حافظه حسی
در هر لحظه از زندگی یک موجود زنده، اطلاعات حسی توسط گیرنده‌های حسی دریافت شده و توسط سیستم عصبی جهت پردازش ، به مغز منتقل می‌شوند. این داده‌ها که شخص به وسیله حواس خود دریافت می‌کند فقط به اندازه‌ای در حافظه حسی ذخیره می‌شود که زمانی کافی برای انتقالشان به حافظه کوتاه مدت باشد. حواس پنجگانه اصلی انسان عبارتند از: بینایی، شنوایی، چشایی، بویایی، لامسه.
حافظه حسی (به انگلیسی: Sensory memory) یا «SM» اجازه می‌دهد تا حواس افراد تاثیر محرک را تا زمان کوتاهی بعد از متوقف شدن محرک نگاه دارند. مثال عینی از حافظه حسی زمانی است که کودکان هنگام بازی با چرخاندن سریع یک شی درخشانی در تاریکی شب اشکال دایره‌واری را ایجاد می‌کنند. هنگامی که منبع کوچک نور به اندازه کافی سریع بچرخد، به نظر می‌رسد که یک شکل واحد درخشانی از نور وجود دارد. این «دنباله درخشان» تصویری است که در حس بینایی نمایان شده که به نام حافظه بینایی شناخته می‌شود. با این‌که این نوع از حافظه‌های حسی به همراه حافظه شنوایی و حافظه لمسی بیشتر مورد پژوهش قرار گرفته‌اند، اما به صورت منطقی می‌توان تمام حواس فیزیولوژیکی انسان را دارای حافظه دانست.
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Sensory memory». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ آوریل ۲۰۱۴.
 | این یک مقالهٔ خرد روان‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |