نوروزخوانی
نوروزخوانی یا بهارخوانی یا ساونگ خوانی، گونه‌ای از آوازخوانی است که در گذشته در کل ایران رواج داشته‌است. خاستگاه این گونه آوازخوانی بیشتر در مازندران و گیلان بوده‌است و هم‌اکنون این مراسم به صورت محدود در برخی نقاط مازندران و گیلان برگزار می‌شود.[۱][۲] این آيين، به خصوص در دو سوی البرز (مازندران، گيلان، كومش و طالقان) به وفور يافت می‌شود و در حقيقت، بخش مهمی از موسيقی، دو سوی البرز را تشكيل می‌دهد.[۱][۳]
تاریخچه[ویرایش]
پیشینه این گونه آواز مربوط به دوران قبل از اسلام می‌باشد که در بعضی از کتب نزدیک به دین زرتشتی و در ستایش اهورا مزدا و همچنین در توصیف طبیعت و زیبایی فصل بهار و ستایش شاهان و امیران آمده است. بعد از ورود اسلام و مذهب شیعه این گونه آواز با مفاهیم مذهبی و روایات اسلامی آمیخته شدند.[۱][۴] دربارهٔ نوروزی خوانی برای نخستین بار الکساندر خوتسکو ایرانشناس روسی در سال ۱۸۴۲ در کتابی در مورد فرهنگ و گویش‌های شمال ایران که در لندن به چاپ رسیده اشاره شده‌است.[۵][۲]
شیوه[ویرایش]
در نوروز خوانی افرادی که به آن‌ها نوروز خوان گفته می‌شده‌است پیش از آغاز فصل بهار به صورت دوره‌گردی به شهرها و روستاهای مختلف می‌رفتند و اشعاری در مدح بهار یا با ذکر مفاهیم مذهبی به صورت بداهه یا از روی حافظه می‌خواندند. این اشعار به زبان فارسی یا زبان‌های محلی بوده‌است و پس از اسلام اغلب پس از ستایش خدا در مدح امامان شیعه گفته می‌شده‌است. این اشعار بیشتر به صورت ترجیع بند بوده و توسط یک یا چند شخص همزمان خوانده می‌شده‌است.[۴][۶][۲]
میراث[ویرایش]
در برخی مناطق، نوروزخوان نمی‌توانستند از مردم انعامی بگیرند، پس به مهاجرت می‌کردند تا در منطقه‌ای ديگر به انجام آيين بپردازند. تسلط نوروزخوانان كومش به زبان طبری و نوروزخوانان طالقان به گيلكی و طبری، باعث حضور آنان در گيلان و مازندران، می‌شد. اين مسئله سبب انتقال بخشی از فرهنگ شفاهی و سنت‌های موسيقی در دو سوی رشته‌کوه البرز بوده‌است.[۱]
نگارخانه[ویرایش]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ محمدجواد بشارتی (۲۸ اسفند ۱۳۸۲). «نوروز و خنياگران فراموش شده». همشهری آنلاین. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۱-۱۳.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ Dr. Sadeq Kia, 1937, Tabarian Calendars and Festivals (Gahshomari va Jashnaye Tabari -Persian-).
- ↑ حسن‌زاده، علیرضا؛ حشمتیان، مهدی. مردم‌شناسی نوروز: مجموعه مقالات همایش ملی نوروز، میراث صلح. پژوهشگاه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری. صص. ۳۹۲. شابک ۹۷۸۶۰۰۶۹۵۳۹۱۵.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ «چند نوشتار درباره موسیقی و نوروز». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ سپتامبر ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۴ فوریه ۲۰۱۰.
- ↑ «نورورز خوانی در گیلان». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ فوریه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۴ فوریه ۲۰۱۰.
- ↑ «نوروز و سنت‌های تاریخی آن در آثار معتبر». تبیان. ۲۷ اسفند ۱۳۸۷.
پیوند به بیرون[ویرایش]
- نوروزخوانان، نویددهنده بهار در مازندران خبرگزاری فارس
- نوروزخوانان، پیشوازان گیلانی بهار بایگانی‌شده در ۷ ژانویه ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine
- (تصاویر) آئین نوروزخوانی در مازندران خبرگزاری فرارو
| رسم‌ها | خانه‌تکانی • سفره هفت‌سین • هفت میوه • سمنو • حاجی‌فیروز • چهارشنبه‌سوری • آجیل مشکل‌گشا • سبزی‌پلو • سیزده‌به‌در • ننه‌سرما • عمونوروز • کوسه برنشین • میر نوروزی • تحویل سال • مسافرت نوروزی • عید دیدنی • عیدی دادن • نوروزخوانی • آیین شال‌اندازی • قاشق‌زنی • فال‌گوشی • آیین کوزه‌شکستن • تکم‌چی |  |
|---|---|---|
| دیگر | ||