آنیتا شاپیرا
| آنیتا شاپیرا Anita Shapira | |
|---|---|
אניטה שפירא | |
 شاپیرا در ۲۰۰۶ | |
| نام بومی | אניטה שפירא |
| زادهٔ | ۱۹۴۰ (۸۳–۸۴ سال) ورشو، لهستان تحت اشغال آلمان |
| ملیت | اسرائیلی |
| محل تحصیل | دانشگاه تل آویو |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | تاریخ یهود |
| محل کار | دانشگاه تل آویو |
آنیتا شاپیرا (عبری: אניטה שפירא؛ زادهٔ ۱۹۴۰) یک مورخ اهل اسرائیل است. او بنیانگذار مرکز اسحاق رابین، استاد بازنشسته تاریخ یهود در دانشگاه تل آویو و رئیس سابق مؤسسه ویزمن برای مطالعه صهیونیسم در همان دانشگاه است. او در سال ۲۰۰۸ جایزه اسرائیل را دریافت کرد.
شاپیرا در سال ۱۹۴۰ در ورشو، لهستان متولد شد و به فلسطین تحت قیمومت بریتانیا در سال ۱۹۴۷ مهاجرت کرد و در تل‌آویو بزرگ شد. این خانواده در خیابان یاونه زندگی می‌کردند که با خانواده‌های دیگر آشپزخانه و حمام اشتراکی داشت.[۱]
از سال ۱۹۸۵ تا ۱۹۸۹، او عضو کمیسیون برنامه‌ریزی و بودجه شورای آموزش عالی در اسرائیل بود. در سال ۹۰–۱۹۸۷ او رئیس هیئت مدیره انتشارات ام اود بود. از سال ۱۹۸۸ عضو هیئت مدیره مؤسسه زالمان شائزیر بوده‌است. در سال‌های ۲۰۰۲–۲۰۰۸، او رئیس بنیاد یادبود فرهنگ یهودی بود. او مرکز اسحاق رابین را تأسیس کرد و اولین مدیر آن در سال‌های ۱۹۹۶–۱۹۹۹ بود.
تحقیقات شاپیرا بر تاریخ سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، فکری، و نظامی جامعه یهودی در فلسطین (Yishuv) و اسرائیل متمرکز است.
بسیاری از کتاب‌های او به انگلیسی، آلمانی، لهستانی، روسی، و فرانسوی ترجمه شده‌است.
در سال ۲۰۰۸ جایزه اسرائیل در تاریخ یهود به او اعطا شد.[۲][۳]
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Anita Shapira». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۰ فوریه ۲۰۲۴.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ آنیتا شاپیرا موجود است. |
- تامیر برندگان جایزه تاریخ اسرائیل را اعلام کرد
- آنیتا شاپیرا و بنیامین آیزاک برنده جایزه اسرائیل شدند
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| سایر | |
 | این یک مقالهٔ خرد یک تاریخ‌دان است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |