ایتامار بن گویر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ایتامار بن گویر
Ben-Gvir smiling, wearing a suit and kippah
وزارت
نماینده فراکسیون در کنست
اطلاعات شخصی
زاده۶ مهٔ ۱۹۷۶ ‏(۴۷ سال)
منطقه مواسرت، اسرائیل
حزب سیاسیقدرت یهودی
همسر(ان)آیالا نیمرودی
فرزندان۵

ایتامار بن گویر ( عبری: אִיתָמָר בֶּן גְּבִיר‎ </link> ; متولد ۶ مه ۱۹۷۶) وکیل اسرائیلی و سیاستمدار راست افراطی [۱] [۲] است که به عنوان وزیر امنیت ملی اسرائیل فعالیت می کند. [۳] او عضو کنست و رهبر حزب اوتزما یهودیت است. [۴] [۵]

بن گویر، یک شهرک نشین در کرانه باختری اشغال شده توسط اسرائیل، با اتهام سخنان نفرت پراکنی علیه اعراب مواجه شده است. مشهور است که ایتامار تصویری از تروریست اسرائیلی-آمریکایی باروخ گلدشتاین نصب کرده بود که در قتل‌عام مسجد الخلیل در سال ۱۹۹۴ در الخلیل ۲۹ نمازگزار مسلمان فلسطینی را قتل عام و ۱۲۵ فلسطینی دیگر را مجروح نمود را در اتاق نشیمن خود نصب کرده‌بود. او پس از ورود به سیاست این پرتره را حذف کرد. [۵] او پیشتر به دلیل حمایت از یک گروه تروریستی موسوم به کاچ محکوم شده بود که از کاهانیسم ، یک ایدئولوژی مذهبی افراطی صهیونیستی حمایت می کرد. [۶]

تحت رهبری او، اوتزما یهودیت (قدرت یهود)، حزبی که طرفدار کاهانیسم و عرب ستیزی است، در انتخابات پارلمانی ۲۰۲۲ اسرائیل شش کرسی به دست آورد و در آنچه که راست‌گراترین و تندروترین دولت در اسرائیل نامیده می‌شود، نمایندگی دارد. [۷] [۸] [۹] [۱۰] او خواستار اخراج شهروندان عرب اسرائیلی شده که به اسرائیل وفادار نیستند. [۱۰] بن گویر «بیشتر با دلیل دیدگاه‌ها و فعالیت‌های آشکارا نژادپرستانه، ضد عربی‌اش شناخته می‌شود». [۱۱] اوا ایلوز جامعه شناس اسرائیلی گفته است که بن گویر نماینده " فاشیسم یهودی" است. [۱۲]

بن گویر مدت‌هاست که متهم به اعمال تحریک‌آمیز بوده است، او چندین‌بار به عنوان فعال و عضو کنست از کوه معبد بازدید کرده، راهپیمایی‌های جنجالی در محله مسلمانان در شهر قدیمی اورشلیم انجام داده و دفتری در محله شیخ جراح تاسیس کرده و ناظر چندین مورد اخراج فلسطینی ها از خانه‌هایشان بوده‌است[۱۳] در ۳ ژانویه ۲۰۲۳، او از کوه معبد که مسجد الاقصی در آن واقع شده است بازدید کرد که موجی از انتقادات بین المللی را که بازدید او را عمداً تحریک آمیز خواندند به دنبال داشت. [۱۳] به عنوان یک وکیل، او به خاطر دفاع از رادیکال‌های یهودی و تروریست‌هایی که در اسرائیل محاکمه می‌شوند، شهرت دارد. [۱۴]

اوایل زندگی[ویرایش]

ایتامار بن گویر در منطقه مواسرت متولد شد. پدرش در اورشلیم از مهاجران یهودی عراقی به دنیا آمده‌بود. او در یک شرکت بنزین کار می کرد و همزمان به نویسندگی مشغول بود. مادرش یک مهاجر کرد یهودی بود که در نوجوانی در ایرگون فعالیت می کرد و خانه‌دار بود. خانواده او سکولار بودند، اما او در نوجوانی در جریان انتفاضه اول، دیدگاه‌های راست‌گرای مذهبی و رادیکال اتخاذ کرد. او ابتدا به جنبش جوانان دست راستی وابسته به مولدت پیوست، حزبی که از انتقال اعراب به خارج از اسرائیل حمایت می کرد، و سپس به جنبش جوانان حزب حتی تندروتر کاخ و کاهنه چای پیوست که در نهایت به عنوان یک سازمان تروریستی شناخته شد و توسط دولت اسرائیل غیرقانونی اعلام شد. [۱۵] [۱۶] او هماهنگ کننده جوانان کاخ شد و ادعا کرده که در سن ۱۴ سالگی بازداشت شده است. هنگامی که او در سن ۱۸ سالگی برای خدمت به نیروهای دفاعی اسرائیل به سن بلوغ رسید، به دلیل پیشینه سیاسی راست افراطی خود توسط ارتش اسرائیل از خدمت معاف شد. [۱۷] [۱۴]

بن گویر همچنان با جنبش کاهانی در ارتباط بود. [۱۸] گفته می شود که اوتزما یهودیت جانشین ایدئولوژیک کاخ است. [۱۹] با این حال، هنگام تشکیل حزب اوزتما یهودیت، او ادعا کرد که این حزب یک گروه کاک، کاهن کای یا گروه انشعابی نخواهد بود. [۲۰] او دارای سوابق فعالیت‌های راست افراطی می‌باشد که منجر به صدور کیفرخواست های متعدد علیه وی شده است. در مصاحبه ای در نوامبر ۲۰۱۵، او ادعا کرد که ۵۳ بار متهم شده است. [۲۱] در بیشتر موارد، اتهامات از دادگاه بیرون انداخته شد. [۱۴] با این‌حال در سال ۲۰۰۷ او به اتهام تحریک به نژادپرستی محکوم شد. [۲۲][۲۳]


در دهه ۱۹۹۰، او در اعتراضات علیه توافقنامه اسلو فعال بود. در سال ۱۹۹۵، بن گویر برای اولین بار مورد توجه عموم قرار گرفت، زمانی که در تلویزیون ظاهر شد و در حالی که زیور آلات کادیلاک را که از خودروی نخست وزیر اسحاق رابین دزدیده شده بود تکان می‌داد، در تلویزیون ظاهر شد و گفت: "به ماشین او رسیدیم و ما به او نیز خواهم رسید." چند هفته بعد، رابین توسط یک راست افراطی، یگال امیر ترور شد. [۱۴] [۲۴]

حرفه حقوقی[ویرایش]

تظاهرات بن گویر علیه آتش بس در غزه در طول جنگ غزه ۲۰۱۴.

بن‌گویر گاهی در طول کیفرخواست‌های متعدد علیه خود وکالت خودش را بر عهده گرفت و به پیشنهاد چند قاضی تصمیم گرفت در رشته حقوق تحصیل کند. بن گویر در کالج آکادمیک اونو در رشته حقوق تحصیل کرد. [۱۴] پس از پایان تحصیل، کانون وکلای اسرائیل او را از شرکت در آزمون وکالت به دلیل سابقه کیفری ممانعت کرد. بن گویر ادعا کرد که این تصمیم انگیزه سیاسی داشته است. پس از یک سری اعتراضات، این تصمیم لغو شد، اما مقرر شد که بن‌گویر ابتدا باید سه پرونده جنایی را که در آن زمان متهم شده بود، حل و فصل کند. بن گویر پس از تبرئه شدن در هر سه پرونده به اتهامات از جمله برگزاری تجمع غیرقانونی و ایجاد مزاحمت برای یک کارمند دولتی، اجازه شرکت در آزمون را پیدا کرد. در امتحانات کتبی و شفاهی قبول شد و پروانه وکالت به او اعطا شد. [۲۵] [۲۶]

بن گویر به عنوان یک وکیل، وکالت تعدادی از فعالان یهودی راست افراطی مظنون به تروریسم و جنایات نفرت را برعهده داشته است. مشتریان قابل توجه عبارتند از بنزی گوپستین و دو نوجوان متهم به آتش سوزی در دوما. هاآرتص، بن‌گویر را «مردی با آغوش باز» برای افراط‌گرایان یهودی که با مشکلات قانونی مواجه هستند، توصیف کرد و گزارش داد که فهرست موکلان او «مظنونان پرونده‌های ترور یهودی و جنایات نفرت در اسرائیل شبیه به «کیست» است. [۱۴] بن‌گرویر همچنین وکیل لهاوا، یک سازمان راست افراطی اسرائیلی ضد همسان سازی است که در مخالفت با ازدواج یهودیان با غیر یهودیان فعال است، [۲۷] [۲۸] و از واقف شکایت کرده است. [۲۹] [۳۰] [۳۱]

بن‌گویر می‌گوید که کار او به‌عنوان وکیل برای فعالان راست افراطی یهودی با انگیزه کمک به آنها است و نه برای پول. [۱۴]

زندگی سیاسی[ویرایش]

بن گویر دستیار پارلمانی در کنست هجدهم برای مایکل بن آری بود. [۲۰] در ۲۳ ژوئیه ۲۰۱۷، او بخشی از رهبری تظاهراتی بود که ده‌ها نفر را در خارج از دفتر نخست‌وزیر در اورشلیم حضور داشتند. این تظاهرات توسط لهاوا و قدرت یهودی برگزار شد. [۳۲]

در ۲۵ فوریه ۲۰۱۹، بن گویر گفت که شهروندان عرب اسرائیل که به اسرائیل وفادار نیستند "باید اخراج شوند". [۸]

قبل از ورود به سیاست، بن گویر به داشتن پرتره ای از تروریست اسرائیلی-آمریکایی باروخ گلدشتاین در اتاق نشیمن خود معروف بود که در قتل عام سال ۱۹۹۴ مسجد الخلیل ۲۹ نمازگزار مسلمان فلسطینی را قتل عام کرد و ۱۲۵ نفر دیگر را زخمی کرد. [۵] [۳۳] او این پرتره را برای آماده شدن برای انتخابات قانونگذاری ۲۰۲۰ اسرائیل حذف کرد به این امید که بتواند در لیست یکپارچه راست به رهبری نفتالی بنت شرکت کند. [۳۴]

بن گویر قصد داشت در انتخابات پارلمانی اسرائیل در سپتامبر ۲۰۱۹ برای یک کرسی در کنست در اولین دوره از فهرست ترکیبی انتخاباتی نوام / اوتزما یهودیت نامزد شود، [۳۵] اگرچه دو حزب بر سر گنجاندن یک نامزد سکولار از سوی اوتزما در تاریخ انشعابات اختلاف پیدا کردند. فهرست ترکیبی (که نوام با آن مخالف بود). [۳۶] بن گویر در جایگاه سوم [۳۷] از فهرست مشترکی قرار داشت که شامل اوتزما یهودیت، نوام و حزب صهیونیست مذهبی بود که در انتخابات پارلمانی ۲۰۲۱ اسرائیل شرکت کردند. [۳۸] او با کسب شش کرسی به کنست انتخاب شد. [۳۹]

بن گویر با رئیس جمهور اسرائیل اسحاق هرتزوگ ، ۱۰ نوامبر ۲۰۲۲

در ماه مه ۲۰۲۱، گزارش شد که او برای نشان دادن همبستگی با شهرک نشینان یهودی ساکن محله شیخ جراح در بیت المقدس شرقی، در حال رفت و آمد به این محله بوده‌است. [۴۰]

در اکتبر ۲۰۲۱، بن‌گویر و ایمن عوده، رهبر فهرست مشترک، در جریان بازدید از مرکز پزشکی کاپلان برای دیدن مقداد قواسمه، یکی از عوامل حماس که برای بیش از سه ماه از بازداشت اداری‌اش در اعتصاب غذا بود، درگیری فیزیکی داشتند. بن گویر مخالف معالجه قواسمه در بیمارستان اسرائیل بود و اظهار داشت که برای بررسی وضعیت زندانی و همچنین "از نزدیک شاهد معجزه اینکه که یک فرد با وجود چند ماه غذا نخورده زنده می ماند باشد" مراجعه کرده است. هنگامی که بن گویر تلاش می کرد وارد اتاق قواسمه شود، اوده را به دلیل حمایت از افراطیانی مانند قواسمه به تروریست بودن متهم کرد. سپس اوده ابتدا ضربه‌ای زد و بن-گویر را هل داد و این دو قبل از اینکه توسط تماشاچیان از هم جدا شوند شروع به درگیری کردند. [۴۱] بن‌گویر بعداً از عوده شکایت کرد و مدعی شد که او "ارتکاب یک عمل جنایی جدی" انجام داده است. [۴۲]

در دسامبر ۲۰۲۱، بن‌گویر پس از انتشار ویدئویی از او در حال کشیدن اسلحه به سمت نگهبانان امنیتی عرب در جریان یک مشاجره در پارکینگ در گاراژ زیرزمینی مرکز کنفرانس اکسپو تل آویو مورد بازجویی قرار گرفت. نگهبانان از بن‌گویر خواستند تا وسیله نقلیه‌اش را جابجا کند، زیرا او در محوطه پارک ممنوع پارک کرده‌بود. بن‌گویر سپس تپانچه‌ای بیرون کشید و آن را به سمت نگهبانان زد. [۴۳] هر دو طرف به یکدیگر طعنه زدند و بن گویر ادعا کرد تهدید جانی شده‌است. نگهبانان مسلح نبودند. [۴۴] او از هر سمت کنست مورد انتقاد نمایندگان قرار گرفت و این حادثه مورد بررسی قرار گرفت. [۴۵]

بن گویر با بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل، ۶ مارس ۲۰۲۳

در ژانویه ۲۰۲۲، سطح امنیت او افزایش یافت. به دلیل تهدیدهای جانی مکرر علیه او، بن گویر توسط چندین محافظ امنیتی در ملاء عام همراهی می شود و اقدامات امنیتی بیشتری برای اطمینان از امنیت وی اتخاذ می شود. [۴۶]

در ۱۳ اکتبر ۲۰۲۲، در محله شیخ جراح در اورشلیم شرقی، بن گویر در درگیری بین شهرک نشینان یهودی اسرائیلی و ساکنان محلی فلسطینی شرکت کرد و با به اهتزاز درآوردن اسلحه، به پلیس گفت که به سمت فلسطینی هایی که در محل حادثه سنگ پرتاب می کنند، شلیک کنند. و بر سر آنها فریاد می زد که "ما صاحبخانه اینجا هستیم، یادتان باشد که من صاحبخانه شما هستم." [۴۷] این پیامی بود که بعداً توسط او در توییتی در صبح پس از انتخابات ۲۰۲۲ در توییت پیروزی خود تکرار شد. [۴۸]

در انتخابات پارلمانی اسرائیل در سال ۲۰۲۲، حزب بن‌گویر موفقیت بی‌سابقه‌ای داشت و آرای خود را نسبت به آخرین انتخابات پارلمانی دو برابر کرد و به این ترتیب حزب او سومین حزب بزرگ در کنست ۲۵ شد. [۴۹] [۵۰] بن گویر و حزبش وارد یک دولت ائتلافی تحت رهبری نتانیاهو شدند. در اواخر نوامبر ۲۰۲۲ گزارش شد که بن گویر ریاست وزارت امنیت ملی تازه تأسیس را بر عهده خواهد گرفت که وظایف آن شامل نظارت بر پلیس مرزی اسرائیل در کرانه باختری است. [۵۱]

در سوم ژانویه ۲۰۲۳، بن گویر، به عنوان وزیر امنیت ملی، از کوه معبد بازدید کرد که موجی از انتقادات بین المللی را از سوی ایالات متحده، اتحادیه اروپا و کشورهای عربی از جمله اردن، مصر، عربستان سعودی و امارات متحده عربی برانگیخت که سفر وی را تحریک آمیز خواندند و از اسرائیل خواستند به وضعیت موجود اماکن مقدس احترام بگذارد. [۱۳] بن گویر مدت‌ها متهم به اعمال تحریک‌آمیز بود و قبلاً به عنوان فعال و عضو کنست چندین بازدید از کوه معبد را رهبری کرده بود، راهپیمایی‌های جنجالی در محله مسلمانان شهر قدیمی اورشلیم را بر عهده داشت و دفتری را در محله شیخ جراح تأسیس کرده‌بود که شاهد تنش بین فلسطینی‌ها و اسرائیلی‌ها بود. [۱۳]

در اوایل اکتبر ۲۰۲۳، پس از دستگیری ۵ یهودی اولترا ارتدوکس هردی به دلیل تف کردن به مسیحیان در خارج از کلیساها، بن گویر در پی دستگیری‌ها گفت که این "پرونده جنایی" نیست. [۵۲] او قبل از ورود به سیاست، از تف کردن یهودیان به مسیحیان به عنوان "یک رسم باستانی یهودی" دفاع می کرد. [۵۳] پس از حمله حماس به اسرائیل در اکتبر ۲۰۲۳، بن گویر گفت: "اسرائیل یکی از سخت ترین حوادث تاریخ خود را تجربه می کند. اکنون زمان پرسش، آزمایش و تحقیق نیست." [۵۴]

زندگی شخصی[ویرایش]

بن گویر با آیالا نمرودی، یکی از بستگان دور اوفر نیمرودی، صاحب سابق روزنامه معاریو ازدواج کرده است. این زوج دارای پنج فرزند هستند و آنها در شهرک اسرائیلی کریات اربا / الخلیل در کرانه باختری اشغالی توسط اسرائیل زندگی می کنند که طبق قوانین بین المللی غیرقانونی تلقی می شود. [۱۴]

بن گویر پس از مرگ پدر بن گویر، از مراقب پدرش، یک کارگر خارجی از سریلانکا، برای دریافت ۱۰۰۰۰۰ NIS شکایت کرد. ادعای بن گویر این بود که پدرش به دلیل رفتن کارگر به تعطیلات فوت کرده است. دادگاه حکم داد که بن گویر و برادرش حدود ۱۰۰۰۰۰NIS به کارگر خارجی به عنوان وارث پدرشان پرداخت کنند. [۵۵]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ "Itamar Ben-Gvir: Israeli far-right leader set to join new coalition". BBC News. 25 November 2022. Retrieved 22 December 2022.
  2. ↑ "Far-right Ben-Gvir to be Israel's national security minister". AP NEWS. 25 November 2022. Retrieved 22 December 2022.
  3. ↑ "Far-right extremist gets Israeli security job as coalition deals struck". The Guardian (به انگلیسی). 25 November 2022. Retrieved 3 December 2022.
  4. ↑ "Otzma Yehudit leaders attack Jewish Home over Amona". Israel National News. 11 December 2016. Retrieved 9 July 2017.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ "Israel's far-right leader Ben-Gvir wins adoring young fans". France24.com. 27 October 2022. Retrieved 2 November 2022. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «F24» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  6. ↑ Toosi, Nahal (December 20, 2022). "Biden's strategy for a far-right Israel: Lay it all on Bibi". Politico. Retrieved 25 December 2022.
  7. ↑ Keller-Lynn, Carrie (29 December 2022). "Netanyahu returns as PM, wins Knesset support for Israel's most hardline government". The Times of Israel. Retrieved 29 December 2022.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ Kelman, Aaron (27 January 2013). "Arab town doesn't love anti-Arab party". The Times of Israel. Retrieved 21 June 2015. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «auto» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  9. ↑ Ahren, Raphael (18 February 2015). "The extremist who could bring Kahanism back to the Knesset". The Times of Israel (به انگلیسی). Retrieved 3 February 2019.
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ Magid, Jacob (24 February 2019). "Otzma Yehudit candidate: Critics have to go back 30 years in order to attack us". The Times of Israel (به انگلیسی). Retrieved 25 February 2019.
  11. ↑ Hermann, Tamar (2022). "The Religions Zionist Sector at Bay". Religions. 13 (2): 178. doi:10.3390/rel13020178.
  12. ↑ Illouz, Eva (15 November 2022). "La troisième force politique en Israël représente ce que l'on est bien obligé d'appeler, à contrecœur, un "fascisme juif"". Le Monde (به فرانسوی).
  13. ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ ۱۳٫۲ ۱۳٫۳ "Wave of international criticism after Ben Gvir visits flashpoint Temple Mount". The Times of Israel. 3 January 2023. Retrieved 4 January 2023. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «TOI» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  14. ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ ۱۴٫۲ ۱۴٫۳ ۱۴٫۴ ۱۴٫۵ ۱۴٫۶ ۱۴٫۷ Maltz, Judy (4 January 2016). "The Lawyer for Jewish Terrorists Who Started Out by Stealing Rabin's Car Emblem". Haaretz. Archived from the original on 29 March 2023. Retrieved 9 July 2017. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «:0» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  15. ↑ Goldberg, Elisheva (5 November 2012). "'Kahane For Kids'". The Daily Beast. Retrieved 9 July 2017.
  16. ↑ McKernan, Bethan (2 November 2022). "Benjamin Netanyahu thanks voters as exit poll puts him ahead in Israel election". The Guardian. Retrieved 3 November 2022.
  17. ↑ Ben-Dor, Calev (September 2022). "The Rise of Itamar Ben Gvir". Fathom. Archived from the original on 3 May 2023. Retrieved 2023-05-03.
  18. ↑ Rettig Gur, Haviv (23 February 2021). "Kahane lives? What does Itamar Ben Gvir, backed by Netanyahu, really stand for?". The Times of Israel (به انگلیسی). Retrieved 2023-06-10.
  19. ↑ Sharon, Jeremy (4 August 2022). "Understanding the ominous rise of Israel's most notorious ultra-nationalist". www.timesofisrael.com (به انگلیسی). Retrieved 2023-06-11.
  20. ↑ ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ Harkov, Lahav (28 October 2012). "The new Kach? Ben-Ari, Marzel, Ben Gvir form party". The Jerusalem Post. Retrieved 6 February 2021. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «:1» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  21. ↑ "פרק 8: סיבוב בחברון עם מרזל ובן גביר". ערוץ 7 (به عبری). 5 November 2015.
  22. ↑ Lefkovits, Etgar (25 June 2007). "Ben-Gvir convicted of inciting to racism". The Jerusalem Post. Retrieved 3 November 2022.
  23. ↑
  24. ↑ Hendrix, Steve; Rubin, Shira (October 28, 2022). "Israel election: A far-right politician moves closer to power". The Washington Post. Retrieved 17 November 2022.
  25. ↑ "איתמר בן גביר לא יוכל להתמחות כעורך דין". וואלה! חדשות (به عبری). 19 January 2011.
  26. ↑ "בתום מאבק ממושך: איתמר בן גביר - עו"ד". Makor Rishon (به عبری). 21 June 2012.
  27. ↑ Winer, Stuart (16 December 2014). "Police arrest head of anti-assimilation group Lehava". The Times of Israel (به انگلیسی). Retrieved 9 July 2017.
  28. ↑ "Police blacklist LGBT parade protesters". Israel National News. 13 August 2017. Retrieved 14 August 2017.
  29. ↑ Hadar, Reut (12 August 2016). "Are police afraid of Itamar Ben-Gvir?". Israel National News. Retrieved 9 July 2017.
  30. ↑ McKernan, Bethan (29 October 2022). "Itamar Ben-Gvir: fiery far-right leader gains traction before Israeli election". The Guardian. Retrieved 22 December 2022.
  31. ↑ Pfeffer, Anshel (27 November 2022). "Far-right Leader Ben-Gvir Will Bring Out the Worst of Israel's Police". Haaretz. Retrieved 22 December 2022.
  32. ↑ Aharon, Eliran (23 July 2017). "'The people expect vengeance'". Israel National News. Retrieved 24 July 2017.
  33. ↑ Harkov, Lahav (25 February 2019). "Netanyahu's deflection of his involvement with Otzma - analysis". The Jerusalem Post. Retrieved 25 February 2019.
  34. ↑ "בן גביר: "הסרתי את תמונת גולדשטיין כדי למנוע ממשלת שמאל"". Ynet (به عبری). 15 January 2020.
  35. ↑ Hacohen, Hagay (31 July 2019). "Noam, Otzma Yehudit to run together in September elections". The Jerusalem Post. Retrieved 31 July 2019.
  36. ↑ Baruch, Hezki (1 August 2019). "Otzma Yehudit and Noam cancel joint run". Arutz Sheva. Retrieved 25 January 2021.
  37. ↑ Staff writer (3 February 2021). "Israel Election 2021: All the Official Party Lists So Far". Haaretz. Retrieved 6 February 2021.
  38. ↑ Staff writer (3 February 2021). "Religious Zionist, Otzma Yehudit parties to run together". Arutz Sheva. Retrieved 6 February 2021.
  39. ↑ Wootliff, Raoul; Magid, Jacob (26 March 2021). "Reform rabbi, Kahanist agitator, firebrand writer: The new Knesset's 16 rookies". The Times of Israel. Retrieved 9 April 2021.
  40. ↑ "PM's office reportedly warned Ben-Gvir to leave East J'lem after threat of Hamas rocket attack". i24 News (به انگلیسی). 8 May 2021. Retrieved 10 May 2021.
  41. ↑ "Ayman Odeh, Itamar Ben Gvir clash at hospital by Palestinian prisoner's bed". The Times of Israel (به انگلیسی). 2021-10-19. Retrieved 2022-02-12.
  42. ↑ Breiner, Josh (2022-01-14). "Arab-Israeli Leader to Be Probed for Shoving Kahanist Lawmaker". Haaretz (به انگلیسی). Retrieved 2022-02-12.
  43. ↑ Shimoni, Ran; Khoury, Jack (2021-12-22). "Kahanist Lawmaker Pulls Gun on Arab Security Guard Who Asked Him to Move Car". Haaretz (به انگلیسی). Retrieved 2022-02-12.
  44. ↑ Winer, Stuart (2021-12-22). "Far-right MK Ben Gvir pulls gun on Arab security guards in clash over parking". The Times of Israel (به انگلیسی). Retrieved 2022-02-12.
  45. ↑ Winer, Stuart (2021-12-22). "Far-right MK Ben Gvir summoned by Knesset security over gun incident in parking lot". The Times of Israel (به انگلیسی). Retrieved 2022-02-12.
  46. ↑ "Police increase security around far-right MK Ben Gvir amid death threats". The Times of Israel (به انگلیسی). 2022-01-24. Retrieved 2022-02-12.
  47. ↑ "Extremist MK Ben Gvir Pulls out Gun during Sheikh Jarrah Clash". The Times of Israel. 14 October 2022. Retrieved 3 November 2022.
  48. ↑ איתמר בן גביר [@itamarbengvir] (2 November 2022). "בוקר טוב עם ישראל! הגיע הזמן לממשלת ימין על מלא מלא. הגיע הזמן להיות בעלי הבית במדינה שלנו!" [Good morning with Israel! The time has come for a full-fledged right-wing government. It's time to be the landlord in our country!] (Tweet) (به عبری). Archived from the original on 2 November 2022. Retrieved 2 December 2022 – via Twitter.
  49. ↑ Election Israel official Result Website, National results of the 25th Knesset Election https://votes25.bechirot.gov.il/nationalresults
  50. ↑ Bachner, Michael (November 2, 2022). "With 86% of votes tallied, Netanyahu headed for decisive comeback victory". The Times of Israel. Retrieved 3 November 2022.
  51. ↑ TOI Staff (November 25, 2022). "Ben Gvir to get newly created role of national security minister in deal with Likud". The Times of Israel. Retrieved 25 November 2022.
  52. ↑ Frankel, Julia (2023-10-04). "Israeli police arrest suspects for spitting near Christian pilgrims and churches in Jerusalem". AP News. Retrieved 2023-10-20.
  53. ↑ "5 arrested for spitting at Christians in Jerusalem; police minister: It's not criminal". The Times of Israel (به انگلیسی). Retrieved 2023-10-20.
  54. ↑ Gordon, Neve (11 October 2023). "Can Netanyahu survive Hamas's attack on Israel?". Al Jazeera. Retrieved 1 November 2023.
  55. ↑ "Report: After years of dining with his father, Ben-Gvir sued the foreign caregiver for 100,000 shekels - and lost". Walla News. 2 July 2023. Retrieved 2 July 2023.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ایتامار_بن_گویر&oldid=39392896»