دل میرود ز دستم صاحبدلان خدا را
(تغییرمسیر از دل می رود ز دستم صاحب دلان خدا را)
دل میرود ز دستم | |||
---|---|---|---|
زبان | فارسی و عربی (مُلَمَّع) | ||
شاعر | حافظ[۱] | ||
شمار ابیات | ۱۳ | ||
بحر | مضارع مثمن اخرب مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن | ||
| |||
غزلی با مطلع «دل میرود ز دستم صاحبدلان خدا را»، غزل شمارهٔ ۵ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.
در دیگر آثار هنری[ویرایش]
یک قطعهٔ خوشنویسی اثر سلطان علی مشهدی متعلق به سدهٔ ۹ و ۱۰ ه.ق در مرقع بهرام میزا بهشمارهٔ H2154 و بهسال ۹۵۱ ه.ق/۱۵۴۴ م موجود است. این مرقع در کتابخانهٔ توپکاپیسرای استانبول نگهداری میشود. این مرقع توسط دوستمحمد کواشانی هروی و بهدستور شاهزاده بهرام میرزا صفوی تهیه و تنظیم شده است و دستکم ۲۸ قطعه از سرودههای حافظ که بهدست خوشنویسان سدهٔ ۹ و ۱۰ ه.ق نوشته شده، در این قطعه جای دارد. قطعهٔ سلطان علی مشهدی شامل بیتهایی از غزل «دل میرود ز دستم صاحب دلان خدا را / دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا» و «جوزا سحر نهاد حمایل برابرم / یعنی غلام شاهم و سوگند میخورم» است.[۲]
پانویس[ویرایش]
- ↑ حافظ، دیوان حافظ، ۵.
- ↑ سمسار، «حافظ و هنر»، دائرةالمعارف اسلامی، ۱۹: ۷۳۲.
منابع[ویرایش]
- آذرنوش، آذرتاش؛ اینجنیتو، دومینیکو؛ باقری، بهادر؛ بلوکباشی، علی؛ بیات، علی؛ پاکتچی، احمد؛ خرمشاهی، بهاءالدین؛ دادبه، اصغر؛ ساجدی، طهمورث؛ سجادی، صادق؛ سمسار، محمدحسن؛ شمس، اسماعیل؛ عبدالله، صفر؛ کردمافی، سعید؛ کیوانی، مجدالدین؛ مسعودی آرانی، عبدالله؛ میثمی، حسین؛ میرانصاری، علی؛ نکوروح، حسن؛ هاشمپور سبحانی، توفیق؛ بخش هنر و معماری (۱۳۹۰). «حافظ». در سید محمدکاظم موسوی بجنوردی. دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ج. ۱۹. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. شابک ۹۷۸۶۰۰۶۳۲۶۰۴۷.
- حافظ شیرازی، شمسالدین محمد بن بهاءالدین محمد. قزوینی، محمد؛ غنی، قاسم، ویراستاران. دیوان حافظ. تهران: سینا.