^[۹]

استعمال بین غیر عرب زبانان

در مذاهب مختلف

مسلمانان الله را آفریننده همه چیز می‌دانند. صفات الله کلاً به دو دسته نام‌های جلال و جمال تقسیم می‌شود:

نام‌های جمال: الرحمان، الرحیم، الغفور، التواب، الستار و...
نام‌های جلال: المتکبر، القهار، المنتقم، العزیر و...

در روایات و احادیث اسلامی آمده‌است که میان نام‌های پرورگار نامی هست ویژه که آن را «اسم اعظم» می‌نامند.

و همچنین در بیان صفات خداوند در سوره توحید آمده‌است:

«الله ذاتی یگانه‌است. بی نیاز است. نه از کسی زاده شده و نه کسی از او زاده می‌شود و هیچ چیز همتای او نیست.»

در زیر برخی از معروف ترین نام‌ها و صفات خداوند که در روایات اسلامی به آنها اشاره شده‌است آمده‌است. در برخی دعاها مانند دعای جوشن کبیر تا حدود هزار نام و صفت اللهی مذکور می‌باشد.شاید بتوان بعضی آیات قران کریم را بیانگر اعتقاد مسلمانان پیرامون نام‌های خداوند دانست به عنوان نمونه می‌توان به آیه ۱۸۰سوره اعراف اشاره نمود که می‌فرماید:

«ونامهای نیکواز آن خداوند است، پس او را بدان نامها بخوانید...»

و یا آیه ۸ سوره طه که می‌فرماید:

«خدایی که جز او معبودی نیست(و)نامهای نیکو به او اختصاص دارد»

غلط شايع در ترجمهٔ «الله» به «God»

لفظ الله همانطور كه در ريشه يابي لفظ مشاهده ميكنيد، از تركيب دو لفظ «ال» + «إلاه» به وجود آمده است كه پس از تركيب شدن، بر اساس قواعد دستور زبان عربي، همزه از ابتداي «إلاه» حذف شده و به شكل «الله» در آمده است. وقتي «ال» (كه علامت تعريف در زبان عربي است) بر سر «إلاه» اضافه ميشود، به اسم علم (اسم شخص) تبديل ميشود و همانطور كه ميدانيد اسم شخص ترجمه نميشود بلكه فقط بر اساس قواعد آوايي زبان مقصد، تلفظ ميشود. لفظ «God» به معناي «خداوند» ميباشد كه معادل لفظ «إلاه» در زبان عربي است. اما نميتواند معادل لفظ مبارك «الله» قرار بگيرد چون «الله» اسم شخص است. بنابراين در ترجمهٔ «بسم الله الرحمن الرحيم» به زبان انگليسي نميتوان گفت: «In the name of God» بلكه بايد چنين گفت: «In the name of Allah».

منابع

بخشی از این مقاله از نسخه ۹ نوامبر ۲۰۰۸ مقالهٔ الّله در ویکی‌پدیای انگلیسی ترجمه شده‌است. در آن مقاله از منابع زیر یاد شده‌است:

↑ ^۱٫۰ ^۱٫۱ [ارجاع دست‌دوم] Encyclopedia of the Modern Middle East and North Africa, Allah
↑ ^۲٫۰ ^۲٫۱ [ارجاع دست‌دوم]«Allah.» Encyclopædia Britannica. 2007. Encyclopædia Britannica
↑ [ارجاع دست‌دوم]Columbia Encyclopedia, Allah
↑ ^۴٫۰ ^۴٫۱ L. Gardet, "Allah", Encyclopedia of Islam خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «EoI» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
↑ [ارجاع دست‌دوم]Murata, Sachiko (1992), The Tao of Islam : a sourcebook on gender relationships in Islamic thought, Albany NY USA: SUNY, p. 206, ISBN 0791409147
↑ [ارجاع دست‌دوم]Lewis, Bernard; Holt, P. M.; Holt, Peter R.; Lambton, Ann Katherine Swynford (1977). The Cambridge history of Islam. Cambridge, Eng: University Press. p. 32. ISBN 0-521-29135-6.{{cite book}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
↑ The Comprehensive Aramaic Lexicon - Entry for ˀlh
↑ [ارجاع دست‌دوم] Böwering, Gerhard, God and His Attributes, Encyclopaedia of the Qurʾān, Brill, 2007.
↑ قرآن ۳۹:۳۸

جستارهای وابسته

[EncMMENA-1] ۱٫۰ ^۱٫۱ [ارجاع دست‌دوم] Encyclopedia of the Modern Middle East and North Africa, Allah

[Britannica-2] ۲٫۰ ^۲٫۱ [ارجاع دست‌دوم]«Allah.» Encyclopædia Britannica. 2007. Encyclopædia Britannica

[Columbia-3] [ارجاع دست‌دوم]Columbia Encyclopedia, Allah

[EoI-4] ۴٫۰ ^۴٫۱ L. Gardet, "Allah", Encyclopedia of Islam خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «EoI» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).

[Tao-Islam-5] [ارجاع دست‌دوم]Murata, Sachiko (1992), The Tao of Islam : a sourcebook on gender relationships in Islamic thought, Albany NY USA: SUNY, p. 206, ISBN 0791409147

[Cambridge-6] [ارجاع دست‌دوم]Lewis, Bernard; Holt, P. M.; Holt, Peter R.; Lambton, Ann Katherine Swynford (1977). The Cambridge history of Islam. Cambridge, Eng: University Press. p. 32. ISBN 0-521-29135-6.{{cite book}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)

[cal-7] The Comprehensive Aramaic Lexicon - Entry for ˀlh

[EoQ-8] [ارجاع دست‌دوم] Böwering, Gerhard, God and His Attributes, Encyclopaedia of the Qurʾān, Brill, 2007.

[9] قرآن ۳۹:۳۸

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

@@ خط ۴۳: / خط ۴۳: @@
 ===بقیه اعراب===
-پیش از اسلام، اعراب مسیحی و یهودی [[خدا|خدای]] خود را الله می‌نامیدند، همچنین دیگر نامهای خدا در [[کتاب مقدس]] یهودیان و مسیحیان، [[الوهیم]]، [[یهوه]] و [[یهوه صبایوت]] است. حتی مشرکان پیش از اسلام هم، یکی از خدایان و خالق اصلی هستی را الله می‌دانستند.<ref>قرآن ۳۹:۳۸</ref>
+پیش از اسلام، اعراب مسیحی و یهودی [[خدا|خدای]] خود را الله می‌نامیدند، همچنین دیگر نامهای خدا در [[کتاب مقدس]] یهودیان و مسیحیان، [[الوهیم]]، [[یهوه]] و [[یهوه صبایوت]] است. پیشتر "الله" فقط برای جانشینی [[یهوه]] به کار می رفت. [[ابن میمون]] یهودی آن را تنها برای [[یهوه]] و نه برای [[الوهیم]] به کار برده است. اما در قرون اخیر و در ترجمه های عربی موجود کتاب مقدس "الله" تنها برای ترجمه "[[الوهیم]]"  به کار رفته است و "[[یهوه]]" بدون ترجمه، گذاشته شده یا با "رب" جایگزین شده است. همچنین مشرکان پیش از اسلام هم، یکی از خدایان و خالق اصلی هستی را الله می‌دانستند.<ref>قرآن ۳۹:۳۸</ref>
 ==استعمال بین غیر عرب زبانان==