ابویوسف فسایی فارسی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ابویوسف یعقوب بن سفیان پور جوان فسایی فارسی دانشمند رجالی و پیشینه نگار سنی مذهب سده دوم و سوم هجری اهل ایران است.[۱][۲]

ابویوسف فارسی
نام اصلی
یعقوب بن سفیان فسایی
زادهدهمین دهه سده ۲ (قمری)
فسا، فارس، ایران
درگذشته۲۷۷ (قمری)
بصره، عراق
لقب
  • حافظ
  • امام الحجة
پیشهنویسنده
زمینه کاریتاریخ، حدیث و رجال
ملیتایرانی
دورهمأمون
کتاب‌هاالمعرفة و التاریخ
شاگردآدم بن ابوایاس، ابوعاصم نبیل، عبیدالله بن موسی، حبان بن هلال
استادابوعیسی محمد ترمذی، احمد بن شعیب نسائی، ابوعوانه اسفراینی، ابن درستویه

او در ۱۳ رجب ۲۷۷ ه‍. ق در شهر بصره چشم از جهان فروبست[۳][۴][۵]؛ همچنین برخی درگذشت او را در سال‌های ۲۸۰ و ۲۸۱ ه‍. ق دانسته‌اند.[۶]

یادکردها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ذهبی، شمس الدین، تذکرة الحفاظ، ج۱، ص۵۸۲.
  2. ابن حجر عسقلانی، تهذیب التهذیب، ج۱۱، ص۳۸۵.
  3. ابن ابی حاتم، الجرح والتعدیل، ج۴، بخش ۲، ص۲۰۸.
  4. ابن اثیر الکامل فی التاریخ، ج۷، ص۴۴۰.
  5. ابن کثیر، البدایة والنهایة، ج۱۱، ص۶۰.
  6. حاجی خلیفه، کشف الظنون، ج۱، ص۲۹۹.