چو ایو: تفاوت میان نسخهها
ردهانبوه: انتقال از رده:کوههای هشت هزار متری به رده:کوههای هشتهزارمتری |
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +مرتب+تمیز (۱۴.۷ core): + رده:کوههای هشت هزار متری |
||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
'''چو اویو''' (Cho Oyu) «الههٔ فیروزه» در ۲۰ کیلومتری غرب کوه [[کوه اورست|اورست]] قرار دارد، این کوه در رشته کوههای [[هیمالیا]] و در مرز بین [[جمهوری خلق چین|چین]] و [[نپال]] است. با وجود اینکه این قله ۸۲۰۱ متر ارتفاع دارد ولی به دلیل شیب نه چندان زیاد آن، اکثر کوهنوردان آن را آسانترین صعود میان [[هشت هزار متریها|هشتهزار متریها]] میدانند. امروزه این کوه پس از اورست بیشترین صعود یک ۸۰۰۰ متری را داراست و البته از نظر نسبت آمار کشتهها به صعودها، در رده آخر قلل ۸۰۰۰ متری قرار دارد. |
'''چو اویو''' (Cho Oyu) «الههٔ فیروزه» در ۲۰ کیلومتری غرب کوه [[کوه اورست|اورست]] قرار دارد، این کوه در رشته کوههای [[هیمالیا]] و در مرز بین [[جمهوری خلق چین|چین]] و [[نپال]] است. با وجود اینکه این قله ۸۲۰۱ متر ارتفاع دارد ولی به دلیل شیب نه چندان زیاد آن، اکثر کوهنوردان آن را آسانترین صعود میان [[هشت هزار متریها|هشتهزار متریها]] میدانند. امروزه این کوه پس از اورست بیشترین صعود یک ۸۰۰۰ متری را داراست و البته از نظر نسبت آمار کشتهها به صعودها، در رده آخر قلل ۸۰۰۰ متری قرار دارد. |
||
{{سخ}} |
{{سخ}} |
||
در پائیز ۱۹۵۴ [[هربرت تیچی]] [[اتریش |
در پائیز ۱۹۵۴ [[هربرت تیچی]] [[اتریش]]ی به همراه «سپ جوچلر» و «هلموت هوبرگر» به همراه ۷ [[شرپا]] به چوآیو آمدند. آنها کمپ ۴ خود را در ارتفاع ۶۹۸۰ متری برپاکردنه بودند. روز صعود در ساعت ۶ بامداد تیچی به همراه جوچلر و شرپا پاسانگ صعود طولانی خود به سمت قله را آغاز کردند. آنها در ساعت ۳ بعد از ظهر به فلات بزرگی رسیدند که قله چوایو را تشکیل میداد، جایی که به گفته آنها بر روی آنجا برای بازیهای توپی هم وجود داشت! این صعود نخستین صعود یک ۸۰۰۰ متری پس از فصل مونسن بود. از نکات جالب این صعود تلاش [[پاسانگ داوا لاما]] بود، وی در مدت تنها سه روز از ۴۲۵۰ متری خود را به تیم حمله رسانده و به اتفاق ایشان قله را صعود نکرده بود. |
||
در فوریه ۸۸ فرناندو گاردیو نخستین صعود انفرادی یک ۸۰۰۰ متری در زمستان را با صعود به چو ایو انجام داد. همچنین در سپتامبر ۸۸ مارک باتارد فرانسوی که در بهار این سال اورست را در مدت ۲۴ ساعت از مسیر جنوبی صعود کرده بود توانست به همراه «شرپا سونگدار» چوآیو را در زمان حیرتانگیز ۱۸ ساعت از کمپ اصلی صعود کند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده =|نشانی =http://koohnavardan.ir/post-67.aspx |عنوان =فهرست قلل شاخص جهان به همراه مشخصات | ناشر = فهرست مرجع کوهنوردان|تاریخ =|}}</ref> |
در فوریه ۸۸ فرناندو گاردیو نخستین صعود انفرادی یک ۸۰۰۰ متری در زمستان را با صعود به چو ایو انجام داد. همچنین در سپتامبر ۸۸ مارک باتارد فرانسوی که در بهار این سال اورست را در مدت ۲۴ ساعت از مسیر جنوبی صعود کرده بود توانست به همراه «شرپا سونگدار» چوآیو را در زمان حیرتانگیز ۱۸ ساعت از کمپ اصلی صعود کند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده =|نشانی =http://koohnavardan.ir/post-67.aspx |عنوان =فهرست قلل شاخص جهان به همراه مشخصات | ناشر = فهرست مرجع کوهنوردان|تاریخ =|}}</ref> |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
== منابع == |
== منابع == |
||
{{پانویس}} |
{{پانویس}} |
||
{{هشت هزار متریها}} |
{{هشت هزار متریها}} |
||
{{دادههای کتابخانهای}} |
{{دادههای کتابخانهای}} |
||
[[رده:کوههای بینالمللی آسیا]] |
[[رده:کوههای بینالمللی آسیا]] |
||
[[رده:کوههای تبت]] |
[[رده:کوههای تبت]] |
||
[[رده:کوههای نپال]] |
[[رده:کوههای نپال]] |
||
[[رده:کوههای هشت هزار متری]] |
|||
[[رده:کوههای هشتهزارمتری]] |
[[رده:کوههای هشتهزارمتری]] |
||
[[رده:هیمالیا]] |
[[رده:هیمالیا]] |
نسخهٔ ۸ مارس ۲۰۱۷، ساعت ۱۱:۴۴
چوآیو | |
---|---|
مرتفعترین نقطه | |
ارتفاع | ۸٬۲۰۱ متر (۲۶٬۹۰۶ فوت) |
برجستگی | ۲٬۳۴۰ متر (۷٬۶۸۰ فوت) |
ایزولاسیون | ۲۹ کیلومتر (۱۸ مایل) |
فهرستبندی | هشت هزار متریها |
مختصات | ۲۸°۰۶′ شمالی ۸۶°۳۹′ شرقی / ۲۸٫۱۰۰°شمالی ۸۶٫۶۵۰°شرقی |
جغرافیا | |
موقعیت | مرز چین و نپال |
رشتهکوه مادر | هیمالیا |
صعود | |
نخستین صعود | ۱۹۵۴ |
چو اویو (Cho Oyu) «الههٔ فیروزه» در ۲۰ کیلومتری غرب کوه اورست قرار دارد، این کوه در رشته کوههای هیمالیا و در مرز بین چین و نپال است. با وجود اینکه این قله ۸۲۰۱ متر ارتفاع دارد ولی به دلیل شیب نه چندان زیاد آن، اکثر کوهنوردان آن را آسانترین صعود میان هشتهزار متریها میدانند. امروزه این کوه پس از اورست بیشترین صعود یک ۸۰۰۰ متری را داراست و البته از نظر نسبت آمار کشتهها به صعودها، در رده آخر قلل ۸۰۰۰ متری قرار دارد.
در پائیز ۱۹۵۴ هربرت تیچی اتریشی به همراه «سپ جوچلر» و «هلموت هوبرگر» به همراه ۷ شرپا به چوآیو آمدند. آنها کمپ ۴ خود را در ارتفاع ۶۹۸۰ متری برپاکردنه بودند. روز صعود در ساعت ۶ بامداد تیچی به همراه جوچلر و شرپا پاسانگ صعود طولانی خود به سمت قله را آغاز کردند. آنها در ساعت ۳ بعد از ظهر به فلات بزرگی رسیدند که قله چوایو را تشکیل میداد، جایی که به گفته آنها بر روی آنجا برای بازیهای توپی هم وجود داشت! این صعود نخستین صعود یک ۸۰۰۰ متری پس از فصل مونسن بود. از نکات جالب این صعود تلاش پاسانگ داوا لاما بود، وی در مدت تنها سه روز از ۴۲۵۰ متری خود را به تیم حمله رسانده و به اتفاق ایشان قله را صعود نکرده بود.
در فوریه ۸۸ فرناندو گاردیو نخستین صعود انفرادی یک ۸۰۰۰ متری در زمستان را با صعود به چو ایو انجام داد. همچنین در سپتامبر ۸۸ مارک باتارد فرانسوی که در بهار این سال اورست را در مدت ۲۴ ساعت از مسیر جنوبی صعود کرده بود توانست به همراه «شرپا سونگدار» چوآیو را در زمان حیرتانگیز ۱۸ ساعت از کمپ اصلی صعود کند.[۱]
۷ عضو تیم ملی کوهنوردی ایران در تاریخ ۲۱ اردیبهشت ۷۹ موفق به صعود قله چو ایو از مسیر نرمال شمالغرب شدند. دو شرپا این کوهنوردان را در فتح قله همراهی و یاری میکردند.
عظیم قیچیساز هیمالیانورد ایرانی در ۴ مهر ۱۳۹۲ بدون اکسیژن مصنوعی و بدون استخدام شرپا از این قله صعود کرد.
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ «فهرست قلل شاخص جهان به همراه مشخصات». فهرست مرجع کوهنوردان.