سلجوقیان خراسان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سلجوقیان خراسان نام دودمانی ترک تبار و با فرهنگ ایرانی–اسلامی بود که در سده‌های پنجم و ششم هجری بر خراسان حکومت کرد.[۱]

تاریخچه[ویرایش]

پس از درگذشت سلطان محمد یکم، امپراتوری سلجوقی به دو بخش شرقی و غربی تقسیم شد. قسمت شرقی به دست احمد سنجر و قسمت غربی به دست محمود اول افتاد. سنجر پس از کشمکش‌های فراوان توانست بر خراسان چیره شود و پس از مدتی به مقام سلطان رسید. عاقبت سنجر پس از ۶۲ سال حکومت بر اثر کهن‌سالی درگذشت و از آنجایی که ولیعهدی نداشت خواهرزاده اش رکن‌الدین محمود به سلطنت رسید؛ اما سلطنت رکن‌الدین زیاد طولی نکشید و ۵ سال بعد به دست یکی از بزرگان سلجوقی کور شد و به زندان افتاد. بدین ترتیب حکومت سلجوقیان خراسان به پایان رسید.[۱]

تبارنامه[ویرایش]

دقاق تیمور یالیغ
سلجوق بیگ
ارسلان اسرائیلمیکائیلموسی
ابراهیم ینال
  سلیمان یکم
  منصور
سلیمانقرا ارسلان قاورد
تتشتکشارسلان ارغوان
  داود
  سلیمان‌شاه
  محمد دوم
  کیقباد دوم
  قلیچ ارسلان چهارم
  کیخسرو سوم

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ «پاور پوینت حکومت سلجوقیان». دریافت‌شده در ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۳.