چای جیا
| چای جیا | |
|---|---|
 | |
| نام | چای جیا |
| شناخته شده به نام | چوی جیا، چای جیا کوئن، چای جیا گوین |
| تاکید | حمله |
| کشور مبدا |  چین
|
| پدیدآور | چای گوآ یی / چای گوآ لی (پنج مرشد) |
| والد | هونگ جیا، شائولین کونگ‌فو جنوبی، کونگ‌فوی مار |
| هنرهای پسین | فو جیا، چوی لی فوت، کونگ‌فوی جو جیا، نام هوین دائو |
| المپیک | خیر |
| بخشی از مجموعه مطالب دربارهٔ |
| هنرهای رزمی چینی |
|---|
 |
|
سبک‌های هنرهای رزمی چینی
|
| ووشو در جهان |
| متخصصان/بزرگانِ ووشو |
| تأثیرات ووشو |
چای جیا یا به‌عبارت کامل‌تر چای جیا چوان (چینی: 蔡家拳؛ معنای تحت‌اللفظی: مشت خاندان چای) که با نام با جی چوان (چینی: 八極拳) هم شناخته می‌شود، یکی از هنرهای رزمی چینی است که نام خود را از بنیان‌گذار خود «چای جیو یی» (蔡九儀) مشهور به «چای تسینگ هونگ» می‌گیرد و یکی از ۵ سبک اصلی ووشو(کونگ فوی چینی) در جنوب چین محسوب می‌شود.[۱] بنیان‌گذار این سبک، خودش آن را از یک راهب بودایی به نام «یی گوین» آموخته بود.[۲]
این سبک که در قرن ۱۷ میلادی پایه‌گذاری شد، ترکیبی از سبک‌های مار و موش است که بر پایه حرکات چابک و فرز پاها و حملات سریع‌السیر استوار است.[۳]
منابع[ویرایش]
- ↑ Ronald Wheeler (2014). The Power of Shaolin Kung Fu: Harness the Speed and Devastating Force of Southern Shaolin Jow Ga Kung Fu. Tuttle Publishing. ISBN 1-4629-1550-7.
- ↑ Sensei/Renshi Nathan Chlumsky (2015). Inside Kungfu: Chinese Martial Arts Encyclopedia. Lulu.com. ISBN 1-3291-1942-8.
- ↑ Chris Crudelli (2008). The Way of the Warrior. Dorling Kindersley Ltd. ISBN 1-4053-3750-8.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Choy gar». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۳ اوت ۲۰۱۷.