زبان فیلیپینی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فیلیپینی
Wikang Filipino
بیان[wɪˈkɐŋ ˌfi:liˈpi:no]
زبان بومی درفیلیپین
شمار گویشوران
۴۵ میلیون  (۲۰۱۳)[۱]
لاتین (الفبای فیلیپینی)
بریل فیلیپینی
وضعیت رسمی
زبان رسمی در
 فیلیپین
 انجمن ملل آسیای جنوب شرقی
تنظیم‌شده توسطکمیسیون زبان فیلیپینی
کدهای زبان
ایزو ۲–۶۳۹fil
ایزو ۳–۶۳۹fil
گلاتولوگfili1244[۲]
زبان‌شناسی31-CKA-aa
{{{mapalt}}}
  کشورهایی با بیش از ۵۰۰٬۰۰۰ گویشور
  کشورهایی با ۱۰۰٬۰۰۰–۵۰۰٬۰۰۰ گویشور
  رایج در جوامع کوچک‌تر
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آی‌پی‌ای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامت‌های سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسه‌های یونی‌کد ببینید.

زبان فیلیپینی زبان ملی و رسمی کشور فیلیپین است. این زبان از سال ۱۹۸۷ در قانون اساسی فیلیپین به عنوان زبان رسمی این کشور برگزیده شد. فیلیپینی یک زبان آسترونزیایی است که در عمل، نسخه‌ای استاندارد شده از زبان تاگالوگ به‌شمار می‌رود، هرچند که به‌طور قانونی از آن زبان تمایز داده می‌شود. گاهی این زبان به‌طور نادرست به‌عنوان نام عمومی برای همه زبان‌های فیلیپین به‌کار می‌رود که پس از دگرگونی‌ها، گاهی به عنوان گویش‌ها منتج می‌گردد.

الفبا[ویرایش]

خط فیلیپینی همان الفبای لاتین است که همراه با تغییراتی در این زبان به‌کار می‌رود. این الفبا از ۲۸ حرف تشکیل شده‌است که دربرگیرندهٔ مجموعهٔ کامل ۲۰ حرفی از آباکادا، الفبای تاگالوگ (شامل دونویسهٔ Ng) و ۸ حرف از الفبای اسپانیایی شامل (C, F، J، Ñ، Q, V، X و Z) است.

گویشوران[ویرایش]

زبان فیلیپینی در مجموع در حدود ۹۰ میلیون نفر گویشور دارد که ۶۰ میلیون نفر از این تعداد، به‌عنوان زبان دوم به فیلیپینی سخن می‌گویند.

منابع[ویرایش]

  1. فیلیپینی at اتنولوگ (18th ed., 2015)
  2. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Filipino". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)
  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Filipino language»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد. (بازیابی در ۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۰۸).