استهلاک (اقتصاد)
| حسابداری |
|---|
 |
 درگاه اقتصاد |
مراد از اِستِهلاک، به اختصاصیترین معنای آن، ارزش کاهشیافته و عمر کوتاهشدهٔ کالاهای سرمایهای است که از فرسایش ناشی میشود. در معنای گستردهتر، ممکن است اشاره باشد به ارزش کاهشیافته و عمر کوتاهشدهٔ هر کالای سرمایهای یا دارایی که در طول دورهٔ قابلتوجهی از زمان، منشأ خدماتی قرار گرفته است. میتوان میان استهلاک ناشی از علل طبیعی و استهلاک ناشی از علل کارکردی فرق گذارد.[۱]
استهلاک یکی از مواد هزینهای است که مؤسسات اقتصادی آن را به کار میبرند. به زبان عوام، از تفاوت قیمت خرید و قیمت فروش کالا به دست میآید، بهویژه در مورد خودرو، کامیون و تراکتور بدین طریق که اتومبیل نو در عرض یک شب تبدیل به خودرو دستدوم میشود و در مبادله، حجم زیادی از ارزش خود را از دست میدهد.
روشهای استهلاک
[ویرایش]- استهلاک خط مستقیم
- استهلاک کاهش توازن
- استهلاک کل ارقام سالها
- استهلاک واحدهای تولید شده
روشهای محاسبه استهلاک
[ویرایش]- محاسبه بر اساس خط مستقیم
- روش نزولی
- روش مجموعه سالها
- میزان تولید
- ساعت کارکرد
- هزینه استهلاک هر دوره: نرخ استهلاک× استهلاک انباشته تا دوره محاسبه – بهای تمام شده
- محاسبه بر حسب زمان؛ روش خط مستقیم
- هزینه استهلاک هر دوره: مجموع سنوات ÷ عمر مفید باقیمانده ×(بهای تمام شده- ارزش بازیافتنی)
- روش نزولی و غیر نزولی
- هزینه استهلاک هر دوره: عمر مفید (برحسب ساعت کارکرد) ÷(بهای تمام شده – ارزش بازیافتنی)
- بر اساس روش ساعت کارکرده
- هزینه استهلاک هر دوره:میزان تولید برآوردی ÷ میزان تولید واقعی ×(بهای تمام شده – ارزش بازیافتنی)
- محاسبه بر حسب محصول
- هزینه استهلاک هر دوره: عمر مفید (سال) ÷(بهای تمام شده – ارزش بازیافتنی)
- بر اسا س میزان تولید
- شیوههای مبتنی بر استهلاک بیشتر در سالهای اول عمر مفید و کاهش تدریجی آن[۲]
پانویس
[ویرایش]- ↑ نقل از فرهنگ علوم اجتماعی، باقر پرهام و همکاران، تهران: نشر مازیار
- ↑ https://www.bourseiness.com/dictionary/depreciation
