فینال جام حذفی فوتبال ایران ۱۳۵۷ یک بازی فوتبال بود که بین دو تیم تهرانی تاج و هما انجام شد تا قهرمان جام حذفی ایران ۵۷–۱۳۵۶ مشخص شود. این دیدار در ۱۲ تیر ۱۳۵۷ در ورزشگاه امجدیه تهران برگزار شد و با پیروزی ۲–۰ تاج پایان یافت تا این تیم عنوان قهرمانی را از آن خود کند. این نخستین قهرمانی تاج در جام حذفی ایران بود.
جام حذفی فوتبال ایران در ۱۳۵۵ برای نخستین بار برگزار شد. در پاییز ۱۳۵۶ دومین دوره این جام آغاز شد و به دلیل حضور تیم ملی ایران در مرحله مقدماتی جام جهانی ۱۹۷۸ ادامه بازی‌ها به بهار سال بعد، ۱۳۵۷، موکول شد. این بازی‌ها همزمان با اردوی آماده‌سازی تیم ملی ایران برای حضور در جام جهانی برگزار د و به همین دلیل تیم‌ها بدون بازیکنان ملی‌پوش‌شان در این مراحل حضور یافتند. دیدارهای نیمه‌نهایی و فینال نیز همزمان با بازی‌های جام جهانی برگزار شدند.[۱]
نیمه اول این بازی به جز دو موقعیتی که تیم تاج داشت نسبتاً آرام دنبال شد. در دقیقه ۱۸ شوت عالی و سر ضرب نراقی از فاصله ۳۰متری با عکس العمل به‌موقع نقدی سنگربان هما بی اثر ماند. یک دقیقه بعد هم با سانتر دانائی‌فرد از سمت چپ، ضربه سر مظلومی می رفت که دروازه هما را باز کند، اما از خوش شانسی این تیم، توپ روی سقف دروازه فرود آمد.
نیمه دوم برخلاف نیمه اول زیباتر شد و تیم تاج موفق به زدن دو گل گشت. گل اول تیم تاج در دقیقه ۵۵ بازی با تاثیرگذاری نراقی به دست آمد. با پاس این بازیکن مظلومی موفق به فرار شد نقدی درو ازه‌بان هما ما برای دفع این خطر از دروازه خارج شده و در مسیر مظلومی قرار گرفت. خروج سنگربان هما موفقیت آمیز نبود و مظلومی موفق به زدن گل اول برای تیم تاج شد. گل دوم تاج در دقیقه ۷۵ توسط نراقی و از روی نقطه پنالتی به دست آمد. در این دقیقه داور تکل حبیب خبیری، مدافع هما بر روی ایرج دانایی‌فرد را پنالتی تشخیص داد و نراقی این پنالتی را گل کرد. بازیکنان هما به این تصمیم داور اعتراض داشتند و تکل خیبری را صحیح می‌دانستند. بازی با نتیجه دو بر صفر به پایان رسید تا تاج عنوان قهرمانی را از آن خود کند.
۵۵'
