پرش به محتوا

بایونیک (نرم‌افزار)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بایونیک (نرم‌افزار)
توسعه‌دهنده(ها)اتحادیه گوشی باز
انتشار اولیه۲۳ سپتامبر ۲۰۰۸؛ ۱۶ سال پیش (۲۰۰۸-23}})[۱]
مخزن
سیستم‌عاملاندروید[۲]
پلت‌فرماکس۸۶، X86-64، معماری آرم، معماری آرم، معماری میپس، معماری میپس
نوعکتابخانه استاندارد سی
مجوزThree-clause پروانه‌های بی‌اس‌دی

بایونیک (انگلیسی: Bionic) یک کتابخانه استاندارد سی است (شامل libpthread، libm، libdl، libc) که توسط گوگل برای سیستم عامل اندروید توسعه پیدا کرده است.

اهداف اصلی

[ویرایش]

اهداف اصلی و عمومی شامل موارد زیر بود:

  • پروانه‌های بی‌اس‌دی: گوگل خواستار جداسازی نرم‌افزاری‌های اندروید از اثرات پروانه کپی‌لفت بود تا بتواند یک فضای کاربری و نرم‌افزار مالکیتی برای نرم‌افزارها ایجاد کند، اما:
    • اندروید بر پایه هسته لینوکس است که بر اساس کپی‌لفت پروانه عمومی همگانی گنو ورژن ۲ توسعه پیدا می‌کند.
    • پرکاربردترین کتابخانه استاندارد زبان سی در هسته لینوکس کتابخانه سی گنو (glibc) است که با پروانه گنو ال‌جی‌پی‌ال (LGPL) و همچنین پروانه کپی‌لفت توسعه می یابد. در مقابل جی‌پی‌ای، ال‌جی‌پی‌ال به صراحت اجازه ایجاد پیوندهای پویا را می‌دهد ولی اجازه پیوندهای مستقل در نرم‌افزاری های اختصاصی را نمی‌دهد.
    • پروانه بی‌اس‌دی یک پروانه کپی‌لفتی نیست که با هر دو پروانه سازگار است. جایگزین کتابخانه سی گنو تحت پروانه بی‌اس‌دی می‌تواند به صورت یک لایه مستقل بین هسته کپی‌لفت لینوکس و نرم افزاهای غیر کپی‌لفت قرار گیرد. به همین دلیل بود که گوگل بایونیک را جایگزین کتابخانه سی گنو (glibc) کرد.
  • اندازه کوچک: بایونیک نسبت به کتابخانه سی گنو بسیار کم حجم‌تر است و از آن مهمتر به میزان حافظه کمتری نیاز دارد.
  • سرعت: بایونیک برای سی پی یوهایی طرای شده است که به نسبت دارای سرعت کمتری هستند.

منابع

[ویرایش]
  1. "Announcing the Android 1.0 SDK, release 1". September 9, 2008. Archived from the original on 19 September 2015. Retrieved September 21, 2012.
  2. "Android Anatomy and Physiology" (PDF). گوگل آی/او. 2008-05-28. Archived from the original (PDF) on 2016-04-08. Retrieved 2014-05-23.