گره رانویه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
گره رانویه
Drawing of a peripheral nerve axon (labeled "axis cylinder"), showing a node of Ranvier along with other features
Nodes of Ranvier
جزئیات
شناسه‌ها
لاتینincisura myelini
MeSHD011901
THH2.00.06.2.03015
ساختار نورون

گره رانویه فرو رفتگی‌های غلاف میلین در تارهای عصبی است. در واقع فواصلی در رشته‌های عصبی که در آن‌ها غلاف میلین وجود ندارد، گره رانویه نام دارد. هدایت پیام عصبی در این رشته از گرهی به گره دیگر است. این گره‌ها شتاب پتانسیل کار از یک گره به گره بعدی را افزایش می‌دهد. به دلیل وجود گره رانویه در تارهای عصبی میلین دار سرعت هدایت پتانسیل کار در این تارها از سایر تارهای عصبی بیشتر است. هدایت پیام عصبی در تارهای عصبی میلین دار از یک گره رانویه به گره بعدی صورت می‌گیرد و به صورت جهشی است و همین امر موجب می‌شود که هدایت پیوسته با حداکثر سرعت ۱۲۰ متر بر ثانیه انجام شود. هدایت پیام عصبی در تارهای عصبی بدون میلین بسیار آهسته تر و با سرعت ۵ متر بر ثانیه ( حداقل سرعت) صورت می‌گیرند.

تاریخچه[ویرایش]

لویی آنتونیو رانویه ۱۸۳۵-۱۹۲۲

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • آرتور گایتون، جان ادوارد هال (۱۳۸۶)، «فیزیولوژی عصبی»، فیزیولوژی پزشکی گایتون، ترجمهٔ احمدرضا نیاورانی، سماط، شابک ۹۶۴-۵۷۸۹-۹۸-۲
  • تونی اسمیت، سو دیویدسن (۱۳۸۴مغز و سیستم عصبی، ترجمهٔ عباس تیرگانی، بیژن معصوم، نشر سنبله، شابک ۹۶۴-۳۹۲-۰۷۱-۲
  • پ. لاژه (۱۳۷۵بیولوژی و فیزیولوژی عصبی، ترجمهٔ علی حائری روحانی، انتشارات دانشگاه تهران