جادوی سیاه: تفاوت میان نسخهها
Fatranslator (بحث | مشارکتها) جز ربات:افزودن الگو ناوباکس {{ادبیات خیالپردازی}}+ |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
همچنین در این نوع از جادو بیشتر از انواع طلسمات و با استفاده از اجساد و موادّ مرده (گاهی نفرت انگیز و کثیف) مثل (خون، مو، پوست، مدفوع، ادرار، شراب و...)استفاده میشود. |
همچنین در این نوع از جادو بیشتر از انواع طلسمات و با استفاده از اجساد و موادّ مرده (گاهی نفرت انگیز و کثیف) مثل (خون، مو، پوست، مدفوع، ادرار، شراب و...)استفاده میشود. |
||
همچنین سحر و جادوی سیاه با سوء استفاده از مراسم مذهبی یا کتابهای آسمانی، غیبگویی و دیوشناسی مرتبط است. |
همچنین سحر و جادوی سیاه با سوء استفاده از مراسم مذهبی یا کتابهای آسمانی، غیبگویی و دیوشناسی مرتبط است. |
||
جادو دروغ نیست اما برای آنکس که به آن اعتقاد کامل داشته وعلم آنرا را در تناسب با اصول و قوانین خلقت داراست. نفس جادو کردن یعنی فرو رفتن در باتلاقی که در خلقت برای این عمل تعریف شده و در نتیجه جادوگر اولین کسی است که مورد آسیب واقع می شود. برای جادو کردن باید براستی روح و روان را به تاریک ترین اصول بشریت فروخت و از درجه حیوانیت نیز تنزل کرد. تنها در آن مقام است که فرد جادو کننده و یا درخواست کننده جادو برای کسی دیگر، می تواند به نیروهایی برای تغییر و تخریب دست یابد.<ref name="sdfghjkl">[https://www.sabzshomal.ir/magician/ مجله سبز شمال]</ref> |
|||
== منابع == |
== منابع == |
||
{{پانویس}} |
{{پانویس}} |
نسخهٔ ۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۲۰:۴۴
جادوی سیاه به طور سنتی به استفاده از قدرتهای مافوق طبیعی برای مقاصد شیطانی و خودخواه نظیر قتل یا سرقت گفته شده است. معمولاً لفظ جادوی سیاه توسط کسانی به کار میرود که این نوع جادوگری را تأیید نمیکنند. برخی به عنوان یک نظریه میگویند که تمام اشکال سحر و جادو محترم است و فرقی نمیکند فرد دنبال کدام نوع برود، بدون در نظر گرفتن رنگ (سفید، خاکستری یا سیاه). این دیدگاه به طور کلی مرتبط با شیطانپرستی است. همچنین جادوی سیاه که از قدرتهای تاریکی است، معمولاً از یک نقطه مسیر سمت چپ دیده میشود؛ که دقیقاً در تضاد با سحر و جادوی سفید است. همچنین در این نوع از جادو بیشتر از انواع طلسمات و با استفاده از اجساد و موادّ مرده (گاهی نفرت انگیز و کثیف) مثل (خون، مو، پوست، مدفوع، ادرار، شراب و...)استفاده میشود. همچنین سحر و جادوی سیاه با سوء استفاده از مراسم مذهبی یا کتابهای آسمانی، غیبگویی و دیوشناسی مرتبط است. جادو دروغ نیست اما برای آنکس که به آن اعتقاد کامل داشته وعلم آنرا را در تناسب با اصول و قوانین خلقت داراست. نفس جادو کردن یعنی فرو رفتن در باتلاقی که در خلقت برای این عمل تعریف شده و در نتیجه جادوگر اولین کسی است که مورد آسیب واقع می شود. برای جادو کردن باید براستی روح و روان را به تاریک ترین اصول بشریت فروخت و از درجه حیوانیت نیز تنزل کرد. تنها در آن مقام است که فرد جادو کننده و یا درخواست کننده جادو برای کسی دیگر، می تواند به نیروهایی برای تغییر و تخریب دست یابد.[۱]