روابط چین و اسرائیل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
روابط اسرائیل و چین
نقشهٔ مکان‌نمای اسرائیل و چین

اسرائیل
چین
سفارتخانه
سفارت چین تل آویوسفارت اسرائیل پکن
نماینده
سفیر زوی هیفتسسفیر ژان یون شین
سفارت چین در تل آویو

روابط چین و اسرائیل (به چینی: 中 以 关系 Zhōng yǐ guānxì. به زبان عبری: יחסי ישראל-סין Yechasei Yisrael-Sin) روابط دیپلماتیک، اقتصادی، فرهنگی، نظامی بین جمهوری خلق چین و دولت اسرائیل است.

اسرائیل اولین کشوری در خاورمیانه بود که جمهوری خلق چین را به عنوان حکومت مشروع چین به رسمیت شناخت.[۱] با این حال، چین تا سال ۱۹۹۲ روابط عادی دیپلماتیک با اسرائیل برقرار نکرد.[۲] از آن زمان، اسرائیل و چین به‌طور فزاینده پیوندهای نزدیک استراتژیک اقتصادی، نظامی و تکنولوژیکی با یکدیگر برقرار کرده‌اند.[۳][۴][۵] اسرائیل در پکن سفارت دارد و قصد دارد کنسولگری جدیدی در چنگدو افتتاح کند، که سومین کنسولگریش در سرزمین اصلی چین خواهد بود.[۶] چین سومین شریک تجاری بزرگ اسرائیل در سطح جهان و بزرگترین شریک تجاری آن در آسیای شرقی است.[۷][۸] حجم تجارت از ۵۰ میلیون دلار در سال ۱۹۹۲ به ۱۵ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۳ افزایش یافته‌است.[۹] [۱۰][۱۱][۱۲][۱۳][۱۴][۱۵] علاوه بر این، چین یکی از معدود کشورهای جهان است که به‌طور همزمان روابط گرم با اسرائیل، فلسطین و جهان اسلام را به‌طور کلی حفظ می‌کند.[۱۶]

وضعیت چین به عنوان یک قدرت بالقوه جهانی باعث شده اسرائیل با ادغام نفوذ جهانی چین با مدیریت اقتصادی اسرائیل و اهمیت استراتژیک منطقه ای خود در خاورمیانه، روابط نزدیک تنگاتنگ تر با چین را حفظ کند.[۱۱][۱۷][۱۸] پکن از ثبات سیاسی و نبوغ دیپلماتیک اسرائیل قدردانی کرده و دولت یهود را یکی از ارکان منطقه ای برای تأمین نفوذ چین در خاورمیانه و کل جهان می‌داند.

اسکله نیروی دریایی چین در اسرائیل
هیئت چینی در راهپیمایی اورشلیم

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Sino-Israel Relations
  2. ↑ "China marks 17 years with Israel" بایگانی‌شده در ۲۰۰۹-۱۰-۱۲ توسط Wayback Machine. Haaretz. 27 September 2009. Retrieved 11 March 2013.
  3. ↑ "Israel, China in Talks to Become Major Financial Allies". Israel National News. July 7, 2015.
  4. ↑ Chester, Sam (June 28, 2013). "As Chinese-Israeli Relations Enjoy a Second Honeymoon, America Frets". Tablet.
  5. ↑ Tepper, Aryeh (September 2015). "China's Deepening Interest in Israel". The Tower.
  6. ↑ "Chinese foreign minister's visit to Israel clouded by terrorism case against Bank of China". Fox News. 25 March 2015.
  7. ↑ Benmeleh, Yaacov (May 19, 2014). "Israel's Tech Industry Is Becoming All About 'China, China, China". Bloomberg.
  8. ↑ Gregory Noddin Poulin, The Diplomat. "Sino-Israeli Economic Ties Blossoming". The Diplomat.
  9. ↑ "China-Israel relations are bound to blossom H.E. GAO YANPING". The Jerusalem Post - JPost.com.
  10. ↑ Walgrove, Amanda (March 25, 2011). "Jewish History in China Boosting Sino-Israeli Relations". Moment.
  11. ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ "China learns Israeli agri-tech". Consulate of Israel in Hong Kong and Macau. May 3, 2012.
  12. ↑ Bolton, Kerry (August 18, 2010). "Chinese TV Series Lauds Israel: The Alliance Between China and Zionism". Foreign Policy Journal.
  13. ↑ "China's ambassador to Israel, Zhao Jun, is in love". Zionist Council of NSW. September 30, 2010. Archived from the original on August 23, 2017. Retrieved August 23, 2017.
  14. ↑ Khlystov, Yuri (June 29, 2016). "Similarities Between Chinese People and Jewish People". Lao Wai Career. Archived from the original on 11 April 2022. Retrieved 18 May 2020.
  15. ↑ Katz, Yaakov (May 15, 2017). "How Israel Used Weapons and Technology to Become an Ally of China". NewsWeek.
  16. ↑ Lin, Christina (July 26, 2014). "Will the Middle Kingdom Join the Middle East Peace Quartet?". Times of Israel. Retrieved 29 July 2014.
  17. ↑ Keeley, Sean (January 24, 2017). "The Eight Great Powers of 2017". The American Interest.
  18. ↑ "Ynetnews Opinion - US alienation leading to Israeli-Chinese renaissance". Ynetnews.com. 18 April 2015. Retrieved 2017-07-18.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=روابط_چین_و_اسرائیل&oldid=37985983»