پرش به محتوا

سرکوب ایدئولوژیک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سرکوب ایدئولوژیک (به انگلیسی:Ideological repression) به فعالیت‌های زورمندانه علیه ایدئولوژی‌ها و فلسفه‌های رقیب اشاره دارد.

جامعه‌شناس و دانشمند علوم سیاسی، آلن وولف (Alan Wolfe)، سرکوب ایدئولوژیک را این گونه تعریف می‌کند: «تلاش برای دستکاری آگاهی مردم به گونه ای که ایدئولوژی حاکم را بپذیرند، و نسبت به دیگر ایدئولوژی‌ها بی‌اعتماد شوند و توسط ایدئولوژی‌های رقیب تحریک نشوند.».[۱]

در اوایل اتحاد جماهیر شوروی و در سایر کشورها، سرکوب ایدئولوژیک با سرکوب سیاسی حاملان ایدئولوژی‌های رقیب انجام می‌شد.

ابزارهای سرکوب ایدئولوژیک تبلیغات و سانسور هستند. در دوران «مارکسیسم-لنینیسم» در اتحاد جماهیر شوروی - در اوایل دهه ۱۹۳۰ - به دانش‌آموزان این مکتب فکری کتاب‌های درسی داده می‌شد که یک تفکر خاص (روش مارکسیستی) را به عنوان مهم‌ترین و بهترین روش از مکاتب علمی و حقیقی تشویق می‌کرد.

اتحاد جماهیر شوروی در تلاش بود تا از طریق سرکوب ایدئولوژیک و کنترل اطلاعات خروجی، انقلاب‌های اجتماعی را دور نگه دارد.[۲]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. as cited in "Television as an Instrument of Terror", by Arthur Asa Berger, p. 369
  2. Stepaniants, Marietta (1996). "Teaching Philosophy: Reflections on the Soviet Experience". Philosophy East and West. 46 (3): 381–388. doi:10.2307/1399530. JSTOR 1399530.