هور حمار

مختصات: ۳۰°۴۴′۲۱″ شمالی ۴۷°۲۶′۱۹″ شرقی / ۳۰٫۷۳۹۱۷°شمالی ۴۷٫۴۳۸۶۱°شرقی / 30.73917; 47.43861
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نیزارهای شرقی حمّار
میراث جهانی یونسکو
بخشی ازاهوار جنوبی عراق
معیار ثبتMixed: (iii)(v)(ix)(x)
شمارهٔ ثبت۱۴۸۱–۰۰۳
تاریخ ثبت۲۰۱۶
مساحت۲۰٬۳۴۲ هکتار (۷۸٫۵۴ مایل مربع)
منطقه حائل۱۲٬۷۲۱ هکتار (۴۹٫۱۲ مایل مربع)
مختصات۳۰°۴۴′۲۱″ شمالی ۴۷°۲۶′۱۹″ شرقی / ۳۰٫۷۳۹۱۷°شمالی ۴۷٫۴۳۸۶۱°شرقی / 30.73917; 47.43861
هور حمار در عراق واقع شده
هور حمار
موقعیت هور حمار در عراق
گزینش‌ها
نام رسمیهور حمّار
تاریخ ثبت۷ آوریل ۲۰۱۴
شماره ثبت2242[۱]

نیزارهای حمّار یا هور حمّار (عربی: هور الحمار) مجموعه تالاب‌های بزرگی در جنوب‌شرقی عراق است که بخشی از مرداب‌های بین‌النهرین در سامانه رودخانه‌ای دجله و فرات به‌شمار می‌روند. از نظر تاریخی، نیزارهای حمّار در طول سیل‌های فصلی تا ۴٬۵۰۰ کیلومتر مربع (۱٬۷۰۰ مایل مربع) نیز گسترش یافته‌است. این نیزارها در طول دهه ۱۹۹۰ توسط پروژه‌های بزرگ زهکشی، سد و دایک سازی تخریب شدند. از سال ۲۰۰۳ به این‌سو، نیزارها به دنبال جریان دوباره سیلاب و تخریب سدها در حال بهبود هستند.[۲]

جغرافیا[ویرایش]

نیزارهای حمّار در استان ذی‌قار و استان بصره قرار دارند. این نیزارها از سمت شمال به شهر قرنه، از سمت جنوب‌شرقی به رود فرات، در جنوب‌شرقی به شهر بصره، در جنوب به دریاچه‌های آب شور و بیابان عربی و از غرب و شمال‌غربی به مراکز شهری ناصریه و الجبایش محدود می‌شوند. منابع اصلی آب هور حمّار، فرات و شاخه‌های آن است. آب اضافی از دجله نیز از طریق سرریز از نیزارهای مرکزی به هور حمّار می‌رسد. تا دهه ۱۹۷۰، این هور بیش از ۱۲۰ در ۲۵ کیلومتر (۷۵ در ۱۶ مایل) امتداد داشت و به‌طور دائم منطقه ای به وسعت ۲٬۸۰۰ کیلومتر مربع (۱٬۱۰۰ مایل مربع) را پوشش می‌داد که در طول سیل‌های فصلی تا حدود ۴٬۵۰۰ کیلومتر مربع (۱٬۷۰۰ مایل مربع) نیز گسترش می‌یافت.[۱] در آن زمان، این هور بزرگ‌ترین مرداب غرب آسیا بود.[۲]

دریاچهٔ بیش‌پرورد[۳] و نسبتاً لب‌شور حمّار، بزرگ‌ترین پهنه آبی در هورهای حمّار است.

گروه‌های قومی[ویرایش]

عرب‌های هور قوم اصلی ساکن این منطقه هستند.[۱]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Al Shabeeb, S. (2015). Ramsar Information Sheet for Site no. 2242, Hammar Marsh, Iraq (PDF). Gland: Ramsar Sites Information Service.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Richardson, C.J.; Hussain, N.A. (2006). "Restoring the Garden of Eden: an ecological assessment of the marshes of Iraq". BioScience. 56 (6): 477–489. doi:10.1641/0006-3568(2006)56[477:RTGOEA]2.0.CO;2.
  3. «دریاچهٔ بیش‌پرورد» [مهندسی محیط‌زیست و انرژی] هم‌ارزِ «eutrophic lake»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر هشتم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۰۸-۸ (ذیل سرواژهٔ دریاچهٔ بیش‌پرورد)