فلیسطیه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فلیسطیه

۱۱۷۵ قبل از میلاد–۶۰۴ قبل از میلاد
فلیسطیه (قرمز) و همسایگان، ح. ۸۳۰ قبل از میلاد
فلیسطیه (قرمز) و همسایگان، ح. ۸۳۰ قبل از میلاد
زبان(های) رایجزبان فلیسطی، کنعانی، عبری
دین(ها)
دین کنعانی
نام(های) اهلیتفلیسطی
حکومتفدراسیون
دوره تاریخیعصر آهن
۱۱۷۵ قبل از میلاد
• فتح شام توسط آشور
۶۰۴ قبل از میلاد
پیشین
پسین
کنعان (منطقه)
امپراتوری آشوری نو
امروز بخشی ازمصر
اسرائیل
فلسطین

فلیسطیه (عبری: פְּלֶשֶׁת‎، Pəlešeṯ، یونانی باستان (LXX): Φυλιστιιμ‏ Phulistiim) منطقه‌ای در جنوب‌غربی شام بود که شهرهایی نظیر اشکلون، اشدود، غزه، یافا و غیره در آن واقع بودند. ساکنان این منطقه فلیسطی‌ها بودند که گمان می‌رود هندواروپایی باشند و در حدود ۱۲۰۰ قبل از میلاد در کنعان ساکن شدند.[۱] بخت نصر در سال ۶۰۴ قبل از میلاد به فلیسطیه حمله کرد و اشکلون را به آتش کشید و منطقه را به امپراتوری بابل نو ضمیمه کرد؛ زان پس، دیگر چیزی از فلیسطی‌ها در تاریخ شنیده نشد.

فلیسطی‌ها نقش پررنگی در داستان‌های تنخ دارند و در این روایات بارها به آنان اشاره شده‌است.

منابع[ویرایش]

  1. John Noble Wilford (29 September 1992). "Philistines Were Cultured After All, Say Archeologists". The New York Times (به انگلیسی). Retrieved 20 May 2021. I am willing to state flatly that the Sea Peoples, including the Philistines, were Mycenaean Greeks

پیوند به بیرون[ویرایش]