پرش به محتوا

انکار مقدمات

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مغالطهٔ انکار مقدمات یا رفع مقدم[۱] یک مغالطهٔ صوری و گونه‌ای بحث فلسفی و منطقی معمولاً به روش سوفسطایی است که در آن با انکار یکی از پیش‌فرض‌ها نتیجه استدلال تکذیب می‌شود.[۲][۳] در این مغالطه، گوینده یا نویسنده در قضیهٔ شرطی، با رفع مقدم، وضع تالی را نتیجه می‌گیرد.[۴]

مثال: گزاره الف به دلیل صحیح بودن ب و ج د صحیح است. ب غلط است. پس گزاره الف غلط است. درحالی که غلط بودن ب دلیل کافی برای غلط بودن الف نیست.

نمونه:

اگر شما معلم زبان هستید، پس شاغل هستید.

شما معلم زبان نیستید.

پس شما شاغل نیستید.

پانویس

[ویرایش]
  1. خندان ۱۳۸۱‏:‎۲۶۶–۲۶۹
  2. Matthew C. Harris. "Denying the antecedent". Khan academy.
  3. Turing, Alan (October 1950), "Computing Machinery and Intelligence", Mind, LIX (236): 433–460, doi:10.1093/mind/LIX.236.433, ISSN 0026-4423, retrieved 2008-08-18{{citation}}: نگهداری یادکرد:تاریخ و سال (link)
  4. خندان ۱۳۸۱‏:‎۲۶۹–۲۷۳

منابع

[ویرایش]
  • خندان، علیرضا (۱۳۸۱). مغالطات. بوستان.