پرش به محتوا

اسیدوفیل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اسیدوفیل‌ها یا موجودات اسیددوست آنهایی هستند که در شرایط بسیار اسیدی (معمولاً در pH 5.0 یا کمتر از آن[۱]) رشد می‌کنند. این موجودات را می‌توان در شاخه‌های مختلف درخت زندگی از جمله آرکی‌ها، باکتری‌ها،[۲] و یوکاریوت‌هایافت.

مثال‌ها

[ویرایش]

فهرستی از این موجودات زنده شامل:

آرکی‌ها یا باستانیان

[ویرایش]
  • Sulfolobales، یک راسته در شاخه Thermoproteota Archaea
  • Thermoplasmatales، گونه ای در شاخه Euryarchaeota[۳] Archaea
  • ARMAN، در شاخه Euryarchaeota[۳] از Archaea
  • Acidianus brierleyi A. infernus، باستانی ترمواسیدوفیل بی هوازی اختیاری
  • Halarchaeum acidiphilum، عضو اسید دوست از Halobacteriacaeae
  • Metallosphaera sedula، ترمواسیدوفیلوس

باکتری‌ها

[ویرایش]

یوکاریوت

[ویرایش]
  • Mucor racemosus[۶]
  • Urotricha[۶]
  • Dunaliella acidophila[۶]
  • اعضای کلاس جلبک Cyanidiophyceae، از جمله Cyanidioschyzon merolae

مکانیسم‌های سازگاری با محیط‌های اسیدی

[ویرایش]

بیشتر موجودات اسیدوفیل مکانیسم‌های بسیار کارآمدی را برای پمپاژ پروتون‌ها از فضای داخل سلولی به منظور حفظ سیتوپلاسم در pH خنثی یا نزدیک به آن ایجاد کرده‌اند؛ بنابراین، پروتئین‌های درون سلولی نیازی به ایجاد ثبات اسیدی از طریق تکامل ندارند. با این حال، اسیدوفیل‌های دیگر، مانندAcetobacter aceti، سیتوپلاسم اسیدی دارند که تقریباً تمام پروتئین‌های ژنوم را مجبور می‌کند تا پایداری اسیدی را ایجاد کنند.[۷] به همین دلیل، Acetobacter aceti به منبعی ارزشمند برای درک مکانیسم‌هایی تبدیل شده‌است که پروتئین‌ها می‌توانند به پایداری اسیدی دست یابند.

مطالعات پروتئین‌های سازگار با pH پایین چند مکانیسم کلی را نشان داده‌است که پروتئین‌ها می‌توانند از طریق آن‌ها به پایداری اسیدی دست یابند. در اکثر پروتئین‌های پایدار اسیدی (مانند پپسین و پروتئین soxF از Sulfolobus acidocaldarius)، مقدار زیادی باقی‌مانده اسیدی وجود دارد که بی‌ثباتی pH پایین ناشی از تجمع بار مثبت را به حداقل می‌رساند. مکانیسم‌های دیگر عبارتند از به حداقل رساندن دسترسی به حلال باقیمانده‌های اسیدی یا اتصال کوفاکتورهای فلزی. در یک مورد تخصصی پایداری اسید، پروتئین NAPase از Nocardiopsis alba نشان داده شد که پل‌های نمک حساس به اسید را از مناطقی که نقش مهمی در روند باز شدن دارند، جابجا کرده‌است. در این حالت پایداری اسید جنبشی، طول عمر پروتئین در طیف وسیعی از pH، هم اسیدی و هم بازی انجام می‌شود.

جستارهای وابسته

[ویرایش]
  • اسیدوفیل‌ها در زه کشی معدن اسید
  • اسیدوفوب
  • نوتروفیل‌ها

منابع

[ویرایش]
  1. Jin, Qusheng; Kirk, Matthew F. (2018-05-01). "pH as a Primary Control in Environmental Microbiology: 1. Thermodynamic Perspective". Frontiers in Environmental Science. 6: 21. doi:10.3389/fenvs.2018.00021. ISSN 2296-665X.
  2. Becker, A. , Types of Bacteria Living in Acidic pH". Retrieved 10 May 2017.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام autogenerated1 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  4. Quaiser, Achim; Ochsenreiter, Torsten; Lanz, Christa; Schuster, Stephan C.; Treusch, Alexander H.; Eck, Jürgen; Schleper, Christa (27 August 2003). "Acidobacteria form a coherent but highly diverse group within the bacterial domain: evidence from environmental genomics". Molecular Microbiology. 50 (2): 563–575. doi:10.1046/j.1365-2958.2003.03707.x. PMID 14617179. S2CID 25162803.
  5. Pettipher GL; Osmundson ME; Murphy JM (March 1997). "Methods for the detection and enumeration of Alicyclobacillus acidoterrestris and investigation of growth and production of taint in fruit juice and fruit juice-containing drinks". Letters in Applied Microbiology. 24 (3): 185–189. doi:10.1046/j.1472-765X.1997.00373.x. PMID 9080697. S2CID 6976998.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ Rawlings, Douglas; Johnson, D. Barrie. "Eukaryotic Acidophiles". Encyclopedia of Life Support System (EOLSS). Eolss Publishers. Archived from the original on 2014-10-13. Retrieved 3 February 2014.
  7. Menzel, U.; Gottschalk, G. (1985). "The internal pH of Acetobacterium wieringae and Acetobacter aceti during growth and production of acetic acid". Arch Microbiol. 143 (1): 47–51. doi:10.1007/BF00414767.

بیشتر خواندن

[ویرایش]