زالزالک ایرانی
 | این مقاله فقط بر پایهٔ یک منبع نوشته شده است. (اوت ۲۰۱۴) |
| زالزالک ایرانی | |
|---|---|
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | گیاه |
| راسته: | گل‌سرخ‌سانان |
| تیره: | گلسرخیان |
| سرده: | زالزالک |
| گونه: | C. persica |
| نام دوبخشی | |
| Crataegus persica Pojark | |
زالزالک ایرانی (قرمز) (نام علمی: Crataegus persica)، گونه‌ای زالزالک است که بومی استان چهارمحال و بختیاری است.[۱]
ویژگی‌ها[ویرایش]
شاخه‌های جوان آن کرک‌های بلند دارند و جدا و به رنگ قهوه‌ای تیره هستند و شاخه‌های مسن‌تر آن به رنگ خاکستری-تیره است. برگ‌های آن طول ۴٫۵–۶ و عرض ۴٫۵–۵ سانتی‌متر، با محیط لوزی تا تخم‌مرغی، بالایی‌ها سه اوله و بقیه ۵–۹ لوبی است.[۲]
این گونه از زالزالک به عنوان یک پایه مقاوم به کلروز برای ارقام تجاری درختان به مورد استفاده قرار می‌گیرند. این گونه از زالزالک به دلیل مقاومت بالایی که به شرایط نامناسب محیطی دارد، می‌تواند به عنوان پایه نیز مورد استفاده قرار بگیرد. در صورتی که ارقام به خوراکی روی زالزالک ایرانی (قرمز) پیوند زده شوند، موجب افزایش تحمل شرایط نامساعد محیطی می‌شود.[۳] .
جستارهای وابسته[ویرایش]
- زالزالک زرد - گونه‌ای از زالزالک که در ایران، سوریه، فلسطین، لبنان، عراق، آناتولی، ترکمنستان و تالش می‌روید.
پانویس[ویرایش]
- ↑ ولی‌الله مظفریان، درختان و درختچه‌های ایران، صفحهٔ ۷۱۴
- ↑ ولی‌الله مظفریان، درختان و درختچه‌های ایران، صفحهٔ ۷۱۳.
- ↑ Valipour, M. et al. (2018), Physiological responses of hawthorn (Crataegus persica Pojark.) and quince (Cydonia oblonga Mill.) rootstocks to bicarbonate‐induced iron deficiency in nutrient solution. J. Plant Nutr. Soil Sci. , 181: 905-913. doi:10.1002/jpln.201700576
منابع[ویرایش]
- مظفریان، ولی‌الله (چاپ سوم ۱۳۸۹). درختان و درختچه‌های ایران. تهران: فرهنگ معاصر. شابک ۹۶۴-۸۶۳۷-۰۳-۲. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک)
 | این یک مقالهٔ خرد مرتبط با گیاه‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |