داروهای ضدافسردگی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ویرایش با ابرابزار
خط ۱: خط ۱:
کسانی که از [[افسردگی]] شدید رنج می‌برند، معمولاً با یکی از انواع داروهای ضد افسردگی {{انگلیسی|antidepressant}} درمان می شوند . در موارد مقاوم ممکن است بیمار دو نوع دارو دریافت کند . البته روشهاي روان درمانی نيز در اين بيماران كاربرد دارد.
کسانی که از [[افسردگی]] شدید رنج می‌برند، معمولاً با یکی از انواع داروهای ضد افسردگی {{انگلیسی|antidepressant}} درمان می‌شوند. در موارد مقاوم ممکن است بیمار دو نوع دارو دریافت کند. البته روشهای روان درمانی نیز در این بیماران کاربرد دارد.


== انواع داروهای ضدافسردگی ==
== انواع داروهای ضدافسردگی ==
۱. [[ضدافسردگی‌های سه حلقه‌ای|سه حلقه‌ای‌ها]] (TCA)(از این جهت سه حلقه‌ای نامیده می‌شوند که در ساختار شیمیایی آن‌ها سه حلقه وجود دارد) مانند [[ایمی پرامین]]، [[آمی تریپتیلین]] و [[نورتریپتیلین]]. این داروها اولین دسته از داروهای ضدافسردگی هستند که پیدایش آنها تحول بزرگی در درمان بیماران افسرده ایجاد کرد. عمل اصلی داروهای این گروه در مغز مهار بازجذب سروتونین و نوراپینفرین با بلوک نمودن عمکرد انتقال دهنده‌های سروتونین و نوراپی نفرین است. لذا موجب افزایش سطح مغزی سروتونین و نوراپینفرین می‌شوند. این داروها اثر بسیار کمی بر روی انتقال دوپامین دارند.


از محاسن این داروها اثربخشی بالا و قیمت ارزان آنهاست. ولی خواب آلودگی، افزایش وزن، خشکی دهان و تاری دید از عوارض بارز این داروهاست که باعث می‌شود برخی از بیماران نتوانند آنها را تحمل کنند. همچنین این داروها ممکن است باعث کاهش فشار خون وضعیتی و طولانی شدن [[فاصله QT]] در [[نوار قلب]] شوند و به همین سبب استفاده از آنها در سنین بالا و در بیماران قلبی می‌تواند مخاطره آمیز باشد. در حال حاضر این داروها به عنوان خط دوم درمان یا در موارد مقاوم به درمان استفاده می‌شوند.
۱. [[ضدافسردگی‌های سه حلقه‌ای|سه حلقه‌ای‌ها]] (TCA)(از این جهت سه حلقه‌ای نامیده می‌شوند که در ساختار شیمیایی آن‌ها سه حلقه وجود دارد) مانند [[ایمی پرامین]]، [[آمی تریپتیلین]] و [[نورتریپتیلین]]. این داروها اولین دسته از داروهای ضدافسردگی هستند که پیدایش آنها تحول بزرگی در درمان بیماران افسرده ایجاد کرد. عمل اصلی داروهاي اين گروه در مغز مهار بازجذب سروتونین و نوراپینفرین با بلوك نمودن عمكرد انتقال دهنده هاي سروتونين و نوراپی نفرين است. لذا موجب افزايش سطح مغزي سروتونين و نوراپينفرين ميشوند. اين داروها اثر بسيار كمي بر روي انتقال دوپامین دارند.


2. [[بازدارنده‌های مونوآمین اکسیداز]] (MAOI) مانند [[ترانیل سیپرومین]] و [[فنلزین]]. مصرف کنندگان این دسته دارویی باید از مصرف غذاهای حاوی [[تیرامین]] مانند [[پنیر]] پرورده اجتناب کنند. این داروها با مهار کردن مونوآمین اکسیداز آنزیمی که انتقال‌دهنده‌های عصبی را تخریب می‌کند، سطح سروتونین، اپینفرین، دوپامین و مونوآمین‌های دیگر را در مغز بالا می‌برند.
از محاسن این داروها اثربخشی بالا و قیمت ارزان آنهاست. ولی خواب آلودگی، افزایش وزن، خشکی دهان و تاری دید از عوارض بارز این داروهاست که باعث می‌شود برخی از بیماران نتوانند آنها را تحمل کنند. همچنین این داروها ممکن است باعث کاهش فشار خون وضعیتی و طولانی شدن [[فاصله QT]] در [[نوار قلب]] شوند و به همین سبب استفاده از آنها در سنین بالا و در بیماران قلبی می تواند مخاطره آمیز باشد. در حال حاضر این داروها به عنوان خط دوم درمان یا در موارد مقاوم به درمان استفاده می شوند.


3. [[مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین]] (SSRI)، جذب مجدد [[سروتونین]] را در [[سیناپس]] بازداری می‌کنند. SSRIها عوارض جانبی کم تری دارند مانند [[فلوکستین]] و فلووکسامین. در حال حاضر به علت اثربخشی خوب، عوارض کم ودر دسترس بودن این دسته از داروها خط اول درمان را تشکیل می‌دهند. شایعترین عارضه این دسته از داروها عوارض جنسی است؛ مانند کاهش میل جنسی و تاخیر در رسیدن به اوج لذت جنسی. این عوارض کمتر برای آقایان مشکل آفرین است ولی در خانم‌ها نیاز به درمان مستقل پیدا می‌کند. داروی [[بوپروپیون]] می‌تواند به بهبود این عارضه کمک کند.
۲. [[بازدارنده‌های مونوآمین اکسیداز]] (MAOI) مانند [[ترانیل سیپرومین]] و [[فنلزین]] . مصرف کنندگان این دسته دارویی باید از مصرف غذاهای حاوی [[تیرامین]] مانند [[پنیر]] پرورده اجتناب کنند .این داروها با مهار کردن مونوآمین اکسیداز آنزیمی که انتقال‌دهنده‌های عصبی را تخریب می‌کند، سطح سروتونین، اپینفرین، دوپامین و مونوآمین‌های دیگر را در مغز بالا می‌برند.


۳. [[مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین]] (SSRI)، جذب مجدد [[سروتونین]] را در [[سیناپس]] بازداری می‌کنند. SSRIها عوارض جانبی کم تری دارند مانند [[فلوکستین]] و فلووکسامین . در حال حاضر به علت اثربخشی خوب، عوارض کم ودر دسترس بودن این دسته از داروها خط اول درمان را تشکیل می دهند. شایعترین عارضه این دسته از داروها عوارض جنسی است؛ مانند کاهش میل جنسی و تاخیر در رسیدن به اوج لذت جنسی. این عوارض کمتر برای آقایان مشکل آفرین است ولی در خانم‌ها نیاز به درمان مستقل پیدا می کند. داروی [[بوپروپیون]] می تواند به بهبود این عارضه کمک کند.
== عوارض جانبی داروهای ضدافسردگی ==
== عوارض جانبی داروهای ضدافسردگی ==
اصولا اغلب اين داروها به دليل اثر بر روي ميانجی های عصبی مختلف عارضه دار هستند ولی عوارض جانبی داروهای ضدافسردگی معمولاً با گذشت زمان به تدریج كاهش می‌يابد. معمولا كمترين عوارض را [[مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین]] دارند و بيشترين عوارض را [[بازدارنده‌های مونوآمین اکسیداز]].
اصولا اغلب این داروها به دلیل اثر بر روی میانجی‌های عصبی مختلف عارضه دار هستند ولی عوارض جانبی داروهای ضدافسردگی معمولاً با گذشت زمان به تدریج کاهش می‌یابد. معمولا کمترین عوارض را [[مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین]] دارند و بیشترین عوارض را [[بازدارنده‌های مونوآمین اکسیداز]].


== كاربرد داروهای ضدافسردگی ==
== کاربرد داروهای ضدافسردگی ==
اگرچه داروهای ضد افسردگی برای درمان [[افسردگی]] ساخته شده اند. اما در درمان اختلالات بسيار ديگري مانند [[اضطراب]]، حملات پانیك، وسواس هم موثر هستند.
اگرچه داروهای ضد افسردگی برای درمان [[افسردگی]] ساخته شده‌اند. اما در درمان اختلالات بسیار دیگری مانند [[اضطراب]]، حملات پانیک، وسواس هم موثر هستند.


{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
| نام ژنریک || گروه || نام ژنریک به انگلیسی || نام تجاری || تشخیص
| نام ژنریک || گروه || نام ژنریک به انگلیسی || نام تجاری || تشخیص
|-
|-
| [[ایمی پرامین]] || TCA || Imipramine || Tofranil || [[اختلال پانیک]]، [[اختلال اضطراب فراگیر]]
| [[ایمی پرامین]] || TCA || Imipramine || Tofranil || [[اختلال پانیک]]، [[اختلال اضطراب فراگیر]]
|-
|-
| [[ کلومیپرامین]] || TCA || Clomipramine || Anafranil || [[اختلال وسواس فکری-عملی]]
| [[کلومیپرامین]] || TCA || Clomipramine || Anafranil || [[اختلال وسواس فکری-عملی]]
|-
|-
| [[فنلزین]]|| MAOI|| Phenelzine|| Nardil || [[اختلال پانیک]]، [[جمع‌هراسی]]
| [[فنلزین]]|| MAOI|| Phenelzine|| Nardil || [[اختلال پانیک]]، [[جمع‌هراسی]]
|-
|-
| [[ترانیل سیپرومین]] || MAOI|| Tranylcypromine|| Parnate || [[اختلال پانیک]]، [[هراس اجتماعی]]
| [[ترانیل سیپرومین]] || MAOI|| Tranylcypromine|| Parnate || [[اختلال پانیک]]، [[هراس اجتماعی]]
|-
|-
| [[ایزوکربوکسازید]]|| MAOI|| Isocarboxazid|| Marplan || [[اختلال پانیک]]، [[جمع‌هراسی]]
| [[ایزوکربوکسازید]]|| MAOI|| Isocarboxazid|| Marplan || [[اختلال پانیک]]، [[جمع‌هراسی]]
|-
|-
| [[بوپروپیون]]|| DRI|| Bupropion|| Zyban|| [[اختلال پانیک]]،
| [[بوپروپیون]]|| DRI|| Bupropion|| Zyban|| [[اختلال پانیک]]،
|-
|-
| [[سرترالین]]|| SSRI|| Sertraline|| Zoloft|| [[اختلال پانیک]]، [[اختلال اضطراب فراگیر]]
| [[سرترالین]]|| SSRI|| Sertraline|| Zoloft|| [[اختلال پانیک]]، [[اختلال اضطراب فراگیر]]
|-
|-
| [[فلووکسامین]]|| SSRI|| Fluvoxamine || Luvox || [[اختلال وسواس فکری-عملی]]
| [[فلووکسامین]]|| SSRI|| Fluvoxamine || Luvox || [[اختلال وسواس فکری-عملی]]
|-
|-
| [[فلوکستین]]|| SSRI || Fluoxetine || Prozac || [[اختلال اضطراب فراگیر]]، [[اختلال پانیک]]، [[جمع‌هراسی]]، [[اختلال فشار روانی پس آسیبی]]
| [[فلوکستین]]|| SSRI || Fluoxetine || Prozac || [[اختلال اضطراب فراگیر]]، [[اختلال پانیک]]، [[جمع‌هراسی]]، [[اختلال فشار روانی پس آسیبی]]
|-
|-
| [[سیتالوپرام]]|| SSRI|| Citalopram || Celexa || [[اختلال اضطراب فراگیر]]، [[اختلال پانیک]]، [[جمع‌هراسی]]، [[اختلال فشار روانی پس آسیبی]]
| [[سیتالوپرام]]|| SSRI|| Citalopram || Celexa || [[اختلال اضطراب فراگیر]]، [[اختلال پانیک]]، [[جمع‌هراسی]]، [[اختلال فشار روانی پس آسیبی]]
|-
|-
| [[ونلافاکسین]]|| SNRI || Venlafaxine || Effexor || [[اختلال اضطراب فراگیر
| [[ونلافاکسین]]|| SNRI || Venlafaxine || Effexor || [[اختلال اضطراب فراگیر
|}
|}


== منابع ==
== منابع ==
کارل هافمن، مارک ورنوری، جودیت ورنوری(۱۳۸۱) روان‌شناسی عمومی (از نظریه تا کاربرد) جلد دوم شابک: ۵-۰۱-۶۳۸۹-۹۶۴

کارل هافمن، مارک ورنوری، جودیت ورنوری(1381) روان‌شناسی عمومی (از نظریه تا کاربرد) جلد دوم شابک: ۵-۰۱-۶۳۸۹-۹۶۴


http://www.nimh.nih.gov/health/topics/index.shtml
http://www.nimh.nih.gov/health/topics/index.shtml

نسخهٔ ‏۲۱ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۲۲:۵۹

کسانی که از افسردگی شدید رنج می‌برند، معمولاً با یکی از انواع داروهای ضد افسردگی (به انگلیسی: antidepressant) درمان می‌شوند. در موارد مقاوم ممکن است بیمار دو نوع دارو دریافت کند. البته روشهای روان درمانی نیز در این بیماران کاربرد دارد.

انواع داروهای ضدافسردگی

۱. سه حلقه‌ای‌ها (TCA)(از این جهت سه حلقه‌ای نامیده می‌شوند که در ساختار شیمیایی آن‌ها سه حلقه وجود دارد) مانند ایمی پرامین، آمی تریپتیلین و نورتریپتیلین. این داروها اولین دسته از داروهای ضدافسردگی هستند که پیدایش آنها تحول بزرگی در درمان بیماران افسرده ایجاد کرد. عمل اصلی داروهای این گروه در مغز مهار بازجذب سروتونین و نوراپینفرین با بلوک نمودن عمکرد انتقال دهنده‌های سروتونین و نوراپی نفرین است. لذا موجب افزایش سطح مغزی سروتونین و نوراپینفرین می‌شوند. این داروها اثر بسیار کمی بر روی انتقال دوپامین دارند.

از محاسن این داروها اثربخشی بالا و قیمت ارزان آنهاست. ولی خواب آلودگی، افزایش وزن، خشکی دهان و تاری دید از عوارض بارز این داروهاست که باعث می‌شود برخی از بیماران نتوانند آنها را تحمل کنند. همچنین این داروها ممکن است باعث کاهش فشار خون وضعیتی و طولانی شدن فاصله QT در نوار قلب شوند و به همین سبب استفاده از آنها در سنین بالا و در بیماران قلبی می‌تواند مخاطره آمیز باشد. در حال حاضر این داروها به عنوان خط دوم درمان یا در موارد مقاوم به درمان استفاده می‌شوند.

2. بازدارنده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOI) مانند ترانیل سیپرومین و فنلزین. مصرف کنندگان این دسته دارویی باید از مصرف غذاهای حاوی تیرامین مانند پنیر پرورده اجتناب کنند. این داروها با مهار کردن مونوآمین اکسیداز آنزیمی که انتقال‌دهنده‌های عصبی را تخریب می‌کند، سطح سروتونین، اپینفرین، دوپامین و مونوآمین‌های دیگر را در مغز بالا می‌برند.

3. مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI)، جذب مجدد سروتونین را در سیناپس بازداری می‌کنند. SSRIها عوارض جانبی کم تری دارند مانند فلوکستین و فلووکسامین. در حال حاضر به علت اثربخشی خوب، عوارض کم ودر دسترس بودن این دسته از داروها خط اول درمان را تشکیل می‌دهند. شایعترین عارضه این دسته از داروها عوارض جنسی است؛ مانند کاهش میل جنسی و تاخیر در رسیدن به اوج لذت جنسی. این عوارض کمتر برای آقایان مشکل آفرین است ولی در خانم‌ها نیاز به درمان مستقل پیدا می‌کند. داروی بوپروپیون می‌تواند به بهبود این عارضه کمک کند.

عوارض جانبی داروهای ضدافسردگی

اصولا اغلب این داروها به دلیل اثر بر روی میانجی‌های عصبی مختلف عارضه دار هستند ولی عوارض جانبی داروهای ضدافسردگی معمولاً با گذشت زمان به تدریج کاهش می‌یابد. معمولا کمترین عوارض را مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین دارند و بیشترین عوارض را بازدارنده‌های مونوآمین اکسیداز.

کاربرد داروهای ضدافسردگی

اگرچه داروهای ضد افسردگی برای درمان افسردگی ساخته شده‌اند. اما در درمان اختلالات بسیار دیگری مانند اضطراب، حملات پانیک، وسواس هم موثر هستند.

نام ژنریک گروه نام ژنریک به انگلیسی نام تجاری تشخیص
ایمی پرامین TCA Imipramine Tofranil اختلال پانیک، اختلال اضطراب فراگیر
کلومیپرامین TCA Clomipramine Anafranil اختلال وسواس فکری-عملی
فنلزین MAOI Phenelzine Nardil اختلال پانیک، جمع‌هراسی
ترانیل سیپرومین MAOI Tranylcypromine Parnate اختلال پانیک، هراس اجتماعی
ایزوکربوکسازید MAOI Isocarboxazid Marplan اختلال پانیک، جمع‌هراسی
بوپروپیون DRI Bupropion Zyban اختلال پانیک،
سرترالین SSRI Sertraline Zoloft اختلال پانیک، اختلال اضطراب فراگیر
فلووکسامین SSRI Fluvoxamine Luvox اختلال وسواس فکری-عملی
فلوکستین SSRI Fluoxetine Prozac اختلال اضطراب فراگیر، اختلال پانیک، جمع‌هراسی، اختلال فشار روانی پس آسیبی
سیتالوپرام SSRI Citalopram Celexa اختلال اضطراب فراگیر، اختلال پانیک، جمع‌هراسی، اختلال فشار روانی پس آسیبی
ونلافاکسین SNRI Venlafaxine Effexor [[اختلال اضطراب فراگیر

منابع

کارل هافمن، مارک ورنوری، جودیت ورنوری(۱۳۸۱) روان‌شناسی عمومی (از نظریه تا کاربرد) جلد دوم شابک: ۵-۰۱-۶۳۸۹-۹۶۴

http://www.nimh.nih.gov/health/topics/index.shtml

http://en.wikipedia.org

الگو:Link GA