پرستوی خانگی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز Bot: Removing Link FA template
خط ۵۳: خط ۵۳:
* [http://www.freesound.org/samplesViewSingle.php?id=74868 صدای ضبط شده چلچله]
* [http://www.freesound.org/samplesViewSingle.php?id=74868 صدای ضبط شده چلچله]
* [http://ibc.lynxeds.com/species/barn-swallow-hirundo-rustica تصاویر، ویدیو و صداهایی از چلچله]
* [http://ibc.lynxeds.com/species/barn-swallow-hirundo-rustica تصاویر، ویدیو و صداهایی از چلچله]
{{Link FA|en}}
{{Link FA|eo}}
{{Link FA|fr}}
{{Link FA|fr}}
{{Link FA|pt}}
{{Link FA|sv}}


[[رده:پرستو (سرده)]]
[[رده:پرستو (سرده)]]

نسخهٔ ‏۱ سپتامبر ۲۰۱۴، ساعت ۲۳:۳۶

چلچله
زیرگونه اروپایی
H. r. rustica در دانمارک
وضعیت حفاظت
رده‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: گنجشک‌سانان
تیره: پرستویان
سرده: پرستوها
گونه: H. rustica
نام دوبخشی
Hirundo rustica
(لینه، ۱۷۵۸)
Hirundo rustica

چلچله (نام علمی: Hirundo rustica) پراکنده‌ترین گونهٔ پرستو است.[۲] پرنده‌ای از گروه گنجشکیان با بالاتنه آبی، نوک تیز و خمیده است که در اروپا، آسیا، آفریقا و آمریکا یافت می‌شود.[۲]

شش زیرگونه از چلچله وجود دارد که در نیمکره شمالی پراکنده هستند. چهار گونه در زمستان به نیمکره جنوبی مانند آرژانتین و شمال استرالیا مهاجرت می‌کنند.[۲] اگرچه به علت بزرگی این نگرانی کمی برای انقراض وجود دارد اما به شدت از تعداد آنها در محل‌های صنعتی مانند فرودگاه بین‌الملی دوربان کم شده‌است. این پرنده جزو پرنده‌های ملی استونی به شمار می‌رود.

توصیف ظاهری

طول چلچله از سر تا انتهای دم ۱۶ سانتی‌متر است. ویژگی آن داشتن دم دوشاخهٔ بلند است که در هنگام گسترده بودنش لکه‌های کوچک سفیدی بر آن دیده می‌شوند. رنگ روتنه آبی سیاه است، گلو و پیشانی بلوطی، نوار سینه تیره، و زیرتنه نخودی هستند. زیرگونهٔ فلسطینی این پرنده با زیرتنهٔ قرمز نخودی دیده می‌شود.

پرنده‌های جوان فاقد شاخه‌های دم هستند اما نوار سینه و بال‌هایشان قهوه‌ای و پیشانیشان بلوطی کمرنگ است. پرواز این پرندگان قوی و باشکوه است و حشرات را اغلب در بالای سطح زمین و در هوا شکار می‌کنند.

زیستگاه

چلچله‌ها در فضاها باز، کشتزارها، و نزدیک مناطق مسکونی آشیانه می‌سازند. آن‌ها آشیانه خود را بر روی سقف خانه‌ها یا شکاف دیوارها با بهره‌گیری از گل می‌سازند. در ایران، این پرندگان را می‌توان به تعداد زیاد در تابستان‌ها یافت و احتمال دارد که تعدادی از آن‌ها در زمستان‌ها در جنوب کشور باقی بمانند.

نگارخانه

منابع

  1. BirdLife International (2012), Hirundo rustica (به انگلیسی), IUCN Red List of Threatened Species. Version 2013.2, retrieved 19 January 2014
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ Turner, Angela K (1989). Swallows & martins: an identification guide and handbook. Boston: Houghton Mifflin. ISBN 0-395-51174-7. {{cite book}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help) p۱۶۴–۱۶۹
  • منصوری، جمشید (۱۳۹۲). راهنمای پرندگان ایران. فرزانه. ص. ۳۴۱. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۲۳۹-۵۳-۰.

پیوند به بیرون

الگو:Link FA