سوغات یزد
{{Multiple issues|
این مقاله بخش آغازین ندارد. (ژوئیه ۲۰۲۲) |
شیرینی یزدی
[ویرایش]قطاب
[ویرایش]قطاب نوعی شیرینی ایرانی است. این شیرینی از معروفترین شیرینیهای سنتی شهرهای یزد است.
یکی از لذیذترین، شناخته شدهترین و پرطرفدارترین شیرینیهای یزدی قطاب است که از ارزش غذایی بالایی برخوردار است. بنا به شنیدهها و مستندات، پیشینه این شیرینی به اواخر دوره قاجار برمی گردد.
باقلوای یزد
[ویرایش]باقلوا گونهای شیرینی است که در کشورهای ایران، ترکیه، جمهوری آذربایجان و کشورهای آسیای میانه و قفقاز، برخی کشورهای عربی، یونان، قبرس و برخی مناطق روسیه تهیه میشود.
قدیمیترین نوع شیرینی در یزد محسوب میشود. گلاب، شکر، هل، آرد، بیکینگ پودر، زردهٔ تخممرغ، خاک قند، شیر و روغن مواد اولیه این شیرینی را تشکیل میدهند ، باقلوای یزد تفاوت هایی با انواع دیگر باقلوا دارد.
کیک یزدی
[ویرایش]کیک یزدی نوعی شیرینی بومی یزد در مرکز ایران است و بیشتر در خود استان یزد برای پذیرایی در مراسم مذهبی از آن استفاده میکنند.
کیک یزدی از آرد گندم، تخم مرغ مایع پاستوریزه، شکر، ماست پاستوریزه، روغن حیوانی، روغن گیاهی خوراکی، مغز پسته، خلال بادام، هل، بکینگ پودر تشکیل شدهاست.
پشمک
[ویرایش]پشمک پنبه ای و سبک یکی از خوش طعمترین شیرینیهای یزدی است که مواداولیه آن شربت اینورت (آب، شکر، آبلیمو)، آرد گندم، روغن حیوانی، روغن گیاهی خوراکی، هل است.
سوهان خانی
[ویرایش]یکی از پرطرفدارترین و خوش طعمترین انواع سوهان، و از روغن حیوانی، روغن گیاهی خوراکی، شکر، آرد گندم، پودر جوانه گندم، مغز پسته، زرده تخم مرغ مایع پاستوریزه، هل تهیه میشود.
سوهان آردی
[ویرایش]سوهان آردی یکی از دو نوع سوهانی است که به شکل دایره ای و با ضخامت تقریباً یک سانتیمتر در یزد تهیه میشود.
حاجی بادام
[ویرایش]نان منقا
[ویرایش]نقل یزدی
[ویرایش]آبنبات مغزی
[ویرایش]ارده و حلواارده
[ویرایش]پارچههای یزدی
[ویرایش]شعربافی
[ویرایش]یکی از هنرهای اصیل، سنتی و چشم نواز یزد، شعربافی است. بدون شک یزد شهری است که صنعت نساجی و پارچههای فاخر آن از سالهای دور زبانزد بود تا جایی که مارکوپولو در سفرنامه اش میگوید: «پارچههای ابریشمی موسوم به «یزدی» نزد بازرگانان شهرت فراوانی دارد و به همه جای دنیا صادر میشود».
ترمه
[ویرایش]ترمه پارچه نفیس، خوش رنگ و بااصالتی است که تار آن از ابریشم طبیعی و گاهی نخ پنبه و پود آن از ابریشم، کرک و نخ است و تاچندی پیش و البته در حال حاضر نیز به صورت بسیار محدود با استفاده از مواد طبیعی و معمولاً گیاهی رنگ آمیزی میشدهاست. این پارچه به این دلیل که در گذشته با انگشت بافته میشد به انگشت باف معروف بود. امروز اما بافت آن به صورت نیمه دستی است. در بافت این پارچه تارها همه از یک جنس و رنگ هستند و تنها برای پودها انتخاب رنگ صورت میگیرد.