رئوبن

رئوبن
اطلاعاتِ درون‌داستانی
والدین	یعقوب و لیه
خویشاوندان	۱۱ برادر دینه (خواهر ناتنی) لابان (پدربزرگ) اسحاق (پدربزرگ) ربه‌کا (مادربزرگ)
محل تولد	بین‌النهرین
محل مرگ	اسرائیل

رِئوبِن یا رِؤوبِن یا رئوبین یا رؤبین (عبری: רְאוּבֵן به معنی «او بینوائی مرا دیده‌است») نخست‌زادهٔ یعقوب از لیه بود، ولی بعد از اینکه با بلحه کنیز پدرش همخواب شد، حق نخست زادگی خود را از دست داد. یعقوب در زمان مرگ در موردش گفت: «ای رئوبن! برتری نخواهی یافت، زیرا که بر بستر پدر خود برآمدی.»

هنگامی که پسران یعقوب برای مرگ یوسف نقشه کشیدند، رئوبن که پسر بزرگ‌تر بود، مخالفت کرد. پسران یعقوب در غیاب رئوبن، یوسف را به اسماعیلیان فروختند و رئوبن از این کار ایشان ناخرسند بود. رئوبن به همراه برادرانش در جستجوی غذا به مصر رفت و خشونت یوسف با ایشان را به عنوان داوری گناهانشان پذیرفت. او پیغام یوسف را در موردن بردن بنیامین به مصر، به یعقوب رسانید و گفت حاضر است پسرانش را گرو بگذارد تا وقتی که بنیامین را سالم برگرداند. زمانی که یعقوب به مصر هجرت کرد، رئوبن چهار پسر به نام‌های حنوک، فلو، حصرون و کرمی داشت. رئوبن در سن ۱۳۵ سالگی درگذشت و در اسرائیل به خاک سپرده شد.

منابع

• کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ‎۹۶۴−۳۳۱−۰۶۸-X
• یاردون سیز (۱۳۸۰)، دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
• جیمز هاکس (۱۳۷۵)، قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴