امیر شریف‌الدین
امیر شریف‌الدین | |
|---|---|
 | |
| دومین نخست‌وزیر اندونزی | |
| دوره مسئولیت ۳ ژوئیه ۱۹۴۷ – ۲۹ ژانویه ۱۹۴۸ | |
| رئیس‌جمهور | احمد سوکارنو |
| پس از | Sutan Sjahrir |
| پیش از | محمد حتی |
| سومین وزیر دفاع جمهوری اندونزی | |
| دوره مسئولیت ۱۴ نوامبر ۱۹۴۵ – ۲۹ ژانویه ۱۹۴۸ | |
| رئیس‌جمهور | احمد سوکارنو |
| پس از | امام محمد وشیکویو |
| پیش از | محمد حتی |
| یکمین وزیر ارتباطات و اطلاعات جمهوری اندونزی | |
| دوره مسئولیت ۲ سپتامبر ۱۹۴۵ – ۱۲ مارس ۱۹۴۶ | |
| رئیس‌جمهور | احمد سوکارنو |
| پس از | نامعلوم |
| پیش از | محمد نصیر |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | امیر شریف‌الدین هاراهاپ ۲۷ آوریل ۱۹۰۷ مدان |
| درگذشته | ۱۹ دسامبر ۱۹۴۸ (۴۱ سال) سوراکارتا |
| ملیت | اندونزی |
| حزب سیاسی | حزب سوسیالیست اندونزی حزب کمونیست اندونزی |
| تخصص | سیاستمدار |
امیر شریف‌الدین هاراهاپ (انگلیسی: Amir Sjarifuddin Harahap; ۲۷ آوریل ۱۹۰۷ – ۱۹ دسامبر ۱۹۴۸) یک سیاستمدار سوسیالیست و یکی از نخستین رهبران جمهوری اندونزی بود که در انقلاب ملی در این کشور نخست‌وزیر شد. او یکی از رهبران مهم چپ در طول انقلاب بود که از یک خانواده مسلمان بتک به مسیحیت گرویده بود. او در سال ۱۹۴۸ به دلیل شرکت در یک شورش کمونیستی توسط افسران جمهوری‌خواه اندونزی اعدام شد.
زندگی[ویرایش]
امیر شریف الدین در یک خانواده ثروتمند در سوماترا در شهر مدان به دنیا آمد. توانایی‌های فکری برجسته او باعث شد که به مدارس نخبگان راه یابد. او در کشور هلند در دانشگاه‌های هارلم و لیدن تحصیل کرد. پیش از آن در باتاویا، جاکارتای کنونی در رشته حقوق فارغ‌التحصیل شده بود. در زمان حضور در هلند، فلسفه شرق و غرب را تحت نظارت انجمن تئوسوفی فراگرفت. او در سال ۱۹۳۱ از اسلام به مسیحیت گروید. شواهدی وجود دارد که او در بزرگترین کلیسای پروتستان در جاکارتای کنونی موعظه کرده‌است.
هند شرقی هلند و اشغال ژاپن[ویرایش]
در سال ۱۹۳۷، در پایان دوره استعمار هند شرقی هلند، امیر رهبری گروهی از مارکسیست‌های جوان را بدست گرفت و جنبشی بنام جریندو یا جنبش خلق اندونزی را بعنوان یک جنبش رادیکال و مخالف فاشیسم بین‌المللی تشکیل داد. براساس دکترین دیمیتروف اتحاد جماهیر شوروی که خواهان یک جنبش مشترک علیه فاشیسم بود اندونزیایی‌ها در همکاری با دولت استعماری هلند، تلاش کردند تا استقلال اندونزی را حفظ کنند. جریندو یکی از مهمترین احزاب در سال‌های جنگ جهانی دوم بود؛ این جنبش در مقایسه با ملی گرایان رادیکال سرکوب شده هلندی، به رهبری افرادی مانند سوکارنو و محمد حتی که او قبل از جنگ با آنها دیدار کرده بود، اهداف نسبتاً بهتری داشت. در سال ۱۹۴۰، اطلاعات هلند نسبت به دست داشتن شرف الدین در کارهای مخفی کمونیستی مظنون شد.
اتحاد علیه ژاپن[ویرایش]
پس از افزایش قدرت و نفوذ امپراتوری ژاپن، او یکی از رهبران اندونزیایی بود که قبل از جنگ نسبت به خطر فاشیسم هشدار می‌داد. پیش از تهاجم آلمان متحد ژاپن به هلند، هند شرقی یکی از صادر کنندگان اصلی مواد خام به شرق آسیا بود و از این جهت، جنبش‌های وابسته به او، تحریم‌هایشان علیه ژاپن را افزایش دادند. به این دلیل اطلاعات هلند در ماه مارس سال ۱۹۴۲، به او ۲۵۰۰۰ گیلدن پول داد تا از طریق ارتباطات مارکسیستی و ملی گرایانه ای که داشت یک جنبش مقاومت زیرزمینی علیه ژاپن به راه بیندازد.
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Amir Sjarifuddin». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۴ اکتبر ۲۰۱۷.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ امیر شریف‌الدین موجود است. |
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| سایر | |
- Reid, Anthony (1973). The Indonesian National Revolution 1945-1950. Melbourne: Longman Pty Ltd. p. 12. ISBN 0-582-71046-4.
{{cite book}}: Cite has empty unknown parameter:|coauthors=(help) - Vickers, Adrian (2005). A History of Modern Indonesia. Cambridge University Press. p. 86. ISBN 0-521-54262-6.
{{cite book}}: Cite has empty unknown parameter:|coauthors=(help) - Ricklefs, M.C. 1991. A History of Modern Indonesia since c.1300. 2nd Edition, Stanford: Stanford University Press. شابک ۰−۳۳۳−۵۷۶۹۰-X
 | این یک مقالهٔ خرد یک سیاستمدار است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |