ژله
ژله (به فرانسوی: Gelée) یا لرزانک[نیازمند منبع]، آب میوه پخته شده در شکر حاوی ژلاتین که در هوای سرد منعقد میشود. ژله نوعی دسر است و فرآورده کلاژن است که به عنوان ژلاتین نیز شناخته می شود . ژله اولین بار در قرن 18 میلادی و کتاب هنر آشپزی هانا گلاس مطرح شد. در حال حاضر ژله بیشتر به صورت پودر ژله یافت میشود که باید آن را با آب سرد و گرم مخلوط و در یخچال منعقد کرد. به دلیل این که در این ماده از ژلاتین استفاده میشود ، گیاه خواران از خوردن آن پرهیز می کنند زیرا این ماده از کلاژن پوست و استخوان جانوران تهیه میشود.[۱]
به دلیل استفاده از مواد مختلف دارای طعمهای مختلف مانند پرتقالی، آلبالویی و ... میباشد. ژله نوعی کلویید است.
خواص ژله[ویرایش]
بر اساس علم تغذیه ژله در استخوان سازی و رشد کودکان تاثیر دارد به این صورت که ژله حاوی ماده ی ژلاتین است که این ماده دارای پروتئین و آمینو اسید است که مصرف آن موجب رشد استخوان می شود. همچنین مصرف ژله برای سلامت مو و جلوگیری از نازک شدن مو کمک می کند.
تاریخچه[ویرایش]
قبل از اینکه ژلاتین به عنوان یک محصول تجاری به طور گسترده ای در دسترس قرار گیرد، معمولی ترین ژله، ژله ی پاستور گوساله بود. همانطور که از نامش بر میآید، این کار با استخراج و تمیز کردن ژلاتین از پای یک گوساله ساخته شد. این ژلاتین با آب میوه و شکر برای یک دسر مخلوط شده است.[۲]
منابع[ویرایش]
کتاب آشپزی ویکیکتاب یک دستور آشپزی در این رابطه دارد: |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ ژله موجود است. |
- ↑ Moeen Encyclopedic Dictionary
- ↑ Picayune, The (2013-07-16). The Picayune's Creole Cook Book (به انگلیسی). Andrews McMeel Publishing.