شمس‌الدین اصفهانی
| شمس‌الدین اصفهانی | |
|---|---|
| درگذشت | ۱ ژانویهٔ ۱۲۴۹ |
صاحب شمس‌الدین محمد اصفهانی وزیر غیاث‌الدین کیخسرو و عزالدین کیکاوس از سلجوقیان روم بوده و از ادیبان نامی زمان خود. او به زبان عربی و فارسی شعر نیکو می‌سروده‌است.
یکی از شخصیت‌های ایرانی حاضر در قلمرو سلجوقیان روم بود که پس از ورود به دربار این دولت توانست طی یک دوره تقریباً سی ساله، بین سالهای ۶۱۶ تا ۶۴۶ ه.ق - یعنی از دوره سلطنت سلطان عزالدین کیکاووس یکم تا دوره سلطنت سلطان عزالدین کیکاووس دوم- مراحل ترقی را پشت سر بگذارد. وی در دربار سلجوقیان روم پس از دستیابی به مناصبی همچون ناظر (اشراف) مطبخ، منشی خاص سلطان (طغرایی)، سرداری سپاه، نایب (نیابت) سلطان و سرانجام وزارت، نقشی چشمگیر در اوضاع سیاسی و فرهنگی قلمرو سلجوقیان روم ایفا کرد.[۱]
شمس‌الدین محمد اصفهانی سرانجام به دستور رکن‌الدین قلج ارسلان چهارم کشته شد.
منابع[ویرایش]
- ↑ روستا، جشمید و دیگران: تحلیلی بر خدمات سیاسی و فرهنگی صاحب شمس‌الدین محمد اصفهانی به دولت سلجوقیان روم (از ۶۱۶ تا ۶۴۶ه.ق). در نشریه: پژوهش‌های تاریخی. دوره ۴، شماره ۱. بهار ۱۳۹۱.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Shams al-Din Isfahani». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۹ دسامبر ۲۰۱۹.
| خاندان بنیانگذار |
| 
 | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| سلاجقه بزرگ |
| ||||||||||||
| سلاطین منطقهای |
| ||||||||||||
| دودمانهای مرتبط | |||||||||||||
| موضوعات مرتبط | |||||||||||||
 | این یک مقالهٔ خرد افراد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |