نورون تک‌قطبی
| نورون تک‌قطبی کاذب | |
|---|---|
 1: نورون تک‌قطبی کاذب، 2: نورون دوقطبی | |
| شناسه‌ها | |
| TH | H2.00.06.1.00046 |
| FMA | 67278 |
جسم سلولی نورون‌های تک‌قطبی[۱][۲] (به انگلیسی: Unipolar neurons) فقط یک نوریت دارد که به فاصلۀ کوتاهی از جسم سلولی، به دو شاخه تقسیم می‌شود؛ یکی از آن‌ها به طرف محیط و دیگری به دستگاه عصبی مرکزی می‌رود. شاخه‌های این نوریت واحد، ویژگی‌های عملی و ساختمانی یک آکسون را دارند. در این نوع نورون، به شاخه‌های انتهایی ظریف که در انتهای محیطی آکسون در محل گیرنده یافت می‌شوند، دندریت گفته می‌شود. در انسان نورون یک‌قطبی دیده نمی‌شود؛ نورون‌هایی که دارای جسم سلولی مدور هستند و یکی زائدۀ عصبی از این جسم سلولی خارج شده و به دو شاخه تقسیم می‌شوند، نورون‌های یک‌قطبی کاذب (به انگلیسی: Pseudounipolar neurons) خوانده می‌شوند. نمونه‌هایی از این نوع نورون در گانگلیون پشتی نخاع یافت می‌شود.
منابع[ویرایش]
- ↑ انجمن علوم اعصاب؛ پناهی، رضا؛ سور، بهنام؛ شهبازی، علی؛ حق‌پرست، عباس (۱۳۹۸). حقایق مغز. تهران: انتشارات ستایش هستی. صص. ۲۸۳. شابک ۹۷۸-۶۲۲-۶۴۴۵-۶۳-۴.
- ↑ بافت‌شناسی پایه جان کوئیرا، آنتونی ال.مشر، ترجمه غلامرضا حسن‌زاده، سیمین فاضلی‌پور، طاهره طلائی، رستم قربانی، مظفر خزاعی، تهمینه ملک و دیگران. ج. ۱ جلد. انتشارات ابن‌سینا، انتشارات گذر. ۱۴۰۱. صص. ۶۶۹. شابک ۹۷۸-۶۲۲-۷۶۶۴-۱۷-۱.
- ریچارد اس. اسنل. نوروآناتومی بالینی اسنل. ترجمهٔ حسن‌زاده، اکبری، فتح‌اللهی، ملکی. تهران: انتشارات نسل فردا، 1388. شابک ۹۷۸−۹۶۴−۲۵۳۶−۳۵−۱.