حامل شمارهٔ ۲ گلوکز (انگلیسی: Glucose transporter 2) که با نامِ «خانوادهٔ حمل‌کننده‌های محلول ۲، عضو شمارهٔ ۲ حامل‌های تسهیل‌شدهٔ گلوکز» (SLC2A2) هم شناخته می‌شود، یک پروتئینتراپوستهای است که در انسان توسط ژن «SLC2A2» کُدگذاری می‌شود.[۱][۲] این پروتئین، انتقال‌دهندهٔ اصلی گلوکز از کبد به خون است و در جذب کلیوی گلوکز هم نقش دارد. این پروتئین همچنین توانایی حمل فروکتوز را نیز داراست.[۳] این آنزیم برای انتشار تسهیل‌شدهٔ گلوکز نیازی به حضور انسولین ندارد.
پروتئین GLUT2 در تنظیم فشار اسمزی و پیشگیری از سکته‌های مغزی ناشی از ورم، به‌ویژه هنگامی که سطح قند خون بالاتر از میانگین مورد انتظار است، نقش دارد.[۵]
↑Uldry M, Thorens B (February 2004). "The SLC2 family of facilitated hexose and polyol transporters". Pflügers Archiv. 447 (5): 480–9. doi:10.1007/s00424-003-1085-0. PMID12750891.
↑Gwyn W. Gould; Helen M. Thomas; Thomas J. Jess; Graeme I. Bell (May 1991). "Expression of human glucose transporters in Xenopus oocytes: kinetic characterization and substrate specificities of the erythrocyte, liver, and brain isoforms". Biochemistry. 30 (21): 5139–5145. doi:10.1021/bi00235a004.
↑Santer R, Groth S, Kinner M, Dombrowski A, Berry GT, Brodehl J, Leonard JV, Moses S, Norgren S, Skovby F, Schneppenheim R, Steinmann B, Schaub J (January 2002). "The mutation spectrum of the facilitative glucose transporter gene SLC2A2 (GLUT2) in patients with Fanconi-Bickel syndrome". Human Genetics. 110 (1): 21–9. doi:10.1007/s00439-001-0638-6. PMID11810292.
