متیاپین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
متیاپین
داده‌های بالینی
گروه داروییضدروان‌پریشی تیپیکال
شناسه‌ها
  • 8-methyl-6-(4-methylpiperazin-1-yl)benzo[b][1,4]benzothiazepine
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC19H21N3S۱
جرم مولی۳۲۳٫۴۶ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • CC1=CC2=C(C=C1)SC3=CC=CC=C3N=C2N4CCN(CC4)C
  • InChI=1S/C19H21N3S/c1-14-7-8-17-15(13-14)19(22-11-9-21(2)10-12-22)20-16-5-3-4-6-18(16)23-17/h3-8,13H,9-12H2,1-2H3
  • Key:IOEPXYJOHIZYGQ-UHFFFAOYSA-N

متیاپین(به انگلیسی: Metiapine) یک داروی ضدروان‌پریشی تیپیکال از گروه دی‌بنزوتیازپین است.[۱][۲] به دلیل آزمایشات انسانی محدود، نتایج کمی در مورد ایمنی و اثربخشی متیاپین در انسان وجود دارد.[۳]

مصارف پزشکی[ویرایش]

متیاپین برای درمان اسکیزوفرنی مورد بررسی قرار گرفته‌است.[۳]

عوارض جانبی[ویرایش]

مانند سایر داروهای ضد روان پریشی تیپیکال، میزان بالایی از عوارض جانبی خارج هرمی دارد.[۴]

متیاپین دارای اثرات آنتی‌دوپامینرژیک قوی است و به عنوان یک آنتی‌سایکوتیک تیپیکال (یعنی نسل اول) طبقه‌بندی می‌شود.[۵]

شیمی[ویرایش]

متیاپین یک مشتق دی‌بنزوتیازپین است.[۳] مانند کلوتیاپین، متیاپین دارای اتم گوگرد است که جایگزین اتم نیتروژن موجود در داروهای ضدروان پریشی مشتق از دی‌بنزاپین مانند کلوزاپین می‌شود.[۶]

سنتز[ویرایش]

متیاپین را می‌توان از طریق مکانیسم زیر سنتز کرد:[۷]سنتز متیاپین

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Elks J (14 November 2014). The Dictionary of Drugs: Chemical Data: Chemical Data, Structures and Bibliographies. Springer. pp. 814–. ISBN 978-1-4757-2085-3.
  2. ↑ Zare M, Bazrafshan A (March 2017). "Chlorpromazine versus metiapine for schizophrenia". The Cochrane Database of Systematic Reviews. 3: CD011655. doi:10.1002/14651858.CD011655.pub2. PMC 6464499. PMID 28349512.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ Zare M, Bazrafshan A (March 2017). "Chlorpromazine versus metiapine for schizophrenia". The Cochrane Database of Systematic Reviews. 3: CD011655. doi:10.1002/14651858.CD011655.pub2. PMC 6464499. PMID 28349512.Zare M, Bazrafshan A (March 2017). "Chlorpromazine versus metiapine for schizophrenia". The Cochrane Database of Systematic Reviews. 3: CD011655. doi:10.1002/14651858.CD011655.pub2. PMC 6464499. PMID 28349512.
  4. ↑ Baldessarini, Ross J. (1985). Chemotherapy in psychiatry: principles and practice (Rev. and enl. ed.). Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. ISBN 0674113837.
  5. ↑ Baldessarini, Ross J. (1985). Chemotherapy in psychiatry: principles and practice (Rev. and enl. ed.). Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. ISBN 0674113837.
  6. ↑ Baldessarini, Ross J. (1985). Chemotherapy in psychiatry: principles and practice (Rev. and enl. ed.). Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. ISBN 0674113837.
  7. ↑ Ishar, M.P.S.; Faruk, Abdul (2006). Syntheses of organic medicinal compounds. Oxford: Alpha Science International. ISBN 184265280X.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=متیاپین&oldid=38999362»