روت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نعومی از روت و عرفه خواست که به سرزمینشان موآب بازگردند. ویلیام بلیک،۱۷۹۵

روت یا راعوت (به عبری: רותי) از زنان مذکور در عهد عتیق و از اهالی موآب بود[۱] که نخست به همسری محلون درآمد[۲] و پس از مرگ محلون با بوعز ازدواج کرد.[۳] او مادر عوبید، پدر یسی و پدربزرگ داوود بود.[۴] روت یکی از پنج زنی است که نامشان در نسب‌نامه عیسی آمده است.[۵]

پانویس[ویرایش]

  1. روت ۱:۱
  2. روت ۴:۱۰
  3. روت ۴:۱۳
  4. روت ۱۳:۱۷
  5. متی ۱:۵

منابع[ویرایش]

  • کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ‎۹۶۴−۳۳۱−۰۶۸-X
  • یاردون سیز (۱۳۸۰دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
  • جیمز هاکس (۱۳۷۵قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴