بی‌ادراری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بی‌ادراری
نام‌های دیگرAnuresis
تخصصنفرولوژی
طبقه‌بندی و منابع بیرونی

بی‌ادراری[۱] یا آنوریا به خروجی ادراری کمتر از ۱۰۰ میلی لیتر در ۲۴ ساعت می‌گویند. آنوریا در نارسایی‌های کلیوی و انسداد مجاری ادراری (بر اثر تومور یا سنگ‌های کلیوی) اتفاق می‌افتد. آنوریا یک بیماری نیست بلکه یک علامت بیماری است و معمولاً با علایم دیگری مانند عدم اشتها، ضعف، اسهال و استفراغ بروز می‌کند.

منابع[ویرایش]

  1. «بی‌ادراری» [پزشکی] هم‌ارزِ «anuria, anuresis»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دوم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰ (ذیل سرواژهٔ بی‌ادراری)
  • درسنامهٔ پرستاری داخلی جراحی برونر و سودارث - کلیه و مجاری ادراری - فصل ۵۳
  • ویکی‌پدیا انگلیسی