پنج مرشد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پنج مرشد
زبان‌های چینی少林五祖

پنج مرشد (انگلیسی: Five Elders؛ چینی: 少林五祖; ماندارین پین‌یین: Shàolín wǔ zǔ; جیوت‌پینگ: Siu3 lam4 ng5 zou2) یا پنج سَرکرده، پنج راهب و استاد هنرهای رزمی بودند که پس از تخریب معبد شائولین به‌دست دولتمردان در دوران حکمفرمایی دودمان چینگ (۱۶۴۴–۱۹۱۲)، از آن جان سالم به‌در بردند. گفته می‌شود این واقعه در سال ۱۶۴۷ یا ۱۶۷۴ یا ۱۷۳۲ رخ داده است.

پنج مرشد شائولین[ویرایش]

نویسه‌های چینی سنتی نویسه‌های چینی ساده‌شده پین‌یین Cantonese Yale توضیحات بیشتر
جی سین سیم سی 至善禪師 至善禅师 Zhì Shàn Chán Shī Ji Sin Sim Si همچنین بصورت جی سین سیم سی تلفظ می‌شود و در لغت به معنای معلمِ ذن است.
نگ مویی 五梅大師 五梅大师 Wǔ Méi Dà Shī Ng Mui Daai Si شناخته‌شده برای نگ مویی کوئن، وینگ‌چون، کونگ‌فوی اژدهای جنوبی، درنای سفید فوجیان، و هونگ کوئن پنجگانه
باک می 白眉道人 白眉道人 Bái Méi Dào Rén Bak Mei Dou Yan در لغت به معنای پیرو "تائوئیسم" با ابروهای سفید است. گفته می‌شود با عنوانِ «چو لانگ توسن» هم شناخته می‌شده‌است.
فونگ دائو داک 馮道德 冯道德 Féng Dàodé Fung Dou Dak پیرو تائوئیسم و بنیان‌گذار باک فو پای.
میائو شی‌ین 苗顯 苗显 Miáo Xiǎn Miu Hin یک مرید ریش‌وسبیل‌دار شائولین

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]