کپلر-۳۷دی
| کشف[۱] | |
|---|---|
| محل کشف | کپلر |
| تاریخ کشف | ۲۰۱۳ |
| روش‌های یافتن سیاره‌های فراخورشیدی | |
| ویژگی‌های مداری[۲] | |
| ۰٫۲۱۰۹±۰٫۰۰۳۰ AU | |
| خروج از مرکز مداری | <۰٫۱۰ |
| ۳۹٫۷۹۲۲۶۲۲(۶۵) d | |
| انحراف | ۸۹٫۳۳۵°+۰٫۰۴۳° −۰٫۰۴۷° |
| ستاره | کپلر-۳۷ |
| ویژگی‌های فیزیکی[۲] | |
میانگین شعاع | ۲٫۰۳۰+۰٫۰۳۰ −۰٫۰۳۹ R⊕ |
| جرم | ۵٫۴±۱٫۴ M⊕[۳] or <۲٫۰ M⊕[۲] |
میانگین چگالی | ۴٫۲۹+۰٫۵۲ −۰٫۷۴ g/cm۳[۳] or <۱٫۳ g/cm۳[۲] |
| دما | ۴۹۹±۷ کلوین (۲۲۶ درجه سلسیوس؛ ۴۳۹ درجه فارنهایت, دمای تعادل سیاره‌ای) |
کپلر-۳۷دی (انگلیسی: Kepler-37d) یک سیاره فراخورشیدی است که توسط تلسکوپ فضایی کپلر در فوریه ۲۰۱۳ کشف شد.[۴] این سیاره فراخورشیدی در فاصله ۲۰۹ سال نوری[۵] در صورت فلکی شلیاق قرار دارد.[۴] با دوره مداری ۳۹٫۸ روز،[۳] این بزرگ‌ترین سیاره از سه سیاره شناخته شده‌است که به‌دور ستاره مادر کپلر-۳۷ می‌چرخند.[۶]
مطالعه‌ای در سال ۲۰۲۱، کپلر-۳۷دی را از طریق سرعت شعاعی شناسایی کرد و جرمی در حدود ۵٫۴ برابر جرم زمین برای آن یافت،[۳] اما بررسی دیگری در سال ۲۰۲۳ حد بالای جرم آن را تنها ۲ جرم زمین دانست.[۲] در هر صورت، این سیاره یک سیاره سنگی نیست، بلکه یک سیاره با چگالی کم و سرشار از مواد فرار است.
ستاره مادر[ویرایش]
این سیاره به دور یک ستاره (نوع G) مشابه خورشید به نام کپلر-۳۷ می‌چرخد که در مجموع چهار سیاره به دور آن می‌چرخند. جرم این ستاره 0.80 M☉ و شعاع R☉ ۰٫۷۹ است. دمای آن ۵۴۱۷ کلوین است و ۵٫۶۶ میلیارد سال قدمت دارد. در مقایسه، خورشید ۶٫۴ میلیارد سال سن دارد.
قدر ظاهری این ستاره یا میزان روشنایی آن از دیدگاه زمین ۹٫۷۱ است.
منابع[ویرایش]
- ↑ Barclay, T.; Rowe, J. F.; Lissauer, J. J.; Huber, D.; Fressin, F.; Howell, S. B.; Bryson, S. T.; Chaplin, W. J.; Désert, J. M. (2013-02-20). "A sub-Mercury-sized exoplanet". Nature. 494 (7438): 452–4. arXiv:1305.5587. Bibcode:2013Natur.494..452B. doi:10.1038/nature11914. ISSN 0028-0836. PMID 23426260. S2CID 205232792.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ Bonomo, A. S.; Dumusque, X.; et al. (April 2023). "Cold Jupiters and improved masses in 38 Kepler and K2 small-planet systems from 3661 high-precision HARPS-N radial velocities. No excess of cold Jupiters in small-planet systems". Astronomy & Astrophysics. arXiv:2304.05773. doi:10.1051/0004-6361/202346211. S2CID 258078829.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ Rajpaul, V. M.; Buchhave, L. A.; Lacedelli, G.; Rice, K.; Mortier, A.; Malavolta, L.; Aigrain, S.; Borsato, L.; Mayo, A. W.; Charbonneau, D.; Damasso, M.; Dumusque, X.; Ghedina, A.; Latham, D. W.; López-Morales, M.; Magazzù, A.; Micela, G.; Molinari, E.; Pepe, F.; Piotto, G.; Poretti, E.; Rowther, S.; Sozzetti, A.; Udry, S.; Watson, C. A. (2021), "A HARPS-N mass for the elusive Kepler-37d: A case study in disentangling stellar activity and planetary signals", Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, 507 (2): 1847–1868, arXiv:2107.13900, doi:10.1093/mnras/stab2192
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Black, Charles. "NASA's Kepler discovers small planet system". SEN TV LIMITED. Archived from the original on 23 February 2013. Retrieved 25 February 2013.
- ↑ الگو:Cite Gaia DR3
- ↑ Harwood, William. "Kepler telescope spots smallest exoplanet yet". Spaceflight Now Inc. Retrieved 25 February 2013.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Kepler-37d». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۱ دسامبر ۲۰۲۳.
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |