پرش به محتوا

نئومرکانتیلیسم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نئومرکانتالیسم یک رژیم سیاست‌گذاری است که صادرات را تشویق، واردات را منع، جابجایی سرمایه را کنترل، و تصمیم‌گیری‌های ارزی را در دست حکومت مرکزی، متمرکز می‌کند.[۱] آرمان سیاست‌گذاری نئومرکانتالیسم افزایش ذخیره‌های ارزی حکومت مرکزی است که به آن، اجازه سیاست پولی و سیاست مالی موثرتر می‌دهد.[۲]

جستارهای وابسته

[ویرایش]


منابع

[ویرایش]
  1. O'Brien, Patrick Karl & Clesse, Armand (editors) Two Hegemonies: Britain 1846–1914 and the United States 1941–2001. Aldershot: Ashgate. (2002).
  2. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Neomercantilism». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۷ ژوئیه ۲۰۱۹.