پیش‌نویس:کارت دیجیتال

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اصطلاح کارت دیجیتال [۱] می تواند به یک آیتم فیزیکی، مانند کارت حافظه روی دوربین، [۲] [۳] یا، به طور فزاینده ای از سال 2017، به محتوای دیجیتالی که به عنوان کارت مجازی یا کارت ابری میزبانی می شود، اشاره کند. نمایش مجازی دیجیتال یک کارت فیزیکی آنها یک هدف مشترک دارند: مدیریت هویت ، کارت اعتباری یا کارت بدهی . یک کارت دیجیتال غیر فیزیکی، برخلاف کارت نوار مغناطیسی ، می تواند هر نوع کارتی را تقلید کند. [۴] سایر کاربردهای رایج عبارتند از کارت وفاداری و کارت بیمه درمانی . گواهینامه رانندگی فیزیکی و کارت تامین اجتماعی هنوز توسط برخی از سازمان های دولتی الزامی است. [۱]

سمت جلوی اولین کارت اعتباری پلاستیکی Magnetic Stripe. توجه داشته باشید که نوار مغناطیسی باریک در جلوی کارت قرار دارد. بعداً به قسمت پشتی تغییر یافت.

یک تلفن هوشمند یا ساعت هوشمند می تواند محتوای صادر کننده کارت را ذخیره کند. پیشنهادات تخفیف و به روز رسانی اخبار را می توان به صورت بی سیم، از طریق اینترنت مخابره کرد . [۵]

تاریخچه[ویرایش]

ضبط مغناطیسی روی نوار و سیم فولادی توسط والدمار پولسن در دانمارک در حدود سال 1900 برای ضبط صدا اختراع شد. [۶] در دهه 1950، ضبط مغناطیسی داده های کامپیوتری دیجیتال بر روی نوار پلاستیکی پوشش داده شده با اکسید آهن اختراع شد. در سال 1960، آی‌بی‌ام تحت قراردادی با دولت ایالات متحده برای یک سیستم امنیتی از ایده نوار مغناطیسی برای ایجاد روشی قابل اعتماد برای ایمن‌سازی نوارهای مغناطیسی روی کارت‌نقدی استفاده کرد، [۷] تعدادی از استانداردهای سازمان بین المللی استاندارد، ISO/IEC 7810 ، ISO/IEC 7811 ، ISO/IEC 7812 ، ISO/IEC 7813 ، ISO 8583 و ISO/IEC 4909 ، اکنون ویژگی های فیزیکی کارت را از جمله اندازه، تعریف می کنند. انعطاف‌پذیری، موقعیت نوار مغناطیسی ، ویژگی‌های مغناطیسی و قالب‌های داده. آنها همچنین استانداردهایی را برای کارت های مالی از جمله تخصیص محدوده شماره کارت به موسسات مختلف صادر کننده کارت ارائه می کنند.

در سال 1960، آی‌بی‌ام از نوار مغناطیسی برای ایجاد روشی مطمئن برای ایمن‌کردن نوارهای مغناطیسی روی کارت‌های پلاستیکی، رایج‌ترین روش شناسایی و پرداخت تا به امروز، استفاده کرد. همانطور که پیشرفت تکنولوژی در قالب تلفن های هوشمند ، گوشی های دستی و ساعت های هوشمند که بسیار با قابلیت هستند و همیشه همراه افراد می باشند، اصطلاح "کارت دیجیتال" معرفی شد. [۱]

در 26 مه 2011، گوگل نسخه خود را از یک کیف پول Google با میزبانی ابری منتشر کرد که حاوی کارت‌های دیجیتال است - کارت‌هایی که می‌توان آنها را به صورت آنلاین بدون نیاز به داشتن کارت پلاستیکی در وهله اول ایجاد کرد، اگرچه همه تجار آن در حال حاضر هم کارت‌های پلاستیکی و هم کارت دیجیتال صادر می‌کنند. . [۸] چندین شرکت صدور کارت مجازی در مناطق جغرافیایی مختلف مانند Weel در استرالیا و Privacy در ایالات متحده وجود دارد.

کارت نوار مغناطیسی[ویرایش]

نمونه ای از سمت عقب یک کارت اعتباری معمولی: دایره سبز شماره 1 نوار مغناطیسی را برچسب گذاری می کند.
تجسم اطلاعات ذخیره شده مغناطیسی روی کارت نوار مغناطیسی (ضبط شده با CMOS-MagView، رنگ های تیره مربوط به شمال مغناطیسی، رنگ های روشن مربوط به جنوب مغناطیسی است)

کارت نوار مغناطیسی نوعی کارت است که می تواند داده ها را با ذخیره آن بر روی مواد مغناطیسی متصل به کارت پلاستیکی ذخیره کند. یک دستگاه کامپیوتری می تواند محتوای کارت را به روز کند. نوار مغناطیسی با کشیدن آن از روی هد نوار خوانده می شود. کارت های نوار مغناطیسی معمولاً در کارت های اعتباری، کارتهای شناسایی و بلیط های حمل و نقل استفاده می شوند. آنها همچنین ممکن است حاوی یک برچسب شناسایی فرکانس رادیویی (RFID) ، یک دستگاه فرستنده و/یا یک ریزتراشه باشند که بیشتر برای کنترل دسترسی یا پرداخت الکترونیکی استفاده می‌شود.

ذخیره سازی مغناطیسی[ویرایش]

اولین نمونه اولیه کارت نوار مغناطیسی که توسط IBM در اواخر دهه 1960 ساخته شد. نواری از نوار مغناطیسی سلفون به یک تکه مقوا با نوار چسب شفاف ثابت می شود.

ذخیره سازی مغناطیسی از جنگ جهانی دوم و ذخیره سازی داده های رایانه ای در دهه 1950 شناخته شده بود. [۷]

در سال 1969 یکی از مهندسان IBM به نام [./Https://en.wikipedia.org/wiki/Forrest_Parry Forrest Corry Parry] این ایده را داشت که یک تکه نوار مغناطیسی را که در آن زمان وسیله ذخیره سازی غالب بود، به پایه کارت پلاستیکی بچسباند. او تلاش کرد، ام موفق نشد. نوار یا تاب می خورد و یا ویژگی های آن تحت تأثیر چسب قرار می گرفت. پس از یک روز خسته کننده در آزمایشگاه، در تلاش برای تهیه چسب مناسب، با چند تکه نوار مغناطیسی و چندین کارت پلاستیکی به خانه آمد. وقتی وارد خانه شد همسرش در حال اتو کردن لباس بود. هنگامی که او منبع ناامیدی خود را توضیح داد، یعنی ناتوانی در چسبیدن نوار به پلاستیک به نحوی که کار کند،همسرش به او پیشنهاد کرد که از اتو برای ذوب کردن نوار استفاده کند. او آن را امتحان کرد و کار کرد. [۹] [۱۰] حرارت اتو به اندازه ای زیاد بود که نوار را به کارت بچسباند.

سمت جلوی اولین کارت اعتباری پلاستیکی نوار مغناطیسی. توجه داشته باشید که نوار مغناطیسی باریک در جلوی کارت قرار دارد. بعداً به قسمت پشتی تغییر یافت.
پشت اولین کارت اعتباری پلاستیکی نوار مغناطیسی
پشت کارت کاغذی کدگذاری شده با راه راه مغناطیسی اولیه. نوار مغناطیسی باریک در مرکز کارت با استفاده از رنگ دوغاب مغناطیسی اعمال شد.

پیشرفت‌های افزایشی از سال 1969 تا 1973 باعث توسعه و فروش پیاده‌سازی‌هایی شد که به کد جهانی محصول (UPC) معروف شد. [۱۱] [۱۲] [۱۳] این تلاش مهندسی منجر به تولید اولین کارت اعتباری پلاستیکی نوار مغناطیسی و کارت شناسایی توسط IBM شد که توسط بانک‌ها، شرکت‌های بیمه، بیمارستان‌ها و بسیاری دیگر مورد استفاده قرار می‌گرفت. [۱۱] [۱۴]

مشتریان اولیه شامل بانک‌ها، شرکت‌های بیمه و بیمارستان‌ها بودند که کارت‌های پلاستیکی خام را به آی‌بی‌ام ارائه کردند که با اطلاعات تماس آرم‌هایشان و داده‌هایی که قرار بود روی کارت‌ها کدگذاری و حک شود، از پیش چاپ شده بود. [۱۴] ساخت شامل چسباندن نوار مغناطیسی به کارت های پلاستیکی از پیش چاپ شده با استفاده از فرآیند مهر زنی داغ توسعه یافته توسط IBM بود. [۱۵] و 1973. [۱۶]

توسعه های بیشتر و استانداردهای رمزگذاری[ویرایش]

کار توسعه IBM که در سال 1969 آغاز شد ، هنوز به کار بیشتری نیاز داشت. مراحل مورد نیاز برای تبدیل رسانه نوار مغناطیسی به یک دستگاه قابل قبول صنعت شامل:

پرونده:Example of Magnetic stripe card used for vending with slots cut in it.jpg
نمونه ای از کارتی مربوط به اواخر دهه 1980 که در دستگاه های فروش غذا در انگلستان استفاده می شد
  1. ایجاد استانداردهای بین المللی برای محتوای ضبط نواری، از جمله اطلاعات، در چه قالبی و استفاده از کدهای تعریف کننده.
  2. تست میدانی دستگاه و استانداردهای پیشنهادی برای پذیرش بازار.
  3. توسعه مراحل ساخت مورد نیاز برای تولید انبوه تعداد زیادی کارت مورد نیاز.
  4. افزودن قابلیت های مشکل و پذیرش نوار به تجهیزات موجود.

این مراحل ابتدا توسط جروم سویگالز از بخش سیستم های پیشرفته آی بی ام، لوس گاتوس، کالیفرنیا ، از سال 1966 تا 1975 مدیریت شد.

در بیشتر کارت های نوار مغناطیسی، نوار مغناطیسی در یک فیلم پلاستیکی مانند قرار دارد.محل نوار مغناطیسی (5.66 میلی متر) از لبه کارت قرار دارد، و عرض نوار مغناطیسی(9.52 میلی متر) میباشد و شامل سه مسیر یا ترک است که هر کدام (2.79 میلی متر) است. ترک های یک و سه معمولاً با 210 بیت در اینچ (8.27 بیت در میلی متر) ضبط می شوند، در حالی که ترک دو معمولاً دارای تراکم ضبط 75 بیت در اینچ (2.95 بیت در میلی متر) است. هر مسیر یا ترک می تواند شامل نویسه های الفبایی عددی 7 بیتی یا نویسه های عددی 5 بیتی باشد. استانداردهای Track 1 توسط صنعت خطوط هوایی (IATA) ایجاد شده است. استانداردهای Track 2 توسط صنعت بانکداری (ABA) ایجاد شد. استانداردهای Track 3 توسط صنعت پس انداز صرفه جویی ایجاد شد.

خطوط نوار مغناطیسی که از این مشخصات پیروی می کنند معمولاً توسط اکثر سخت افزارهای پایانه فروش قابل خواندن هستند، که صرفاً رایانه های همه منظوره هستند که می توانند برای انجام کارهای خاص برنامه ریزی شوند. نمونه‌هایی از کارت‌هایی که از این استانداردها تبعیت می‌کنند عبارتند از: کارت‌های خودپرداز، کارت‌های بانکی (کارت‌های اعتباری و نقدی از جمله ویزا و مسترکارت )، کارت‌های هدیه، کارت‌های وفاداری ، گواهینامه‌های رانندگی ، کارت تلفن، کارت عضویت، کارت‌های انتقال مزایای الکترونیکی (مانند کوپن غذا )، و تقریباً هر برنامه ای که در آن اطلاعات ارزش یا امنیت روی خود کارت ذخیره نمی شود. در حال حاضر بسیاری از مراکز بازی های ویدئویی و سرگرمی از سیستم های کارت نقدی مبتنی بر کارت های نوار مغناطیسی استفاده می کنند.

شبیه سازی نوار مغناطیسی را می توان با اجرای هدهای کارت خوان مغناطیسی و فرم ویر تشخیص داد که می تواند امضای نویز مغناطیسی را که به طور دائم در تمام نوارهای مغناطیسی در طول فرآیند تولید کارت تعبیه شده است بخواند. این امضا را می‌توان همراه با طرح‌های رایج احراز هویت دو عاملی مورد استفاده در برنامه‌های ATM، نقطه‌فروشی بدهی/خرده‌فروشی و کارت‌های پیش‌پرداخت استفاده کرد. [۱۷]

نمونه‌های مقابل کارت‌هایی که عمداً استانداردهای ISO را نادیده می‌گیرند عبارتند از: کارت‌های کلید هتل، بیشتر کارت‌های مترو و اتوبوس، و برخی از کارت‌های تلفن پیش‌پرداخت ملی (مانند کشور قبرس ) که در آن‌ها موجودی مستقیماً روی نوار ذخیره و نگهداری می‌شود و از یک پایگاه داده از راه دور بازیابی نمی‌شود.

کارت های مالی[ویرایش]

در کارت های مغناطیسی حداکثر سه مسیر وجود دارد که به نام های 1، 2 و 3 شناخته می شوند. Track 3 تقریباً توسط شبکه های بزرگ جهانی استفاده نمی شود[نیازمند منبع] ، و اغلب روی نوار مغناطیسی باریک تر، حتی به صورت فیزیکی روی کارت وجود ندارد. کارتخوان های پایانه فروش تقریباً همیشه ترک 1 یا ترک 2 و گاهی اوقات هر دو را می خوانند، در صورتی که یک ترک قابل خواندن نباشد. حداقل اطلاعات حساب دارنده کارت مورد نیاز برای تکمیل تراکنش در هر دو مسیر موجود است. تراک 1 تراکم بیت بالاتری دارد (210 بیت در اینچ در مقابل 75)، تنها ترکی است که ممکن است حاوی متن حروف الفبا باشد، و از این رو تنها ترکی است که حاوی نام دارنده کارت است.

ترک 1 با کد معروف به DEC SIXBIT به اضافه برابری فرد نوشته شده است. اطلاعات مربوط به مسیر 1 در کارت های مالی در چندین قالب موجود است: A ، که برای استفاده اختصاصی صادر کننده کارت رزرو شده است ، B ، که در زیر توضیح داده شده است ، CM ، که برای استفاده توسط کمیته فرعی ANSI X3B10 و NZ رزرو شده است. برای استفاده توسط صادرکنندگان کارت در دسترس است:

ترک 1[ویرایش]

فرمت B:

  • Start sentinel - یک کاراکتر (به طور کلی '%')
  • Format code="B" - یک کاراکتر (فقط آلفا)
  • شماره حساب اصلی (PAN) - حداکثر 19 کاراکتر. معمولاً، اما نه همیشه، با شماره کارت اعتباری چاپ شده در جلوی کارت مطابقت دارد.
  • Field Separator - یک کاراکتر (به طور کلی '^')
  • نام - 2 تا 26 کاراکتر، نام‌های خانوادگی در صورت لزوم با فاصله از هم جدا شوند، جداکننده نام خانوادگی: /
  • Field Separator - یک کاراکتر (به طور کلی '^')
  • تاریخ انقضا - چهار کاراکتر به شکل YYMM.
  • کد سرویس - سه شخصیت
  • داده های اختیاری - ممکن است شامل نشانگر کلید تأیید پین (PVKI، 1 نویسه)، مقدار تأیید پین (PVV، 4 نویسه)، ارزش تأیید کارت یا کد تأیید کارت (CVV یا CVC، 3 نویسه) باشد.
  • End sentine- یک شخصیت (به طور کلی "؟" )
  • بررسی افزونگی طولی ( LRC ) - یک کاراکتر و یک کاراکتر اعتبار است که از داده های دیگر در مسیر محاسبه می شود.
ترک 2[ویرایش]

این قالب توسط صنعت بانکداری (ABA) توسعه یافته است. این تراک با یک طرح 5 بیتی (4 بیت داده + 1 برابری) نوشته شده است که به شانزده کاراکتر ممکن اجازه می دهد که شامل اعداد 0-9 به اضافه شش کاراکتر هستند. : ; < = > ? . انتخاب شش علامت نقطه گذاری ممکن است عجیب به نظر برسد، اما در واقع شانزده کد به سادگی به محدوده ASCII 0x30 تا 0x3f نشان داده می شوند، که ده کاراکتر رقمی به اضافه آن شش نماد را تعریف می کند. فرمت داده ها به شرح زیر است:

  • Start sentinel - یک کاراکتر (به طور کلی ';')
  • شماره حساب اصلی (PAN) - حداکثر 19 کاراکتر. معمولاً، اما نه همیشه، با شماره کارت اعتباری چاپ شده در جلوی کارت مطابقت دارد.
  • جداکننده - یک کاراکتر (به طور کلی '=')
  • تاریخ انقضا - چهار کاراکتر به شکل YYMM.
  • کد سرویس - سه رقمی رقم اول قوانین مبادله را مشخص می کند، رقم دوم پردازش مجوز و رقم سوم محدوده خدمات را مشخص می کند.
  • داده های اختیاری - مانند مسیر یک
  • End sentinel - یک شخصیت (به طور کلی "؟" )
  • بررسی افزونگی طولی ( LRC ) - یک کاراکتر و یک کاراکتر اعتبار است که از سایر داده‌های موجود در مسیر محاسبه می‌شود. اکثر دستگاه‌های خواننده وقتی کارت به لایه نمایش کشیده می‌شود این مقدار را بر نمی‌گردانند و از آن فقط برای تأیید ورودی داخلی به خواننده استفاده می‌کنند.

مقادیر کد خدمات رایج در کارت های مالی:

رقم اول

1: تبادل بین المللی خوب است
2: تبادل بین المللی، در صورت امکان از آی سی (تراشه) استفاده کنید
5: مبادله ملی فقط به جز توافق دوجانبه
6: مبادله ملی فقط به جز توافق دوجانبه، در صورت امکان از IC (تراشه) استفاده کنید
7: هیچ مبادله ای به جز توافق دوجانبه (حلقه بسته) وجود ندارد.
9: تست کنید

رقم دوم

0: عادی
2: با صادرکننده از طریق وسایل آنلاین تماس بگیرید
4: تماس با صادرکننده از طریق وسایل آنلاین به جز توافق دوجانبه

رقم سوم

0: بدون محدودیت، پین مورد نیاز است
1: بدون محدودیت
2: فقط کالا و خدمات (بدون پول نقد)
3: فقط خودپرداز، پین مورد نیاز است
4: فقط پول نقد
5: فقط کالا و خدمات (بدون پول نقد)، پین مورد نیاز است
6: بدون محدودیت، در صورت امکان از پین استفاده کنید
7: فقط کالاها و خدمات (بدون پول نقد)، در صورت امکان از پین استفاده کنید


*Start Sentinel - one character (generally '%')
  • State or Province - two characters
  • City - variable length (seems to max out at 13 characters)
  • Field Separator - one character (generally '^') (absent if city reaches max length)
  • Last Name - variable length
  • Field Separator - one character (generally '$')
  • First Name - variable length
  • Field Separator - one character (generally '$')
  • Middle Name - variable length
  • Field Separator - one character (generally '^')
  • Home Address (house number and street) - variable length
  • Field Separator - one character (generally '^')
  • Unknown - variable length
  • End Sentinel - one character (generally '?')

داده های زیر در مسیر 2 ذخیره می شود:

داده های زیر در مسیر 3 ذخیره می شود:

*Template V#
  • Security V#
  • Postal Code
  • Class
  • Restrictions
  • Endorsements
  • Sex
  • Height
  • Weight
  • Hair Color
  • Eye Color
  • ID#
  • Reserved Space
  • Error Correction
  • Security

انواع دیگر کارت[ویرایش]

کارت های هوشمند نسل جدیدتری از کارت ها هستند که دارای مدار مجتمع هستند. برخی از کارت‌های هوشمند دارای کنتاکت‌های فلزی برای اتصال الکتریکی کارت به خواننده هستند و کارت‌های بدون تماس از میدان مغناطیسی یا فرکانس رادیویی ( RFID ) برای خواندن مجاورت استفاده می‌کنند.

کارت‌های هوشمند ترکیبی علاوه بر تراشه، دارای یک نوار مغناطیسی نیز هستند که معمولاً در کارت‌های پرداخت یافت می‌شود، به طوری که کارت‌ها با پایانه‌های پرداختی که فاقد کارت‌خوان هوشمند هستند نیز سازگار هستند.

کارت هایی با هر سه ویژگی: نوار مغناطیسی، تراشه کارت هوشمند و تراشه RFID نیز رایج می شوند زیرا فعالیت های بیشتر مستلزم استفاده از چنین کارت هایی است. [۱۸]

آسیب پذیری ها[ویرایش]

DEF CON 24[ویرایش]

در طول DEF CON 24، وستون هکر کلیدهای هتل هک و سیستم های فروش را ارائه کرد. در این سخنرانی، هکر نحوه عملکرد کارت‌های نوار مغناطیسی و استفاده از نرم‌افزار جعل، [۱۹] و یک آردوینو برای دسترسی مدیریتی از کلیدهای هتل، از طریق کارکنان خدماتی که از کنار او عبور می‌کنند، توضیح داد. هکر ادعا می‌کند که از کلیدهای مدیریتی سیستم‌های POS در سیستم‌های دیگر استفاده کرده است، و به طور موثر دسترسی به هر سیستمی را با یک نوار مغناطیسی خوان فراهم می‌کند و دسترسی برای اجرای دستورات ممتاز را فراهم می‌کند.[نیازمند منبع]

استفاده[ویرایش]

شناسایی با کارت دیجیتال معمولاً به چند روش انجام می شود:

  1. نمایش یک کد QR در تلفن هوشمند مشتری به میزبان شناسایی کننده ( صندوقدار به عنوان مثال ). کد QR منحصر به فرد حریم خصوصی هر مشتری را تضمین می کند.
  2. برقراری اتصال پروتکل NFC با قرار دادن تلفن هوشمند در نزدیکی NFC Reader (با استفاده از روش شبیه سازی کارت میزبان ).
  3. استفاده از IoB (شناسایی از طریق بلوتوث، روشی منسوخ که به ندرت استفاده می شود) یا PoB (پرداخت از طریق بلوتوث).

همچنین ببینید[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Brian X. Chen (December 1, 2021). "How to Carry Your Covid Health Data on a Smartphone". The New York Times. Retrieved August 29, 2022.
  2. ↑ "Q & A for a digital world". The New York Times. November 8, 2007. Retrieved August 29, 2022.
  3. ↑ J. D. Biersdorfer (October 10, 2002). "Memory Cards as Kin That Can't Get Along". The New York Times. Retrieved August 29, 2022.
  4. ↑ "Digital credit card replacement Coin is almost ready to swipe — the Coin Beta begins today". August 22, 2014.
  5. ↑ "MTA Looks to Replace MetroCard With System Using 'Contactless Media'". CNBC NBC New York. April 13, 2016. Retrieved November 30, 2016.
  6. ↑ "AES Historical Committee". www.aes.org.
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Jerome Svigals, The long life and imminent death of the mag-stripe card, IEEE Spectrum, June 2012, p. 71
  8. ↑ "Google Pay - Learn What the Google Pay App is & How to Use It".
  9. ↑ "IBM100 - Click on "View all icons". Click on 8th row from the bottom titled "Magnetic Stripe Technology"". IBM. February 3, 2011. Retrieved February 3, 2011.
  10. ↑ "Article on Forrest Parry, pages 3-4" (PDF). Archived from the original (PDF) on 2011-10-27. Retrieved November 29, 2011.
  11. ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ "IBM Archives: DPD chronology - page 4". 03.ibm.com. January 23, 2003. Retrieved October 25, 2015.
  12. ↑ Kennedy, Pagan (January 4, 2013). "Who Made That Universal Product Code". The New York Times. Retrieved 2015-10-25.
  13. ↑ "IBM100 - UPC". 03.ibm.com. March 7, 2012. Retrieved 2015-10-25.
  14. ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ "IBM100 - System 360". 03.ibm.com. April 7, 1964. Retrieved 2015-10-25.
  15. ↑ U.S. Patent ۳٬۶۸۵٬۶۹۰, "Credit card automatic currency dispenser"; Thomas Barnes, George Chastain, and Marion Karecki; issued August 22, 1972
  16. ↑ U.S. Patent ۳٬۷۶۱٬۶۸۲, "Credit card automatic currency dispenser"; Thomas Barnes, George Chastain, and Don Wetzel; issued September 25, 1973
  17. ↑ "Welcome to MagnePrint®: What is MagnePrint?". Magneprint.com. Retrieved 2011-11-29.
  18. ↑ "ID Card Supply Now Offers Triple-Secure ID Cards With Magnetic Strip, RFID and Smart Chip - Press Release". Digital Journal. 2014-07-09. Retrieved 2015-10-25.
  19. ↑ "Samy Kamkar: MagSpoof - credit card/magstripe spoofer". samy.pl. Retrieved 2016-12-02.

الگو:Means of Exchange

لینک های خارجی[ویرایش]

الگو:Magnetic storage media

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=پیش‌نویس:کارت_دیجیتال&oldid=36489672»