انکار مقدمات
مغالطهٔ انکار مقدمات یا رفع مقدم[۱] یک مغالطهٔ صوری و گونه‌ای بحث فلسفی و منطقی معمولاً به روش سوفسطایی است که در آن با انکار یکی از پیش‌فرض‌ها نتیجه استدلال تکذیب می‌شود.[۲][۳] در این مغالطه، گوینده یا نویسنده در قضیهٔ شرطی، با رفع مقدم، وضع تالی را نتیجه می‌گیرد.[۴]
مثال: گزاره الف به دلیل صحیح بودن ب و ج د صحیح است. ب غلط است. پس گزاره الف غلط است. درحالی که غلط بودن ب دلیل کافی برای غلط بودن الف نیست.
نمونه:
اگر شما معلم زبان هستید، پس شاغل هستید.
شما معلم زبان نیستید.
پس شما شاغل نیستید.
پانویس
[ویرایش]- ↑ خندان ۱۳۸۱:۲۶۶–۲۶۹
- ↑ Matthew C. Harris. "Denying the antecedent". Khan academy.
- ↑ Turing, Alan (October 1950), "Computing Machinery and Intelligence", Mind, LIX (236): 433–460, doi:10.1093/mind/LIX.236.433, ISSN 0026-4423, retrieved 2008-08-18
{{citation}}: نگهداری یادکرد:تاریخ و سال (link) - ↑ خندان ۱۳۸۱:۲۶۹–۲۷۳
منابع
[ویرایش]- خندان، علیرضا (۱۳۸۱). مغالطات. بوستان.
 | این یک مقالهٔ خرد منطق است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
